zaterdag 21 november 2015

Noodkreet van een arts uit München

(Vertaald en bewerkt uit het Engels door: Peter Rissing)

Lieve moeder,

. . . Ik dacht dat Duitsland slimmer zou zijn, maar blijkbaar niet. Gisteren hadden we in het ziekenhuis een bijeenkomst over hoe de situatie hier en in andere ziekenhuizen in München onhoudbaar is geworden. Plaatselijke klinieken kunnen niet overweg met noodsituaties bij de vluchtelingen, dus sturen zij migranten door naar de ziekenhuizen. Veel moslims weigeren echter behandeling door vrouwelijke medewerkers en wij, vrouwen, weigeren om te gaan met die ‘beesten’, vooral die uit Afrika.

De betrekkingen tussen het personeel en migranten gaan van kwaad tot erger. Sinds afgelopen weekend moeten de migranten worden vergezeld door politie met politiehonden. Veel van de migranten hebben AIDS, syfilis, open tbc of exotische ziekten die wij moeilijk kunnen behandelen. Als ze met een recept naar de apotheek gaan en ervaren dat zij contant moeten betalen, leidt dat tot ongelooflijke taferelen. Vooral wanneer het gaat om geneesmiddelen voor kinderen. Zij laten die kinderen gewoon bij het apotheekpersoneel achter met de woorden: “Genees ze zelf maar!”