200 economen zijn het niet eens met de manier waarop President Obama de Amerikaanse economie uit het slop wil trekken en hebben pagina-grote advertenties geplaatst in de New York Times, de Washington Post, en Roll Call. Ze zeggen dat hij precies het tegenovergestelde doet van wat werkelijk zou helpen. Onder de namen bevinden zich verscheidene Nobelprijswinnaars.
Terwijl Obama op 9 januari nog beweerde dat iedereen het eens was met zijn plannen om de economie snel weer aan de praat te krijgen, zeggen zij:
With all due respect Mr.President, that is not true.
vrijdag 30 januari 2009
donderdag 29 januari 2009
50 jaar later: er is nog niets veranderd...
Een prachtige cartoon uit 1956 op de site van Elder of Zion laat wel heel duidelijk zien dat er nog niets veranderd is in het Midden-Oosten...
Nothing's changed
Waag het niet jezelf te verdedigen als je jood bent...
Nothing's changed
Waag het niet jezelf te verdedigen als je jood bent...
woensdag 28 januari 2009
Leugens in het nieuws
Een korte samenvatting van de vele incidenten van verdraaide of zelfs verzonnen of in scène gezette nieuwsberichten in de Amerikaanse media.
Ed Driscoll.com
En denk vooral niet dat het in Nederland anders is...
Update: Een good artikel in Frontpage Magazine: Liberals in Love
Ed Driscoll.com
En denk vooral niet dat het in Nederland anders is...
Update: Een good artikel in Frontpage Magazine: Liberals in Love
dinsdag 27 januari 2009
Macht gaat weer eens boven recht
Anti-Israel demonstranten (zonder vergunning) vallen pro-Israel demonstranten (met vergunning) aan met stenen, flessen en vuurwerk. Zoals tegenwoordig gebruikelijk in het "vrije Westen", in dit geval Malmø, Zweden, lost de politie het probleem op door de islamieten hun zin te geven en de pro-Israel demonstranten uit het strijdperk te verwijderen.
Wel zo gemakkelijk, toch? Die vechten immer (nog) niet terug...
Bron: Israel Matzav: Europeans tiring of 'Palestinians,' call Hamas a terrorist movement
Wel zo gemakkelijk, toch? Die vechten immer (nog) niet terug...
Bron: Israel Matzav: Europeans tiring of 'Palestinians,' call Hamas a terrorist movement
Digging For the Truth
Is your local media reporting what really went on in Gaza?
Despite widespread charges leveled against Israel in the international media, some journalists have, to their credit, made the effort to dig deeper amidst the rubble to find out what really went on in Gaza and the crimes committed by Hamas against its own people. Here are a couple of stories that you may not have seen in your local media.
Honest Reporting
Despite widespread charges leveled against Israel in the international media, some journalists have, to their credit, made the effort to dig deeper amidst the rubble to find out what really went on in Gaza and the crimes committed by Hamas against its own people. Here are a couple of stories that you may not have seen in your local media.
Honest Reporting
zondag 25 januari 2009
Na het Rode Boekje nu het Blauwe Boekje
Volgens Polderpeil mag dan 74% van de ondervraagden zo langzamerhand genoeg krijgen van de Obama-verering in de media, in Amerika is men nog lang niet zo ver.
Daar doet History Company nog eens een duit in het zakje met Pocket Obama, een boekje met citaten uit de toespraken en andere geschreven werken van President Obama. Volgens de website van History Company is het "een officieuze vereiste voor elke burger om dit boek te hebben, te lezen en altijd bij zich te dragen."
Heeft u het gevoel dat u dit al eerder heeft gehoord? Dat kan. Kijken we namelijk op de wiki voor Quotations from Chairman Mao Zedong dan zien we precies dezelfde woorden staan. Ook voor de Chinezen was het een officieuze vereiste voor elke burger om het Rode Boekje te hebben, te lezen en altijd bij zich te dragen.
“The book's phenomenal popularity may be due to the fact that it was essentially an unofficial requirement for every Chinese citizen to own, to read, and to carry it at all times during the later half of Mao's rule, especially during the Cultural Revolution,”en
(De "populariteit" van het boekje is vooral toe te schrijven aan het feit dat elke Chinees geacht werd er een in zijn bezit te hebben, het te allen tijde bij zich te hebben, en het te bestuderen. Deze dwang manifesteerde zich des te meer gedurende de Culturele Revolutie.)
“To defend against the theory that it would be counter-productive, it was argued that understanding Mao's quotes could definitely bring about enlightenment to the work unit, resulting in production improvement to offset the time lost.”
(De propaganda vermeldde dat het begrijpen van de citaten van Mao verlichting zou brengen en productie zou vergroten.)
Wie op Amazon.com een blik in het boek werpt, ziet dit (klik op de witte driehoekjes om te bladeren).
En hier zijn de Quotations from Chairman Mao Zedong
Volgens Obama snakt Amerika naar verandering. Dankzij de History Company heeft hij nu voor zijn Hope-and-Change Revolutie zijn hoogsteigen Blauwe Boekje. En een persoonlijkheidscultus die zo langzamerhand op die van voorzitter Mao begint te lijken.
Update: zie ook De duistere kanten van de nieuwe Messias.
zaterdag 24 januari 2009
vrijdag 23 januari 2009
Is Israel Doomed?
By Kenneth Levin
FrontPageMagazine.com | Friday, January 23, 2009
Israel's enemies assert that its destruction is inevitable, and those who would destroy her are cheered on by many in the West. At the same time, Western mainstream media, particularly in Europe but also major media outlets in America, do puff pieces on Israel's genocidal adversaries, slant the news to conform to her enemies' propaganda, and support the delegimitization of the Jewish state.
The Gaza War, and the response to it across the world, have underscored the threats to the state's survival, Israel's often maladaptive and self-defeating reactions, and what is required of the state to counter those who challenge her existence.
Is Israel Doomed?
FrontPageMagazine.com | Friday, January 23, 2009
Israel's enemies assert that its destruction is inevitable, and those who would destroy her are cheered on by many in the West. At the same time, Western mainstream media, particularly in Europe but also major media outlets in America, do puff pieces on Israel's genocidal adversaries, slant the news to conform to her enemies' propaganda, and support the delegimitization of the Jewish state.
The Gaza War, and the response to it across the world, have underscored the threats to the state's survival, Israel's often maladaptive and self-defeating reactions, and what is required of the state to counter those who challenge her existence.
Is Israel Doomed?
Bruce Bawer: Submission in the Netherlands
The trial of Geert Wilders represents another blow against Dutch freedom.
“The Freedom Party (PVV),” read yesterday’s press release, “is shocked by the Amsterdam Court of Appeal’s decision to prosecute Geert Wilders for his statements and opinions. Geert Wilders considers this ruling an all-out assault on freedom of speech.”
The appalling decision to try Wilders, the Freedom Party’s head and the Dutch Parliament’s only internationally famous member, for “incitement to hatred and discrimination” against Islam is indeed an assault on free speech. But no one who has followed events in the Netherlands over the last decade can have been terribly surprised by it. Far from coming out of the blue, this is the predictable next step in a long, shameful process of accommodating Islam—and of increasingly aggressive attempts to silence Islam’s critics—on the part of the Dutch establishment.
What a different road the Netherlands might have taken if Pim Fortuyn had lived! Back in the early spring of 2002, the sociologist-turned-politician—who didn’t mince words about the threat to democracy represented by his country’s rapidly expanding sharia enclaves—was riding high in the polls and appeared on the verge of becoming the next prime minister. For his supporters, Fortuyn represented a solitary voice of courage and an embodiment of hope for freedom’s preservation in the land of the dikes and windmills. But for the Dutch political class and its allies in the media and academia—variously blinded by multiculturalism, loath to be labeled racists, or terrified of offending Muslims—Fortuyn himself was the threat. They painted him as a dangerous racist, a new Mussolini out to tyrannize a defenseless minority. The result: on May 6, 2002, nine days before the election, Fortuyn was gunned down by a far-left activist taken in by the propaganda. The Dutch establishment remained in power. For many Dutchmen, hope died that day.
Read the rest here
“The Freedom Party (PVV),” read yesterday’s press release, “is shocked by the Amsterdam Court of Appeal’s decision to prosecute Geert Wilders for his statements and opinions. Geert Wilders considers this ruling an all-out assault on freedom of speech.”
The appalling decision to try Wilders, the Freedom Party’s head and the Dutch Parliament’s only internationally famous member, for “incitement to hatred and discrimination” against Islam is indeed an assault on free speech. But no one who has followed events in the Netherlands over the last decade can have been terribly surprised by it. Far from coming out of the blue, this is the predictable next step in a long, shameful process of accommodating Islam—and of increasingly aggressive attempts to silence Islam’s critics—on the part of the Dutch establishment.
What a different road the Netherlands might have taken if Pim Fortuyn had lived! Back in the early spring of 2002, the sociologist-turned-politician—who didn’t mince words about the threat to democracy represented by his country’s rapidly expanding sharia enclaves—was riding high in the polls and appeared on the verge of becoming the next prime minister. For his supporters, Fortuyn represented a solitary voice of courage and an embodiment of hope for freedom’s preservation in the land of the dikes and windmills. But for the Dutch political class and its allies in the media and academia—variously blinded by multiculturalism, loath to be labeled racists, or terrified of offending Muslims—Fortuyn himself was the threat. They painted him as a dangerous racist, a new Mussolini out to tyrannize a defenseless minority. The result: on May 6, 2002, nine days before the election, Fortuyn was gunned down by a far-left activist taken in by the propaganda. The Dutch establishment remained in power. For many Dutchmen, hope died that day.
Read the rest here
donderdag 22 januari 2009
Islam met nazisme vergelijken? Het idee...
Maar Geert toch, de koran en Mein Kampf met elkaar vergelijken, hoe kom je erbij? Islam en nazisme hebben toch niets met elkaar gemeen?
Embleem van de 13e SS Divisie "Handschar" van Bosnische moslims
Dat de Mufti van Jeruzalem en Hitler dikke maatjes waren heeft niets te betekenen...
En al die uitgestoken armen? Ach, vast gewoon toeval...
Hitler en Mussolini
Hitlerjugend
Dat nazisme en islam op zijn minst de jodenhaat gemeen hebben valt toch wel nauwelijks te ontkennen, en evenmin dat zowel Mohammed als Hitler vonden dat het hele joodse volk moest worden uitgeroeid. Wat nou, beledigend?
In een zogenaamde rechtsstaat een politicus de mond proberen te snoeren met een politiek proces, dát is beledigend!
Embleem van de 13e SS Divisie "Handschar" van Bosnische moslims
Dat de Mufti van Jeruzalem en Hitler dikke maatjes waren heeft niets te betekenen...
En al die uitgestoken armen? Ach, vast gewoon toeval...
Hitler en Mussolini
Hitlerjugend
Dat nazisme en islam op zijn minst de jodenhaat gemeen hebben valt toch wel nauwelijks te ontkennen, en evenmin dat zowel Mohammed als Hitler vonden dat het hele joodse volk moest worden uitgeroeid. Wat nou, beledigend?
In een zogenaamde rechtsstaat een politicus de mond proberen te snoeren met een politiek proces, dát is beledigend!
woensdag 21 januari 2009
An editorial from the London Daily Mail on Obama's Victory
Obama's Victory
A victory for the hysterical Oprah Winfrey, the mad racist preacher Jeremiah Wright, the mainstream media who abandoned any sense of objectivity long ago, Europeans who despise America largely because they depend on her, comics who claim to be dangerous and fearless but would not dare attack genuinely powerful special interest groups. A victory for Obama-worshippers everywhere. A victory for the cult of the cult. A man who has done little with his life but has written about his achievements as if he had found the cure for cancer in between winning a marathon and building a nuclear reactor with his teeth. Victory for style over substance, hyperbole over history, rabble-raising over reality.
A victory for Hollywood, the most dysfunctional community in the world. Victory for Streisand, Spielberg, Soros and Sarandon. Victory for those who prefer welfare to will and interference to independence. For those who settle for group think and herd mentality rather than those who fight for individual initiative and the right to be out of step with meager political fashion.
Read the rest of the editorial here.
A victory for the hysterical Oprah Winfrey, the mad racist preacher Jeremiah Wright, the mainstream media who abandoned any sense of objectivity long ago, Europeans who despise America largely because they depend on her, comics who claim to be dangerous and fearless but would not dare attack genuinely powerful special interest groups. A victory for Obama-worshippers everywhere. A victory for the cult of the cult. A man who has done little with his life but has written about his achievements as if he had found the cure for cancer in between winning a marathon and building a nuclear reactor with his teeth. Victory for style over substance, hyperbole over history, rabble-raising over reality.
A victory for Hollywood, the most dysfunctional community in the world. Victory for Streisand, Spielberg, Soros and Sarandon. Victory for those who prefer welfare to will and interference to independence. For those who settle for group think and herd mentality rather than those who fight for individual initiative and the right to be out of step with meager political fashion.
Read the rest of the editorial here.
dinsdag 20 januari 2009
Hudna met Israël, maar het moorden gaat door in Gaza...
Een typische reactie voor aanhangers van de "religie van de vrede": als er even geen joden kunnen worden vermoord dan zijn er altijd nog andere moslims om je bloeddorst op bot te vieren.
Leden van Fatah in Gaza hebben The Jerusalem Post bericht dat milities van Hamas honderden leden van Fatah hebben opgepakt op beschuldiging van "collaboratie" met Israël gedurende Operation Cast Lead. De Fatah-leden worden vastgehouden in schoolgebouwen en ziekenhuizen die door Hamas worden gebruikt als geïmproviseerde ondervragingscentra, er worden ogen uitgestoken, benen gebroken en mensen vermoord. Ben benieuwd hoe lang het gaat duren voor er protesten komen van de VN, de EU, de internationale media. O wacht, Israel is niet verantwoordelijk, dus kunnen we alleen een oorverdovende stilte verwachten.
En voor wie medelijden mocht krijgen met die arme stakkers van Fatah, laat maar. De gewapende tak van Fatah, de Aksa Martyrs Brigades, heeft maandag bekendgemaakt dat hun manschappen in de Gazastrook gedurende Operation Cast Lead 102 raketten en 35 mortiergranaten op Israël hebben afgevuurd. Ook zouden sluipschutters drie soldaten van de IDF hebben verwond en zes explosieven tot ontploffing hebben gebracht. Volgens de groep werden de meeste raket- en mortieraanvallen uitgevoerd in samenwerking met leden van de gewapende tak van de Islamic Jihad, de Al-Quds Brigades. Al-Aksa Brigades: We also fought IDF in Gaza
Dat is dus Fatah, de zogenaamd "gematigde" fractie in Gaza en op de West Bank. De fractie die aan alle kanten door het Westen wordt ondersteund (met miljoenen dollars, met wapens en militaire training) om tot een vreedzame twee-statenoplossing te komen in het Midden-Oosten. Droom maar zacht verder...
Leden van Fatah in Gaza hebben The Jerusalem Post bericht dat milities van Hamas honderden leden van Fatah hebben opgepakt op beschuldiging van "collaboratie" met Israël gedurende Operation Cast Lead. De Fatah-leden worden vastgehouden in schoolgebouwen en ziekenhuizen die door Hamas worden gebruikt als geïmproviseerde ondervragingscentra, er worden ogen uitgestoken, benen gebroken en mensen vermoord. Ben benieuwd hoe lang het gaat duren voor er protesten komen van de VN, de EU, de internationale media. O wacht, Israel is niet verantwoordelijk, dus kunnen we alleen een oorverdovende stilte verwachten.
En voor wie medelijden mocht krijgen met die arme stakkers van Fatah, laat maar. De gewapende tak van Fatah, de Aksa Martyrs Brigades, heeft maandag bekendgemaakt dat hun manschappen in de Gazastrook gedurende Operation Cast Lead 102 raketten en 35 mortiergranaten op Israël hebben afgevuurd. Ook zouden sluipschutters drie soldaten van de IDF hebben verwond en zes explosieven tot ontploffing hebben gebracht. Volgens de groep werden de meeste raket- en mortieraanvallen uitgevoerd in samenwerking met leden van de gewapende tak van de Islamic Jihad, de Al-Quds Brigades. Al-Aksa Brigades: We also fought IDF in Gaza
Dat is dus Fatah, de zogenaamd "gematigde" fractie in Gaza en op de West Bank. De fractie die aan alle kanten door het Westen wordt ondersteund (met miljoenen dollars, met wapens en militaire training) om tot een vreedzame twee-statenoplossing te komen in het Midden-Oosten. Droom maar zacht verder...
De vijfde kolonne toont zijn ware gezicht...
Terroristische leuzen, nazi-symbolen, openlijke jodenhaat en overheden die zich als perfecte dhimmi's gedroegen door het allemaal toe te staan, het was weer eens een droevige vertoning. Blogger Zombie heeft een geweldig overzicht van de gebeurtenissen op 10 januari 2009.
January 10, 2009: The Intifada is globalized as the Gaza War becomes a world war
Een voorproefje voor de toekomst als het Westen de kop in het zand blijft steken.
January 10, 2009: The Intifada is globalized as the Gaza War becomes a world war
Een voorproefje voor de toekomst als het Westen de kop in het zand blijft steken.
BBC interviewt kolonel Richard Kemp
Een interview op de BBC van iemand die Israël eens níet in het verdomhoekje zet. Zijn Pasen en Pinksteren soms op één dag gevallen? Kolonel Richard Kemp, een vroegere kolonel in het Britse leger, weet wat oorlog is, en dat burgerslachtoffers niet altijd te vermijden zijn, al zou je dat nog zo graag willen. En hij weet dat het veroorzaken van burgerslachtoffers voor Hamas gewoon een krijgstactiek is.
Een krijgstactiek waarvan het succes hoofdzakelijk te danken is aan de buitenlandse media (inclusief de BBC) die bij elke dode burger meteen klaarstaan om de hetze tegen Israël weer eens lekker aan te wakkeren. Dankzij kolonel Kemp dus nu een tegengeluid.
Een krijgstactiek waarvan het succes hoofdzakelijk te danken is aan de buitenlandse media (inclusief de BBC) die bij elke dode burger meteen klaarstaan om de hetze tegen Israël weer eens lekker aan te wakkeren. Dankzij kolonel Kemp dus nu een tegengeluid.
Tossing Victory in the Trash
Editorial by Israel National News
Israel’s government has picked up the IDF’s brilliant tactical win in Gaza and tossed it in the trash.
Hamas has been hit hard. It learned that, unlike Hizbullah, its armed forces were neither well trained enough nor well armed enough to stand up to the assault of a real army from land, sea and air. Its Iranian masters are no doubt laying plans right now to rectify the problem. Hamas will be more careful about launching its next assault on Israel.
But Hamas’s main contribution to the threats that surround Israel was the prospect of a southern front, the danger that when a new war comes in the north, Israel will have to leave significant forces in the south to deal with a possible Hamas assault. That threat is sure to be reconstituted in short order.
Read the rest of this article at: Israel National News
Israel’s government has picked up the IDF’s brilliant tactical win in Gaza and tossed it in the trash.
Hamas has been hit hard. It learned that, unlike Hizbullah, its armed forces were neither well trained enough nor well armed enough to stand up to the assault of a real army from land, sea and air. Its Iranian masters are no doubt laying plans right now to rectify the problem. Hamas will be more careful about launching its next assault on Israel.
But Hamas’s main contribution to the threats that surround Israel was the prospect of a southern front, the danger that when a new war comes in the north, Israel will have to leave significant forces in the south to deal with a possible Hamas assault. That threat is sure to be reconstituted in short order.
Read the rest of this article at: Israel National News
maandag 19 januari 2009
Zwarte Dood voor terroristen
Minstens veertig moslimextremisten zijn in een trainingskamp in Algerije omgekomen aan de gevolgen van de pest. Een middeleeuwse ziekte voor middeleeuwse barbaren, mooier kan het niet.
Pest zaait dood in trainingskamp al-Qaida
Turkije en de EU
Het lidmaatschap van de EU is voor de Turkse premier Tayyip Erdogan een topprioriteit. Dat zei hij vanmorgen op een bijeenkomst in Brussel.
Hij ging ook in op de kritiek die zijn land krijgt uit sommige EU-landen. "Die kritiek heeft een negatieve uitwerking op de steun in mijn land voor aansluiting bij de EU", aldus de premier. Erdogan sprak vandaag verder ook over de positie van Hamas in de Gazastrook. Hamas, zo zei de Turkse premier, heeft de verkiezingen gewonnen. "We moeten ze niet in een hoek drukken. Op die manier creëer je extremisme. Als je ze een kans geeft, zie je vanzelf of ze het aankunnen. Als ze er niet in slagen het land goed te leiden, zullen ze de volgende verkiezingen verliezen", aldus Erdogan.
Een paar dagen geleden schreef lezer Winston 06 in Istanboel, Turkije, op littlegreenfootballs.com het volgende:
Nog een paar opmerkingen van Recep Erdogan:
“Je kunt niet seculier en moslim tegelijk zijn. De anderhalf miljard moslims in de wereld wachten op de opstand van het Turkse volk. We zullen in opstand komen. Met goedkeuring van Allah zal de rebellie beginnen.”
"De minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze barakken en de gelovigen onze soldaten."
"Turkije willen beschrijven als een gematigde islamitische staat is oneerbiedig tegenover de islam zelf. De gematigde islam bestaat niet. Islam is islam."
Het wordt tijd dat onze politici onder ogen zien dat Turkije geen aanwinst is voor de EU maar een duidelijk gevaar vormt en de onderhandelingen over toetreding permanent stopzetten.
Update: O, gaan we nu dreigen? EU-toetreding: Turkije dreigt gaspijp te schrappen Ja, dat is altijd al een favoriete tactiek van Mohammed de karavaanrover en zijn volgelingen geweest...
Hij ging ook in op de kritiek die zijn land krijgt uit sommige EU-landen. "Die kritiek heeft een negatieve uitwerking op de steun in mijn land voor aansluiting bij de EU", aldus de premier. Erdogan sprak vandaag verder ook over de positie van Hamas in de Gazastrook. Hamas, zo zei de Turkse premier, heeft de verkiezingen gewonnen. "We moeten ze niet in een hoek drukken. Op die manier creëer je extremisme. Als je ze een kans geeft, zie je vanzelf of ze het aankunnen. Als ze er niet in slagen het land goed te leiden, zullen ze de volgende verkiezingen verliezen", aldus Erdogan.
Een paar dagen geleden schreef lezer Winston 06 in Istanboel, Turkije, op littlegreenfootballs.com het volgende:
Groeten & de beste wensen voor iedereen vanuit Istanboel, Turkije.
Na het staakt-het-vuren van Israël gingen de mensen hier na 2 am de straat op en scandeerden anti-Israëlleuzen. Bovendien stroomden ze naar de moskeeën om te bidden voor Hamas. Daarmee weten we wat we aan dit lid van de NAVO hebben. Ik vraag me af hoe Turkije er over 10 jaar aan toe zal zijn. Het islamisme is hier in volle gang. Het secularisme is in gevaar.
Winston06 (comment 194)
Nog een paar opmerkingen van Recep Erdogan:
“Je kunt niet seculier en moslim tegelijk zijn. De anderhalf miljard moslims in de wereld wachten op de opstand van het Turkse volk. We zullen in opstand komen. Met goedkeuring van Allah zal de rebellie beginnen.”
"De minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze barakken en de gelovigen onze soldaten."
"Turkije willen beschrijven als een gematigde islamitische staat is oneerbiedig tegenover de islam zelf. De gematigde islam bestaat niet. Islam is islam."
Het wordt tijd dat onze politici onder ogen zien dat Turkije geen aanwinst is voor de EU maar een duidelijk gevaar vormt en de onderhandelingen over toetreding permanent stopzetten.
Update: O, gaan we nu dreigen? EU-toetreding: Turkije dreigt gaspijp te schrappen Ja, dat is altijd al een favoriete tactiek van Mohammed de karavaanrover en zijn volgelingen geweest...
zondag 18 januari 2009
Hartverscheurend...
Drie dochters van een Palestijnse arts worden tijdens een aanval van de IDF gedood. Natuurlijk is CNN er als de kippen bij om de dramatische gebeurtenis te verslaan. Dit is NIEUWS! Een Palestijn die in Israël bekend en populair is, de IDF die weer eens drie burgerslachtoffers veroorzaakt. Nic Robertson wijst er met een o, zo trouwhartig gezicht op dat de Israëlische tv zich niet vaak op het lijden van de Palestijnen concentreert, omdat men bang is dat het Hamas propaganda is. De ellende van dr. Abu Al-Aish snijdt volgens hem echter diep in het publieke geweten van Israël. Pak uw zakdoek er maar vast bij.
Video
Diep triest en reuze zielig. Maar wat wordt er door CNN weer eventjes niet vermeld? Dat soldaten van de IDF vanuit het huis van de arts werden beschoten en deze burgerslachtoffers dus gewoon weer eens het gevolg zijn van terroristen die zich tussen de burgers in Gaza verstoppen om te vechten. Een oorlogsmisdaad volgens de Conventie van Geneve, maar voor CNN blijkbaar niet de moeite van het vermelden waard.
En dan nog iets.
Volgens CNN is dit een Palestijn die in Israël is opgeleid, die er werkt, die er blijkbaar vrienden heeft. En wat doet deze man als hij door toedoen van Hamas drie dochters verliest? Hij belegt een persconferentie in het Sheba medisch centrum bij Tel Aviv waar hij werkt. Legt hij de verantwoording bij Hamas? Welnee. Hij grijpt de kans aan om de IDF zwart te maken en eist voor de camera de reden waarom het leger zijn dochters heeft gedood. "Het leger weet waar mijn huis is," zegt hij. Natuurlijk weet deze knuffel-Palestijn heel goed dat de beelden van zijn persconferentie over de hele wereld gebruikt zullen worden als propaganda tegen Israël. Hm.
Gelukkig zijn er ook nog Israëli's die niet onder de indruk zijn. Een moeder van drie IDF-soldaten (actief in Gaza) onderbreekt de persconferentie: Angry Jewish Mother crashes Hamas pity party Hartverscheurende verhalen voor de camera brengen, daar zijn Palestijnen goed in. De ware schuldige aanwijzen: not so much...
Update: Israel Television heeft net bericht dat uit scherven die uit het hoofd van de dochter en de nicht, die nu in Tel HaShomer zijn, werden verwijderd blijkt dat de stukken metaal die ze in hun hoofd hebben afkomstig kunnen zijn van een Katyusha-raket, type Grad - en niet van ammunitie die door de IDF wordt gebruikt. Israel lanceert geen Katyusha-raketten. Dat doet Hamas.
Bron: Israel Matzav
Zie ook The Muqata en Israellycool
Video
Diep triest en reuze zielig. Maar wat wordt er door CNN weer eventjes niet vermeld? Dat soldaten van de IDF vanuit het huis van de arts werden beschoten en deze burgerslachtoffers dus gewoon weer eens het gevolg zijn van terroristen die zich tussen de burgers in Gaza verstoppen om te vechten. Een oorlogsmisdaad volgens de Conventie van Geneve, maar voor CNN blijkbaar niet de moeite van het vermelden waard.
En dan nog iets.
Volgens CNN is dit een Palestijn die in Israël is opgeleid, die er werkt, die er blijkbaar vrienden heeft. En wat doet deze man als hij door toedoen van Hamas drie dochters verliest? Hij belegt een persconferentie in het Sheba medisch centrum bij Tel Aviv waar hij werkt. Legt hij de verantwoording bij Hamas? Welnee. Hij grijpt de kans aan om de IDF zwart te maken en eist voor de camera de reden waarom het leger zijn dochters heeft gedood. "Het leger weet waar mijn huis is," zegt hij. Natuurlijk weet deze knuffel-Palestijn heel goed dat de beelden van zijn persconferentie over de hele wereld gebruikt zullen worden als propaganda tegen Israël. Hm.
Gelukkig zijn er ook nog Israëli's die niet onder de indruk zijn. Een moeder van drie IDF-soldaten (actief in Gaza) onderbreekt de persconferentie: Angry Jewish Mother crashes Hamas pity party Hartverscheurende verhalen voor de camera brengen, daar zijn Palestijnen goed in. De ware schuldige aanwijzen: not so much...
Update: Israel Television heeft net bericht dat uit scherven die uit het hoofd van de dochter en de nicht, die nu in Tel HaShomer zijn, werden verwijderd blijkt dat de stukken metaal die ze in hun hoofd hebben afkomstig kunnen zijn van een Katyusha-raket, type Grad - en niet van ammunitie die door de IDF wordt gebruikt. Israel lanceert geen Katyusha-raketten. Dat doet Hamas.
Bron: Israel Matzav
Zie ook The Muqata en Israellycool
zaterdag 17 januari 2009
De media: een podium voor propagandisten
De Noorse arts Mads Gilbert, die wordt afgeschilderd als de personificatie van moed, is op televisieschermen over de hele wereld en in vele kranten te zien geweest, inclusief de BBC, CBS, CNN, ABC, Independent, Sky News, en de New York Times. Nu bericht het AFP:
“Er bestaat een zeer sterk vermoeden dat Gaza nu wordt gebruikt als een laboratorium om nieuwe wapens te testen", zei Mads Gilbert tegen verslaggevers op de luchthaven Gardermoes in Oslo, waar hij commentaar gaf op de verwondingen die hij en zijn collega Erik Fosse hadden gezien tijdens hun werkzaamheden in het Shifa Hospital in Gaza.
De beide medici, die op 31 december naar het oorlogsgebied waren gestuurd door de pro-Palestijnse hulporganisatie NORWAC, zeiden dat ze duidelijke tekens hadden gezien dat Dense Inert Metal Explosives (DIME), een experimenteel explosief, in Gaza werd gebruikt.
“Dit is een nieuwe generatie van zeer krachtige explosieven die bijzonder krachtige ontploffingen veroorzaken binnen een gebied van vijf tot tien meter ," zei Gilbert, 61.
“We hebben de slachtoffers die door de bom zijn getroffen niet gezien, omdat ze gewoonlijk uiteen worden gereten en het niet overleven, maar we hebben een aantal bijzonder brute amputaties gezien... zonder verwondingen door granaatscherven, waarvan we sterk het vermoeden hebben dat ze veroorzaakt zijn door de DIME-wapens," voegde hij eraan toe.
In een ander bericht van AFP beweert Gilbert: “Gaza in 2009 begint een nieuw en bloedig hoofdstuk te worden in de geschiedenis van Palestina en het Midden-Oosten dat, helaas, te vergelijken is met Sabra en Shatila,” in een poging Israël verdacht te maken in de slachting in het Palestijnse vluchtelingenkamp in 1982 die werd aangericht door christelijke Falangisten.
Maar wie is dr. Mads Gilbert? Is hij een geloofwaardige en objectieve arts? Naar aanleiding van zijn vele media-optredens schrijft Melanie Phillips:
Gilbert werd gepresenteerd als een gewone arts. Maar Gilbert blijkt helemaal geen gewone arts te zijn. Hij is een politiek activist en lid van de Noorse Maoïstische “Red” partij. Hij koestert niet alleen een diepgewortelde vijandigheid tegenover Israël, maar is al heel lang een activist in de Palestijnse “solidariteit”-beweging, en steunde zelfs de aanvallen van 11 september. Een lezer op deze website – waar een video met nog meer opruiende opmerkingen van Gilbert te zien is – postte zijn eigen vertaling van Gilberts opmerkingen van die strekking, evenals Gilberts pagina op Wikipedia, die het volgende bevat (in het Noors):
Kort na de aanval op het World Trade Center in de Verenigde Staten in september 2001 veroorzaakte Gilbert enige opwinding toen hij het morele recht verdedigde van mensen die onderdrukt worden om de Verenigde Staten aan te vallen. “Als de regering van de Verenigde Staten het recht heeft burgers in Irak te bombarderen en te doden dan hebben degenen die onderdrukt worden het morele recht de Verenigde Staten aan te vallen met elk wapen dat ze maar kunnen maken. Dode burgers zijn allemaal hetzelfde, of het nu Amerikanen, Palestijnen of Iraki’s zijn.” Op de rechtstreekse vraag of hij de terroristische aanvallen op de Verenigde Staten steunde, antwoordde Gilbert: “Terreur is een slecht wapen, maar het antwoord is ja, binnen de context die ik heb aangegeven.”
Dezelfde dr. Mads Gilbert speelde een hoofdrol in de recente Pallywood-productie van Ashraf Mashharawi over de reanimatie en dood van zijn broertje. Een reanimatie die op littlegreenfootballs. com door talloze lezers met medische ervaring als totaal ongeloofwaardig werd afgedaan, terwijl lezers met een militaire achtergrond hun ongeloof uitten over de bewering dat de kinderen op het dak het doelwit waren geweest van een gerichte raketaanval door een onbemand vliegtuigje, gezien de geringe schade aan het dak (inclusief meubilair!). Zie ook: Pallywood op CNN
Een arts die zich leent voor een video met een nagespeelde reanimatie om sympathie te wekken voor een terroristische organisatie verdient het voor een medische tuchtraad gesleept te worden wegens onethisch gedrag. Het is te hopen dat de medische authoriteiten in Noorwegen wakker worden en alsnog stappen ondernemen.
Bron: Honest Reporting.
In Trouw staat vandaag een artikel getiteld: Steun voor Israël spreekt niet meer vanzelf. In het artikel worden allerlei redenen genoemd waarom de steun voor Israël in ons land aan het afkalven is. Helaas geen woord over het effect van de al jaren durende stemmingmakerij in de Nederlandse media tegen Israël en voor het "zielige Palestijnse volk". Ook onze media zijn overwegend links, net als dr. Mads Gilbert. Ook hier krijgt dit soort anti-Israëlpropaganda dagelijks vrij baan. Met alle gevolgen van dien...
A Call to Action
By Carter Clews
Every day in Washington’s political citadels, a new coalition triumphantly announces its emergence as the self-anointed savior of the increasingly moribund conservative movement. Or, some old organization “re-invents” itself and declares that it is now ready to lead as never before.
Most boldly proclaim their unbridled affection for the “New Media.” And some even demonstrate an admirable aptitude for digitalizing prose and pressing “Send.”
All of which is fine – as far as it goes. The problem is, it doesn’t go far enough. In fact, much of it at this point in time is dangerously going in the wrong direction. And the conservative movement desperately needs a few good men – and at least one good woman.
Let me put it bluntly (so that those who would take umbrage can, instead, take their leave before they lose their lunch): If I hear one more conservative or Republican “leader” on TV or at a “coalition” meeting say that we need to “wish the new President well” and “change our message to reach out to new voters,” I’m going to be the one who loses his lunch.
Read the rest at: Get Liberty.org
donderdag 15 januari 2009
Land voor vrede werkt niet
Het is een van de centrale leerstellingen van de linkse kerk: ‘land voor vrede’.
Dat zou een einde maken aan het conflict in het Midden-Oosten. Dezer dagen beleven we het definitieve einde van die wensdroom. Het Israëlische leger keerde zondag terug in Netzarim. Drie jaar geleden werden Netzarim en andere zogenaamde 'nederzettingen' verlaten in het kader van de disengagement. Die terugtrekking moest toen leiden tot vrede. Maar 5000 argumenten in de vorm van Kassam-raketten daalden neer op de bewoners van de Negev dat de realiteit anders ligt.
Lees het uitstekende artikel van Geert Wilders en Martin Bosma in de Volkskrant.
Dat zou een einde maken aan het conflict in het Midden-Oosten. Dezer dagen beleven we het definitieve einde van die wensdroom. Het Israëlische leger keerde zondag terug in Netzarim. Drie jaar geleden werden Netzarim en andere zogenaamde 'nederzettingen' verlaten in het kader van de disengagement. Die terugtrekking moest toen leiden tot vrede. Maar 5000 argumenten in de vorm van Kassam-raketten daalden neer op de bewoners van de Negev dat de realiteit anders ligt.
Lees het uitstekende artikel van Geert Wilders en Martin Bosma in de Volkskrant.
Zweden 2009: ontslag wegens steun aan Israël
Lennart Eriksson, een Zweedse blogger die het waagde op zijn blog steun te betuigen aan Israël, is om die reden ontslagen bij zijn werkgever, de overheidsinstelling Migrationsverket, Swedish Migration Board.
In zijn eigen woorden:
Bron: http://muqata.blogspot.com/
Originele Engelse tekst op Sapere aude!
In zijn eigen woorden:
Kol Hakavod Le’Tzahal!
Aan mijn vrienden in Israël en aan Israël, mijn vriend.
Ik heb begrepen dat er vandaag een artikel over mijn zaak in Maariv is gepubliceerd.
Ik heb het gewaagd te bloggen over het bestaansrecht van Israël en over de pogingen van Hamas, een terroristische organisatie, om te proberen Israël door middel van een aggressieve oorlog - jihad - te vernietigen. Door dit te doen heb ik gebruik gemaakt van mijn grondwettelijke recht van vrije meningsuiting.
De Zweedse regering staat achter dezelfde standpunten: Israël heeft het recht te bestaan. Hamas is een terroristische organisatie.
Mijn werkgever vond het echter niet gepast dat ik deze opvattingen had en dat ik in het openbaar uitdrukking gaf aan mijn mening. Vanwege mijn opvattingen ben ik mijn baan kwijtgeraakt.
Ik werkte voor de Swedish Migration Board, een overheidsinstelling. Een van de belangrijkste taken van deze instelling is het beschermen van vreemdelingen door hen asiel te verlenen, bijvoorbeeld omdat ze in het openbaar uitdrukking hebben gegeven aan hun politieke mening.
De Migration Board lijkt nu, in tegenstelling tot haar eigen belangrijkste taak, mij, een werknemer, te vervolgen omdat ik uiting heb gegeven aan een politieke mening die door de Zweedse regering wordt gedeeld!
Ze doen dit ook door te weigeren gevolg te geven aan een vonnis van een Zweedse rechter, die oordeelde dat ik weer in mijn functie moest worden hersteld.
Ik heb veel steunbetuigingen vanuit Israël ontvangen. Ik zou jullie allemaal graag willen bedanken! Maar dit gaat niet echt over mij. Dit gaat over het bestaansrecht van Israël. Israël heeft dat recht. Hamas voert een aggressieve oorlog tegen Israël om haar dat recht te ontzeggen. Hier moet keer op keer op gewezen worden, zonder dat degenen die dat doen daarvoor vervolgd worden.
Wat mij betreft, ik sta volledig achter het recht van Israël om te blijven bestaan. De IDF moet dus gesteund worden in hun huidige verdediging van Israël tegen degenen die het land willen vernietigen.
Bron: http://muqata.blogspot.com/
Originele Engelse tekst op Sapere aude!
woensdag 14 januari 2009
Run, you f*cking cowards! Allahu Akhbar!
Niet optreden tegen twaalfjarige jongetjes die "Hamas, Hamas, alle joden aan het gas!" scanderen kan heel gemakkelijk leiden tot dit soort uitwassen. Van kwaad tot erger, of zoiets...
Wie had er ook alweer het geweldsmonopolie?
Bron: Infidel Bloggers Alliance
Wie had er ook alweer het geweldsmonopolie?
Bron: Infidel Bloggers Alliance
dinsdag 13 januari 2009
De Eurabië Code, deel 2
MEDEA (Europees Onderzoeksinstituut voor de Mediterrane en Euro-Arabische samenwerking), gesteund door de Europese Commissie, is één van de belangrijkste componenten van de Euro-Arabische dialoog. Op de eigen website staat:
“De Euro-Arabische Dialoog als een gezamenlijk forum voor de Europese Gemeenschap en de Arabische Liga kwam voort uit een Frans initiatief en werd in december 1973 gelanceerd op de Europese top in Kopenhagen, kort na de “Oktober Oorlog” en het olie-embargo. De Europeanen zagen het als een forum om economische zaken te bespreken, terwijl de Arabische zijde het eerder zag als een forum om politieke zaken te bespreken.
Het MEDEA Instituut wil een hulpmiddel en een referentiepunt zijn voor iedereen die de Euro-Mediterrane dialoog wil aangaan. Via zijn bijeenkomsten en lezingen probeert het Instituut politieke, economische en diplomatieke spelers, experts, journalisten, academici en anderen de gelegenheid te bieden van gedachten te wisselen.”
Bat Ye’or vestigt de aandacht op het feit dat Eurabië buiten het zicht van de openbaarheid functioneert, soms vangen we er een glimp van op als we weten waar we op moeten letten. Als u op zoek gaat in de archieven van de MEDEA-website en andere bronnen en de documenten zorgvuldig doorleest, dan is de informatie er. Er bestaat zelfs meer materiaal op papier, zowel in het Frans als in het Engels. Ik beweer, net als Bat Ye’or, dat er genoeg informatie beschikbaar is om de stelling van Eurabië te valideren.
Een van de documenten die Bat Ye’or zo vriendelijk was me te sturen (een document dat ze wel in de Franstalige versie van haar boek vermeldt, maar niet in de Engelstalige versie) is de Common Strategy of the European Council - de visie van de EU voor het Middellandse Zeegebied, van 19 juni 2000.
Dit document bevat talrijke aanbevelingen, zoals:
“het uitwerken van partnerschap-versterkende maatregelen, met name door het bevorderen van regelmatig overleg en het uitwisselen van informatie met de Mediterrane partners, het ondersteunen van de onderlinge verbindingen van de infrastructuur van de Mediterrane partners, en tussen hen en de EU, het nemen van alle noodzakelijke maatregelen om betrokkenheid van de burgermaatschappij te faciliteren en te stimuleren evenals de verdere groei van uitwisseling van personen tussen de EU en de Mediterrane partners. NGO’s zullen worden aangemoedigd om deel te nemen aan samenwerking op bilateraal en regionaal niveau. Aan de media en de universiteiten zal bijzondere aandacht worden besteed [nadruk Fjordman].
Het bevat ook de doelstelling om de Arabische partners te helpen met “het proces om te komen tot vrijhandel met de EU.” Dit zou minder onschuldig kunnen zijn dan het klinkt, en ik kom er later op terug.
De Strategie wil ook “voortzetting van de dialoog tussen culturen en beschavingen om intolerantie, racisme en xenofobie te bestrijden.” Let op: deze verklaring werd gedaan voor zowel het begin van de tweede Palestijnse intifada als de terroristische aanslagen van 11 september 2001. Het was bijgevolg onderdeel van een proces dat al gaande was, en niet een reactie op een bepaald internationaal incident.
Vooral één punt in het document is interessant. De EU wilde “het identificeren van overeenkomsten tussen juridische systemen van verschillende oorsprong bevorderen om problemen op te lossen op het gebied van de burgerlijke wetgeving met betrekking tot particulieren: erfrecht en familierecht, inclusief echtscheiding.”
In gewoon Nederlands kan deze nevelige, bureaucratische verklaring moeilijk anders worden gezien dan een indicatie dat de EU-landen inschikkelijk zullen zijn, en wat betreft familieaangelegenheden voor moslim-immigranten hun seculiere wetgeving zullen aanpassen aan de eisen van de sharia.
In een ander document van december 2003, dat online beschikbaar is, hebben Javier Solana, Secretaris-Generaal van de Raad van de Europese Unie en Romano Prodi, voorzitter van de Europese Commissie, een plan ondertekend om “het partnerschap van de EU met de Arabische wereld te versterken.”
Dit omvat het creëren van een vrijhandelszone, maar ook plannen om “de culturele/religieuse/beschavings- en mediadialoog te stimuleren door gebruik te maken van bestaande en geplande instrumenten, inclusief de geplande Euro-Mediterrane Stichting voor de Dialoog tussen Culturen en Beschavingen."
"Arabische immigranten leveren een aanzienlijke bijdrage aan de ontwikkeling van Europa. De EU zet zich volledig in om te strijden tegen alle uitingen van racisme en discriminatie in welke vorm dan ook. (Wat is discriminatie? Seculiere wetten?) Volledig respect voor de rechten van immigranten in Europa is een consequent beleid binnen heel Europa. De uitvoering daarvan moet verder worden verbeterd en binnen het kader van de bestaande overeenkomsten moet de samenwerking verder worden versterkt om rekening te houden met de zorgen van de Arabische partners.”
Super-Eurocraat Romano Prodi wil meer samenwerking met Arabische landen. Hij praat over een vrijhandelszone met de Arabische wereld, maar dit brengt met zich mee dat Arabische landen toegang zouden hebben tot de vier vrijheden van de interne markt van de EU, waaronder het vrije verkeer van personen over nationale grenzen. Over dit feit, de potentieel enorme implicaties van het creëren van een “interne markt” met een Arabische wereld waar de bevolkingsgroei een hoge vlucht neemt, wordt in de Europese media praktisch NOOIT gedebatteerd of zelfs maar aangestipt. Toch zou dat het einde kunnen betekenen van Europa zoals we het eens kenden. Nog een verklaring van de “Zesde Euro-Med Ministeriële Conferentie: het Partnerschap versterken en bevorderen” op 28 november 2003 in Brussel geeft de opzet van deze interne Euro-Mediterrane markt:
“Dit initiatief biedt de naburige EU-partners, in ruil voor tastbare politieke en economische hervormingen, geleidelijke integratie in de uitgebreide Europese interne markt en de mogelijkheid uiteindelijk de vier fundamentele vrijheden van de Eu te bereiken: vrij verkeer van goederen, diensten, kapitaal en personen [nadruk Fjordman]. Naar verwacht zullen de ministers ook het voorstel van de Commissie steunen om een Euro-Mediterrane Stichting voor de Dialoog tussen Culturen, een Euro-Mediterrane Parlementaire Vergadering op te richten.”
In juni 2006 verklaarde de destijds pas gekozen Italiaanse premier Romano Prodi:
“Het is tijd naar het zuiden te kijken en weer een nieuw beleid van samenwerking voor het Middellandse Zeegebied te lanceren.” Prodi schetste een gezamenlijk Italiaans-Spaans initiatief dat de aan de Middellandse Zee grenzende landen “andere” politieke oplossingen wilde verschaffen dan die in het Euro-Mediterrane partnerschap werden geboden. De premier legde toen uit dat het Barcelona Proces – waarvan het best bekende aspect de creatie van een vrije handelszone tegen 2010 is – niet langer voldoende was en dat een andere benadering noodzakelijk was. “De landen aan de zuidelijke kusten van de Middellandse Zee verwachten dat van ons,” voegde hij eraan toe.
Let op hoe Prodi, die door Bat Ye’or is geïdentificeerd als een bijzonder hartstochtelijke Eurabiër, refereert aan wat de Arabieren verwachten van Europese leiders. Hij zei niet of er veel enthousiasme was over het vooruitzicht van een nog vrijere toevloed van migranten uit Arabische landen en Turkije, wat het gevolg zal zijn van deze “Euro-Mediterrane vrijhandelszone”.
Tijdens de Euro-Mediterrane midterm Vergadering van de ministers van Buitenlandse Zaken in Dublin in mei 2004 verklaarden de deelnemers dat:
“We werken nu aan de ontwikkeling van een gezamenlijke visie over betrekkingen met het gebied dat zich uitstrekt van Mauretanië tot aan Iran – het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. De [Europese] Unie heeft voorgesteld de Mediterrane partners op te nemen in het Europese Nabuurschapsbeleid.”
“De EU kan een intensievere politieke dialoog bieden en grotere toegang tot EU-programma’s en beleid, inclusief de geleidelijke deelname aan de vier vrijheden, in het bijzonder de Gemeenschappelijke Markt, evenals versterkte samenwerking op het terrein van justitie en binnenlandse zaken.”
Nog eens, wat betekent “samenwerking op het terrein van justitie en binnenlandse zaken” met Egypte, Syrië en Algerije precies? Ik weet het niet, maar ik weet niet zeker of het antwoord me wel zo goed zal bevallen.
De Barcelona-declaratie van 1995 moedigde “contacten tussen parlementariërs” aan en nodigde het Europese Parlement, met andere parlementen, aan om “de Euro-Mediterrane parlementaire dialoog” te lanceren. In maart 2004 werd dit verzilverd in een specifieke instelling onder de naam Euro-Mediterrane Parlementaire Vergadering, EMPA (pdf). Tijdens de Euro-Mediterrane Ministeriële Conferentie in Kreta in mei 2003 voegden de ministers een bepaling toe, die voorzag in de adviserende rol die de Parlementaire Vergadering zal spelen binnen het kader van het Barcelona Proces.
EU Commissaris Chris Patten heeft herhaald dat de Europese Commissie bereid is om volledig samen te werken met de Vergadering, en deze het recht te geven commentaar te leveren op elk onderwerp dat voor de Euro-Arabische Dialoog van belang is.
De Vergadering bestaat uit 120 leden uit de EU-landen, zowel leden van nationale parlementen als van het Europese Parlement, en een zelfde aantal afgevaardigden van de parlementen van de Mediterrane partnerlanden.
Net als de meeste Europeanen had ik zelfs nog nooit gehoord van deze instelling voor ik hem tijdens een zoektocht op het internet toevallig tegenkwam. Maar blijkbaar gaat deze instelling invloed uitoefenen op de toekomst van mijn hele continent. Dit roept bij mij een aantal vragen op. Wanneer we weten dat onder deze “Mediterrane partnerlanden” zich ondemocratische Arabische landen als Syrië bevinden, is het dan niet verontrustend dat afgevaardigden van deze landen deel uitmaken van een permanente instelling die adviserende bevoegdheden heeft over de interne aangelegenheden van de Europese Unie? Vooral als we weten dat onze eigen, democratisch gekozen parlementen al gereduceerd zijn tot een “overlegstatus” met de ongekozen federale EU-wetgevers in Brussel?
De Algiers-declaratie voor een Shared Vision of the Future (Gedeelde visie op de toekomst, vert.) was het resultaat van een congres dat in februari 2006 werd gehouden in Algerije. Het document verklaart: “De creatie van een Euro-Mediterrane, op universele waarden gebaseerde entiteit is essentieel” en “Het is van cruciaal belang het hele gemeenschappelijke culturele erfgoed positief te doen uitkomen, zelfs als het gemarginaliseerd of vergeten is.” Een Gezamenlijk Actieplan stelt een groot aantal aanbevelingen op over de manier waarop deze nieuwe Euro-Mediterrane entiteit tot stand kan worden gebracht. Enkele van deze aanbevelingen zijn:
“De Euro-Arabische Dialoog als een gezamenlijk forum voor de Europese Gemeenschap en de Arabische Liga kwam voort uit een Frans initiatief en werd in december 1973 gelanceerd op de Europese top in Kopenhagen, kort na de “Oktober Oorlog” en het olie-embargo. De Europeanen zagen het als een forum om economische zaken te bespreken, terwijl de Arabische zijde het eerder zag als een forum om politieke zaken te bespreken.
Het MEDEA Instituut wil een hulpmiddel en een referentiepunt zijn voor iedereen die de Euro-Mediterrane dialoog wil aangaan. Via zijn bijeenkomsten en lezingen probeert het Instituut politieke, economische en diplomatieke spelers, experts, journalisten, academici en anderen de gelegenheid te bieden van gedachten te wisselen.”
Bat Ye’or vestigt de aandacht op het feit dat Eurabië buiten het zicht van de openbaarheid functioneert, soms vangen we er een glimp van op als we weten waar we op moeten letten. Als u op zoek gaat in de archieven van de MEDEA-website en andere bronnen en de documenten zorgvuldig doorleest, dan is de informatie er. Er bestaat zelfs meer materiaal op papier, zowel in het Frans als in het Engels. Ik beweer, net als Bat Ye’or, dat er genoeg informatie beschikbaar is om de stelling van Eurabië te valideren.
Een van de documenten die Bat Ye’or zo vriendelijk was me te sturen (een document dat ze wel in de Franstalige versie van haar boek vermeldt, maar niet in de Engelstalige versie) is de Common Strategy of the European Council - de visie van de EU voor het Middellandse Zeegebied, van 19 juni 2000.
Dit document bevat talrijke aanbevelingen, zoals:
“het uitwerken van partnerschap-versterkende maatregelen, met name door het bevorderen van regelmatig overleg en het uitwisselen van informatie met de Mediterrane partners, het ondersteunen van de onderlinge verbindingen van de infrastructuur van de Mediterrane partners, en tussen hen en de EU, het nemen van alle noodzakelijke maatregelen om betrokkenheid van de burgermaatschappij te faciliteren en te stimuleren evenals de verdere groei van uitwisseling van personen tussen de EU en de Mediterrane partners. NGO’s zullen worden aangemoedigd om deel te nemen aan samenwerking op bilateraal en regionaal niveau. Aan de media en de universiteiten zal bijzondere aandacht worden besteed [nadruk Fjordman].
Het bevat ook de doelstelling om de Arabische partners te helpen met “het proces om te komen tot vrijhandel met de EU.” Dit zou minder onschuldig kunnen zijn dan het klinkt, en ik kom er later op terug.
De Strategie wil ook “voortzetting van de dialoog tussen culturen en beschavingen om intolerantie, racisme en xenofobie te bestrijden.” Let op: deze verklaring werd gedaan voor zowel het begin van de tweede Palestijnse intifada als de terroristische aanslagen van 11 september 2001. Het was bijgevolg onderdeel van een proces dat al gaande was, en niet een reactie op een bepaald internationaal incident.
Vooral één punt in het document is interessant. De EU wilde “het identificeren van overeenkomsten tussen juridische systemen van verschillende oorsprong bevorderen om problemen op te lossen op het gebied van de burgerlijke wetgeving met betrekking tot particulieren: erfrecht en familierecht, inclusief echtscheiding.”
In gewoon Nederlands kan deze nevelige, bureaucratische verklaring moeilijk anders worden gezien dan een indicatie dat de EU-landen inschikkelijk zullen zijn, en wat betreft familieaangelegenheden voor moslim-immigranten hun seculiere wetgeving zullen aanpassen aan de eisen van de sharia.
In een ander document van december 2003, dat online beschikbaar is, hebben Javier Solana, Secretaris-Generaal van de Raad van de Europese Unie en Romano Prodi, voorzitter van de Europese Commissie, een plan ondertekend om “het partnerschap van de EU met de Arabische wereld te versterken.”
Dit omvat het creëren van een vrijhandelszone, maar ook plannen om “de culturele/religieuse/beschavings- en mediadialoog te stimuleren door gebruik te maken van bestaande en geplande instrumenten, inclusief de geplande Euro-Mediterrane Stichting voor de Dialoog tussen Culturen en Beschavingen."
"Arabische immigranten leveren een aanzienlijke bijdrage aan de ontwikkeling van Europa. De EU zet zich volledig in om te strijden tegen alle uitingen van racisme en discriminatie in welke vorm dan ook. (Wat is discriminatie? Seculiere wetten?) Volledig respect voor de rechten van immigranten in Europa is een consequent beleid binnen heel Europa. De uitvoering daarvan moet verder worden verbeterd en binnen het kader van de bestaande overeenkomsten moet de samenwerking verder worden versterkt om rekening te houden met de zorgen van de Arabische partners.”
Super-Eurocraat Romano Prodi wil meer samenwerking met Arabische landen. Hij praat over een vrijhandelszone met de Arabische wereld, maar dit brengt met zich mee dat Arabische landen toegang zouden hebben tot de vier vrijheden van de interne markt van de EU, waaronder het vrije verkeer van personen over nationale grenzen. Over dit feit, de potentieel enorme implicaties van het creëren van een “interne markt” met een Arabische wereld waar de bevolkingsgroei een hoge vlucht neemt, wordt in de Europese media praktisch NOOIT gedebatteerd of zelfs maar aangestipt. Toch zou dat het einde kunnen betekenen van Europa zoals we het eens kenden. Nog een verklaring van de “Zesde Euro-Med Ministeriële Conferentie: het Partnerschap versterken en bevorderen” op 28 november 2003 in Brussel geeft de opzet van deze interne Euro-Mediterrane markt:
“Dit initiatief biedt de naburige EU-partners, in ruil voor tastbare politieke en economische hervormingen, geleidelijke integratie in de uitgebreide Europese interne markt en de mogelijkheid uiteindelijk de vier fundamentele vrijheden van de Eu te bereiken: vrij verkeer van goederen, diensten, kapitaal en personen [nadruk Fjordman]. Naar verwacht zullen de ministers ook het voorstel van de Commissie steunen om een Euro-Mediterrane Stichting voor de Dialoog tussen Culturen, een Euro-Mediterrane Parlementaire Vergadering op te richten.”
In juni 2006 verklaarde de destijds pas gekozen Italiaanse premier Romano Prodi:
“Het is tijd naar het zuiden te kijken en weer een nieuw beleid van samenwerking voor het Middellandse Zeegebied te lanceren.” Prodi schetste een gezamenlijk Italiaans-Spaans initiatief dat de aan de Middellandse Zee grenzende landen “andere” politieke oplossingen wilde verschaffen dan die in het Euro-Mediterrane partnerschap werden geboden. De premier legde toen uit dat het Barcelona Proces – waarvan het best bekende aspect de creatie van een vrije handelszone tegen 2010 is – niet langer voldoende was en dat een andere benadering noodzakelijk was. “De landen aan de zuidelijke kusten van de Middellandse Zee verwachten dat van ons,” voegde hij eraan toe.
Let op hoe Prodi, die door Bat Ye’or is geïdentificeerd als een bijzonder hartstochtelijke Eurabiër, refereert aan wat de Arabieren verwachten van Europese leiders. Hij zei niet of er veel enthousiasme was over het vooruitzicht van een nog vrijere toevloed van migranten uit Arabische landen en Turkije, wat het gevolg zal zijn van deze “Euro-Mediterrane vrijhandelszone”.
Tijdens de Euro-Mediterrane midterm Vergadering van de ministers van Buitenlandse Zaken in Dublin in mei 2004 verklaarden de deelnemers dat:
“We werken nu aan de ontwikkeling van een gezamenlijke visie over betrekkingen met het gebied dat zich uitstrekt van Mauretanië tot aan Iran – het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. De [Europese] Unie heeft voorgesteld de Mediterrane partners op te nemen in het Europese Nabuurschapsbeleid.”
“De EU kan een intensievere politieke dialoog bieden en grotere toegang tot EU-programma’s en beleid, inclusief de geleidelijke deelname aan de vier vrijheden, in het bijzonder de Gemeenschappelijke Markt, evenals versterkte samenwerking op het terrein van justitie en binnenlandse zaken.”
Nog eens, wat betekent “samenwerking op het terrein van justitie en binnenlandse zaken” met Egypte, Syrië en Algerije precies? Ik weet het niet, maar ik weet niet zeker of het antwoord me wel zo goed zal bevallen.
De Barcelona-declaratie van 1995 moedigde “contacten tussen parlementariërs” aan en nodigde het Europese Parlement, met andere parlementen, aan om “de Euro-Mediterrane parlementaire dialoog” te lanceren. In maart 2004 werd dit verzilverd in een specifieke instelling onder de naam Euro-Mediterrane Parlementaire Vergadering, EMPA (pdf). Tijdens de Euro-Mediterrane Ministeriële Conferentie in Kreta in mei 2003 voegden de ministers een bepaling toe, die voorzag in de adviserende rol die de Parlementaire Vergadering zal spelen binnen het kader van het Barcelona Proces.
EU Commissaris Chris Patten heeft herhaald dat de Europese Commissie bereid is om volledig samen te werken met de Vergadering, en deze het recht te geven commentaar te leveren op elk onderwerp dat voor de Euro-Arabische Dialoog van belang is.
De Vergadering bestaat uit 120 leden uit de EU-landen, zowel leden van nationale parlementen als van het Europese Parlement, en een zelfde aantal afgevaardigden van de parlementen van de Mediterrane partnerlanden.
Net als de meeste Europeanen had ik zelfs nog nooit gehoord van deze instelling voor ik hem tijdens een zoektocht op het internet toevallig tegenkwam. Maar blijkbaar gaat deze instelling invloed uitoefenen op de toekomst van mijn hele continent. Dit roept bij mij een aantal vragen op. Wanneer we weten dat onder deze “Mediterrane partnerlanden” zich ondemocratische Arabische landen als Syrië bevinden, is het dan niet verontrustend dat afgevaardigden van deze landen deel uitmaken van een permanente instelling die adviserende bevoegdheden heeft over de interne aangelegenheden van de Europese Unie? Vooral als we weten dat onze eigen, democratisch gekozen parlementen al gereduceerd zijn tot een “overlegstatus” met de ongekozen federale EU-wetgevers in Brussel?
De Algiers-declaratie voor een Shared Vision of the Future (Gedeelde visie op de toekomst, vert.) was het resultaat van een congres dat in februari 2006 werd gehouden in Algerije. Het document verklaart: “De creatie van een Euro-Mediterrane, op universele waarden gebaseerde entiteit is essentieel” en “Het is van cruciaal belang het hele gemeenschappelijke culturele erfgoed positief te doen uitkomen, zelfs als het gemarginaliseerd of vergeten is.” Een Gezamenlijk Actieplan stelt een groot aantal aanbevelingen op over de manier waarop deze nieuwe Euro-Mediterrane entiteit tot stand kan worden gebracht. Enkele van deze aanbevelingen zijn:
- Bestaande organisaties en de inhoud van de media aanpassen aan de doelstellingen van de Noord-Zuid-dialoog, en het oprichten van een Euro-Mediterraan journalistiek centrum
- De creatie van een gezamenlijk door de Mediterrane partners beheerd netwerk voor de ontwikkeling van een “geharmoniseerd onderwijssysteem” [Een “geharmoniseerd onderwijssysteem” voor de Arabische wereld en Europa? Wat houdt dat in? Wil ik dat wel weten? Zullen ze ons dat vertellen voor het een fait accompli is?]
- Het faciliteren van de overdracht van technische kennis tussen de EU-landen en de Mediterrane partnerlanden en “het aanmoedigen van het verkeer van personen”.
- Het voorbereiden van acties en argumenten om de mobiliteit van individuen te bevorderen, vooral van studenten, intellectuelen, kunstenaars, zakenlieden ‘en alle overbrengers van dialoog”.
- Het oprichten van ministeries die verantwoordelijk zijn voor Mediterrane zaken in de landen van het noorden en het zuiden (lees: Europa en de Arabische wereld, in Eurocraten newsspeak), om te profiteren van een beter management van Mediterraan beleid.
- Het trainen van leraren en uitwisselen van studenten tussen het noorden en het zuiden en het oprichten van een netwerk van Euro-Mediterrane Jongerenclubs.
- Het aanstellen van een anti-laster “burger-waakhond” (met een Internet-instrument en een netwerk voor juridische hulp, om het hoofd te bieden aan racistische opmerkingen en het verspreiden van haat tegenover mensen met een andere religie, nationaliteit of etnische achtergrond.
Deze afspraken, om de Europese geschiedenisboeken compleet te herschrijven om de islam in een gunstig daglicht te stellen, en geleidelijk “islamofobie” als racisme het zwijgen op te leggen worden zelfs nu ten uitvoer gebracht.
Walter Schwimmer, de Oostenrijkse diplomaat en Secretaris-generaal van de Europese Raad van 1999 tot 2004, zei op de Islamitische conferentie in Istanboel (15 juni 2004) tegen de ministers van Buitenlandse Zaken dat de islamitische component een integraal onderdeel is van de diversiteit van Europa. Hij bevestigde nogmaals dat de Raad van Europa zich verplicht te werken tegen islamofobie, antisemitisme en andere vormen van intolerantie.
De Raad was ook actief betrokken bij de co-organisatie van een Conferentie over het Imago van de Arabisch-islamitische cultuur in Europese geschiedenisboeken, die in december 2004 plaatsvond in Cairo. Deze conferentie werd gehouden in het kader van de Euro-Arabische Dialoog “Learning to Live Together”(Leren samenleven, vert.). Het doel van de conferentie was de negatieve stereotypes in het imago van de Arabisch-islamitische cultuur in de bestaande lesboeken over geschiedenis te onderzoeken, en te discussiëren over manieren om aan deze vastgeroeste typeringen een einde te maken.
In het Europese Parlement verklaarde de Duitse Christen-Democraat Hans-Gert Pöttering dat schoolboeken moesten worden onderzocht op intolerante voorstellingen van de islam door experts onder toezicht van de Europese Unie en islamitische leiders. Hij zei dat schoolboeken moesten worden gecontroleerd om te garanderen dat ze Europese waarden promoten zonder religieuze stereotypen of vooroordelen te propageren. Hij stelde ook voor dat de EU zou kunnen samenwerken met de uit 56 landen bestaande Organisatie van de Islamitische Conferentie om een comité samen te stellen om de schoolboeken te herzien.
In juni 2005 werd in Rabat, Marokko, een conferentie gehouden over “Fostering Dialogue among Cultures and Civilizations” (Het bevorderen van de Dialoog tussen Culturen en Beschavingen, vert.). De Conferentie was gezamenlijk georganiseerd door UNESCO, de Islamic Educational, Scientific and Cultural Organization (ISESCO), de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC), de Arab League Educational,Cultural ans Scientific Organization (ALECSO), het Danish Centre for Culture and Development (DCCD) en de Anna Lindh Euro-Mediterranean Foundation for the dialogue between Cultures (Alexandria, Egypte).
Let op: dit was maanden voor de Deense Mohammed-cartoons alles overhoop haalden. Het was geen reactie op deze kwestie, maar het was onderdeel van een onafgebroken, lopend proces om de Arabisch-islamitische cultuur in Europa te promoten.
Onder de aanbevelingen die werden gedaan door dhr. Olaf Gerlach Hansen, directeur-generaal van de DCCD: “We zijn geïnteresseerd in nieuwe acties in de media, in cultuur en in onderwijs. Deze voorstellen luiden:
-Concrete initiatieven om “interculturele competenties” te ontwikkelen in de training van nieuwe generaties journalisten - Concrete initiatieven voor “banden en uitwisseling van gedachten tussen journalisten, redacteuren, media-instituten, die interculturele samenwerking aanmoedigen” – Concrete initiatieven voor leerplanontwikkeling door nieuw materiaal en revisies van bestaande schoolboeken.
Al wordt het niet direct gezegd, je kunt er gevoeglijk vanuit gaan dat onder de “negatieve stereotypen” die uit de schoolboeken moeten worden verwijderd waarmee geschiedenis wordt onderwezen aan Europese kinderen elke en enige referentie valt aan de 1300 jaar voortdurende jihad oorlogvoering tegen Europa. Deze aanbevelingen werden aangenomen en verwerkt in de Rabat Commitment.
Volgens Serge Trifkovic “De huidige technologische, culturele en financiële sterkte van Europa is een façade waaronder een diepe morele en demografische zwakte schuilgaat. De symptomen van de malaise blijken uit de nooit eerder voorgekomen demografische ineenstorting en in het verlies van een gevoel voor plaats en geschiedenis die hand in hand gaan met de uitbreiding van de Europese Unie. De opkomende transnationale superstaat is actief bezig zijn bevolking te indoctrineren om ze te laten geloven en accepteren dat de demografische verschuiving ten gunste van de moslimimmigranten eigenlijk een zegen is.”
Hij wijst specifiek op Aanbeveling No. 1162 van de EU Parlementaire Vergadering (19 september 1991) over “de bijdrage van de islamitische beschaving aan de Europese cultuur.” Tien jaar later, in zijn Algemene beleidsaanbeveling no. 5: “Bestrijden van intolerantie en discriminatie tegen moslims”, legde de Europese Commissie tegen Racisme en Intolerantie de nadruk op: “de positieve bijdrage van de islam aan de voortdurende ontwikkeling van Europese maatschappijen, waarvan het een integraal onderdeel is.” Grote spijt werd betuigd over het feit “dat de islam soms onjuist als een bedreiging wordt afgebeeld.”
De ECRI riep de EU-landen op maatregelen te nemen die in feite elk debat over de islam zouden verbieden en pro-moslim “affirmative action” (positieve discriminatie) te introduceren. Europese landen moesten:
- Leerplannen aanpassen om “vertekende interpretaties van religieuze en culturele geschiedenis” en “de afbeelding van islam als vijandig en als een bedreiging” te voorkomen.
- Debat in de media aanmoedigen over het imago dat ze van de islam overbrengen en over hun verantwoordelijkheid om te vermijden dat vooroordelen en vooringenomenheid blijven voortduren.
Trifkovic zegt: “De Eurocraten, cynisch defaitistisch, egocentrisch en slechts verantwoording schuldig aan hun eigen corrupte klasse, zijn even slecht als de meelopers van de jihad; ze zijn actieve handlangers en supporters.
Eurabiërs willen een eenheid van de Mediterrane regio creëren. Deze wens lijkt opvallend veel op de doelen van sommige islamitische organisaties.
De Moslim Broederschap, die wordt beschouwd als de belangrijkste islamitische beweging van de vorige eeuw, werd gesticht door Hassan al-Banna in 1928, geïnspireerd door de contemporaine Europese fascisten naast islamitische teksten.
De Duitse historicus Egon Flaig citeerde Banna als volgt:
“Wij willen dat de vlag van de islam weer wappert over die landen die eens fortuinlijk genoeg waren om enige tijd door de islam geregeerd te worden en de roep van de muezzin die Allah prijst te horen. Toen doofde het licht van de islam en keerden ze terug naar het ongeloof. Andalusië, Sicilië, de Balkan, Zuid-Italië en de Griekse eilanden zijn allemaal islamitische kolonies die moeten terugkeren in de armen van de islam. De Middellandse Zee en de Rode Zee moeten binnenzeeën van de islam worden, zoals ze vroeger waren.”
Patrick Poole beschrijft hoe de discussie over een document genaamd “Het Project” tot nu toe beperkt is gebleven tot de uiterst geheime wereld van de Westerse inlichtingendiensten. Alleen door het werk van een moedige Zwitserse journalist, Sylvain Besson, is informatie betreffende Het Project tenslotte openbaar gemaakt. Het document werd gevonden tijdens een inval in een luxe villa in Campione, Zwitserland op 7 november, 2001. Het doelwit wit de inval was Youssef Nada, die al meer dan 50 jaar actief bij de Moslim Broederschap is betrokken.
Onder de documenten die tijdens de inval in Nada’s Zwitserse villa in beslag werden genomen bevond zich een in het Arabisch geschreven plan van veertien bladzijden, gedateerd op 1 december, 1982, dat een strategie van 12 punten schetst om “een islamitische regering op aarde te vestigen” – genaamd Het Project. Volgens een verklaring van Nada tegenover de Zwitserse autoriteiten was het ongetekende document opgesteld door “islamitische onderzoekers” die betrokken waren bij de Moslim Broederschap. Het vertegenwoordigt een flexibele, lange-termijnbenadering in meerdere fasen van de “culturele invasie” van het Westen.
Het Project heeft al meer dan twee decennia dienst gedaan als de “blauwdruk” van de Moslim Broederschap. Enkele van de aanbevelingen luiden:
- Gebruik maken van misleiding om de voorgenomen bedoelingen van islamistische acties te maskeren
- Opbouwen van uitgebreide netwerken van scholen, ziekenhuizen en liefdadige instellingen
- Het betrekken van moslims die onze ideologie trouw zijn bij democratisch gekozen instellingen op alle niveaus in het Westen, inclusief overheid, NGO’s, particuliere instellingen en vakbonden.
- Gebruik maken van bestaande Westerse instellingen tot ze kunnen worden overgenomen in dienst van de islam.
- Allianties sluiten met Westerse “progressieve” organisaties met vergelijkbare doelstellingen.
Youssef al-Qaradhawi, een in Egypte geboren en in Qatar woonachtige islamistische geestelijke maakt deel uit van deze groep intellectuelen van de Moslim Broederschap. Sylvain Besson en Scott Burgess hebben allebei de in 1990 verschenen publicatie van Qaradhawi, Priorities of the Islamic Movement in the Coming Phase (Prioriteiten van de islamitische beweging in de komende fase, vert.) uitgebreid vergeleken met Het Project. Ze merken de opvallende overeenkomsten op in het taalgebruik en de plannen en methoden die beide documenten aanbevelen.
Zoals Patrick Poole zegt: “Het verrassende is hoe effectief het islamistische veroveringsplan dat in Het Project wordt geschetst gedurende twee decennia door moslims in het Westen is geïmplementeerd.
Youssef al-Qaradhawi, een van de invloedrijkste geestelijken in de Soennitische islam, heeft voorspeld dat “islam als veroveraar en overwinnaar naar Europa zal terugkeren”, en was een belangrijke figuur tijdens de Mohammed-cartoonrellen, die de woede opzweepte tegen Denemarken en het Westen.
Volgens dr. Rachel Ehrenfeld en Alyssa A. Lappen: “De rellen in Denemarken en de rest van de wereld waren duidelijk niet spontaan ontstaan, maar lang van tevoren door islamistische organisaties die de Moslim Broederschap steunen gepland en georganiseerd, en hoofdzakelijk door Saoedi-Arabië gefinancierd."
De huidige leider van de internationale Moslim Broederschap, Mohammad Mahdi Akef, verkondigde onlangs een nieuwe strategie en riep alle aanverwante organisaties op zich in dienst te stellen van de mondiale doelstelling het Westen te verslaan. Akef heeft de VS "een satan" genoemd. "Ik verwacht dat Amerika binnenkort ineenstort", en heeft verklaard: "Ik vertrouw er volledig op dat de islam Europa en Amerika zal overstromen.”
Ehrenfeld en Lappen zeggen dat de Moslim Broederschap en daaraan ontsproten organisaties gebruik maken van de Flexibiliteitsstrategie.
“Deze strategie roept een moslimminderheid op met alle “legale” middelen door de meerderheid gedomineerde, non-moslim, seculiere en religieuze instellingen te infiltreren, te beginnen met de universiteiten. Het gevolg is dat “geïslamiseerde” moslims en non-moslim academici deel gaan uitmaken van de beroepsbevolking, inclusief de overheid en de ambtenarij, waar ze klaar staan om ordediensten, inlichtingendiensten, het leger, buitenlandse zaken en financiële instellingen te ondermijnen.
In de Middle East Quarterly schrijft Lorenzo Vidino over “The Muslim Brotherhood’s Conquest of Europe."
Volgens hem: “Sinds het begin van de jaren zestig zijn leden en sympathisanten van de Moslim Broederschap naar Europa getrokken en hebben langzaam maar zeker een wijdvertakt en goed georganiseerd netwerk van moskeeën, liefdadigheidsinstellingen en islamitische organisaties opgebouwd.”
Een van de eerste pioniers in Duitsland was Sa'id Ramadan, de persoonlijke secretaris van Broederschap-stichter Hassan al-Banna. Het olierijke koninkrijk van Saoedi-Arabië heeft geld laten stromen naar het machtige Islamic Center of Geneva, Zwitserland, geleid door Sa'ids zoon Hani Ramadan, broer van Tariq Ramadan. Hani Ramadan werd berucht door – ondermeer – een artikel in het Franse dagblad Le Monde in 2002 waarin hij het door steniging ter dood brengen van overspeligen verdedigde. Tariq Ramadan, een professionele “gematigde moslim”, riep later op tot een “opschorting” van steniging.
Volgens Vidino: “Het toppunt van ironie is dat Moslim Broederschap-stichter Hassan al-Banna ervan droomde het islamisme te verbreiden door heel Egypte en de islamitische wereld. Hij had nooit kunnen dromen dat zijn visie ook in Europa werkelijkheid zou kunnen worden."
Ex-moslim dr. Patrick Sookhdeo waarschuwt dat de islamisering in Europese steden niet toevallig plaatsvindt. Het "is het gevolg van een zorgvuldige en welbewuste strategie van bepaalde moslimleiders die in 1980 werd gepland toen de Islami“ische Raad van Europa een boek publiceerde met de titel Muslim Communities in Non-Muslim States(Moslim gemeenschappen in non-moslim staten, vert.).
De instructies die in het boek worden gegeven gaven de moslims opdracht bijeen te komen en zich in levensvatbare moslimgemeenschappen te organiseren. Ze moesten moskeeën, gemeenschapscentra en islamitische scholen stichten. Ze moesten ten koste van alles vermijden op te gaan in de meerderheid, en om dat tegen te gaan moesten ze zich geografisch groeperen en zones vormen met een hoge moslimdichtheid.
Douglas Farah schrijft over de grotendeels succesvolle inspanningen van islamitische groepen in het Westen om grote stukken onroerend goed te kopen, territorium dat effectief “molsim”land wordt zodra het in handen is van islamistische groepen. Sommige groepen tekenen overeenkomsten om te garanderen dat ze het land alleen zullen verkopen aan andere moslims.
In het bijzonder de Broederschap is actief in het investeren in onroerend goed en bedrijven over heel Europa, en het leggen van een basis voor het toekomstige netwerk dat in staat zal zijn snel en zeer flexibel te reageren in het geval van nog een poging actie te ondernemen tegen de financiële structuur van de groep. Het meeste geld komt uit Saoedi-Arabië en Koeweit.
Volgens Farah staan de regeringen van Europa en de Verenigde Staten deze groepen toe te floreren en zoeken ze naar “gematigde” elementen die omarmd kunnen worden als tegenwicht voor het "radicale" element.
“We hebben geen plan. Zij wel. De geschiedenis toont aan dat degenen die plannen, vooruitzien en een duidelijke strategie hebben gewoonlijk winnen. We zijn niet aan de winnende hand.”
Lees hier deel 1, deel 3, deel 4 en De Eurabië Code - 2008 updates.
De volledige Engelse tekst is op Gates of Vienna te vinden.
De eerste islamitische enclave...
Ahmed Marcouch wil een ‘stad op zich’, buiten de ring. ‘Er kan een bloeiende moslimgemeenschap ontstaan met voldoende sociaal kapitaal. De moslimminderheid wordt dan een pluspunt.’ Dat schrijft de Amsterdamse stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch in een interne brief aan andere stadsdeelvoorzitters in Amsterdam-West. De PvdA-bestuurder haakt in op de actuele discussie om het aantal stads-delen in Amsterdam te verkleinen. Marcouch is voor en ziet een super-stadsdeel voor zich, een stad op zich: Nieuw West. Hij schrijft: ‘Er is een wezenlijk verschil tussen west binnen de ring en west buiten de ring.’
Marcouch ziet allerlei voordelen in een groot, nieuw stadsdeel buiten de ringweg (concurrentie met Purmerend en Almere, de bouw van wolkenkrabbers, uitbreiding van de universiteit), maar schrijft ook: ‘Nieuw West kan zich toeleggen op de integratie van immigranten.’ Wie wil kan zijn ‘geloof in Nieuw West’ ook letterlijk opvatten, namelijk als moslimgeloof.
Bron: Marcouch wil graag superstadsdeel
Dat Ahmed Marcouch voortdurend bezig is de islamisering van Nederland te bevorderen mag voor niemand een verrassing zijn. Of het nu gaat om niet-handenschuddende straatcoaches, hoofddoekjes voor politieagenten of koranlessen op openbare scholen, Marcouch staat altijd klaar om de juiste oplossing in te voeren en "toevallig" betekent dat altijd meer islam in Nederland.
Nu wil hij het beperken van het aantal deelraden dus aangrijpen om een islamitische enclave te stichten in Amsterdam. Dit is natuurlijk geen persoonlijke hobby of een toevallige ingeving van Marcouch, maar een systematische strategie die door moslims in Europa blijkbaar al decennia geleden werd ontwikkeld.
In zijn reeks artikelen getiteld De Eurabië Code schrijft de bekende blogger Fjordman namelijk:
Het is verbazingwekkend dat de Islamitische Raad van Europa blijkbaar al in 1980 een plan de campagne publiceerde voor het creëeren van moslimenclaves in onze steden, terwijl onze regering tot enkele jaren geleden nog met de roze bril op de zegeningen van de "integratie met behoud van eigen cultuur" liep te promoten. Een beetje dom of bewust blind?
Marcouch ziet allerlei voordelen in een groot, nieuw stadsdeel buiten de ringweg (concurrentie met Purmerend en Almere, de bouw van wolkenkrabbers, uitbreiding van de universiteit), maar schrijft ook: ‘Nieuw West kan zich toeleggen op de integratie van immigranten.’ Wie wil kan zijn ‘geloof in Nieuw West’ ook letterlijk opvatten, namelijk als moslimgeloof.
Bron: Marcouch wil graag superstadsdeel
Dat Ahmed Marcouch voortdurend bezig is de islamisering van Nederland te bevorderen mag voor niemand een verrassing zijn. Of het nu gaat om niet-handenschuddende straatcoaches, hoofddoekjes voor politieagenten of koranlessen op openbare scholen, Marcouch staat altijd klaar om de juiste oplossing in te voeren en "toevallig" betekent dat altijd meer islam in Nederland.
Nu wil hij het beperken van het aantal deelraden dus aangrijpen om een islamitische enclave te stichten in Amsterdam. Dit is natuurlijk geen persoonlijke hobby of een toevallige ingeving van Marcouch, maar een systematische strategie die door moslims in Europa blijkbaar al decennia geleden werd ontwikkeld.
In zijn reeks artikelen getiteld De Eurabië Code schrijft de bekende blogger Fjordman namelijk:
Ex-moslim dr. Patrick Sookhdeo waarschuwt dat de islamisering in Europese steden niet toevallig plaatsvindt. Het "is het gevolg van een zorgvuldige en welbewuste strategie van bepaalde moslimleiders die in 1980 werd gepland toen de Islamitische Raad van Europa een boek publiceerde met de titel Muslim Communities in Non-Muslim States (Moslim Gemeenschappen in Non-moslim Staten, vert.).
De instructies die in het boek worden gegeven gaven de moslims opdracht bijeen te komen en zich in levensvatbare moslimgemeenschappen te organiseren. Ze moesten moskeeën, gemeenschapscentra en islamitische scholen stichten. Ze moesten ten koste van alles vermijden zich door de meerderheid te laten assimileren, en om dat tegen te gaan moesten ze zich geografisch groeperen en zones vormen met een hoge moslimdichtheid.
Douglas Farah schrijft over de grotendeels succesvolle inspanningen van islamitische groepen in het Westen om grote stukken onroerend goed te kopen, territorium dat effectief “moslim”land wordt zodra het in handen is van islamistische groepen. Sommige groepen tekenen overeenkomsten om te garanderen dat ze het land alleen aan andere moslims zullen verkopen.
In het bijzonder de Broederschap is actief in het investeren in onroerend goed en bedrijven over heel Europa, en het leggen van een basis voor het toekomstige netwerk dat in staat zal zijn snel en zeer flexibel te reageren in het geval van nog een poging actie te ondernemen tegen de financiële structuur van de groep. Het meeste geld komt uit Saoedi-Arabië en Koeweit.
Volgens Farah staan de regeringen van Europa en de Verenigde Staten deze groepen toe te floreren en zoeken ze naar “gematigde” elementen die omarmd kunnen worden als tegenwicht voor het "radicale" element.
“We hebben geen plan. Zij wel. De geschiedenis toont aan dat degenen die plannen, vooruitzien en een duidelijke strategie hebben gewoonlijk winnen. We zijn niet aan de winnende hand.”
Het is verbazingwekkend dat de Islamitische Raad van Europa blijkbaar al in 1980 een plan de campagne publiceerde voor het creëeren van moslimenclaves in onze steden, terwijl onze regering tot enkele jaren geleden nog met de roze bril op de zegeningen van de "integratie met behoud van eigen cultuur" liep te promoten. Een beetje dom of bewust blind?
Oude tijden herleven...
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn zes miljoen joden afgevoerd naar de concentratiekampen en de gaskamers. Dit gebeurde in ons land, net als in andere bezette gebieden, niet uitsluitend door Duitse soldaten, maar met medewerking van de Nederlandse politie, het ambtenarenapparaat en uitzonderingen daargelaten zonder dat onze bevolking er iets tegen ondernam. Het begint erop te lijken dat de oude tijden herleven: in ieder geval geven onze ordehandhavers vrij baan aan de barbaren die "Joden aan het gas" scanderen.
Demonstrerende jongeren Rotterdam zorgen voor onrust
Dat de Nederlandse politie niet de enige is, die om de lieve vrede zoveel mogelijk te bewaren dan maar toegeeft aan een gewelddadige meute blijkt uit het volgende verhaal van The Muqata Blog, opgestuurd door een Duitse lezer van het blog, Sebastian M.
Muqata, January 9, 1:16 AM
Zelfs in "the land of the free" is de politie blijkbaar de weg kwijt, zoals de beelden van "Zombie" laten zien. Want ook tijdens een pro-Palestijnse rally in San Fransisco wordt de enige pro-Israel demonstrant door de plaatselijke Hermandad vriendelijk maar beslist verzocht te verdwijnen. Als reden geeft de politie natuurlijk op dat dit "voor zijn eigen veiligheid" is, en dat hij de menigte niet moet ophitsen. De politie gaf hem een waarschuwing en escorteerde hem weg van de rally een zijstraat in, onder luid gejuich van de anti-Israel demonstranten.
Zombietime Gaza War Protest
Het is te begrijpen dat de politie soms wil voorkomen dat de gemoederen nog verder verhit raken. Dat wil echter niet zeggen dat men overal en ten allen tijde schreeuwende, gewelddadige hufters maar hun gang moet laten gaan om problemen te voorkomen. Er is niets wat een bullebak zo aanmoedigt als het feit dat hij zich keer op keer ongestraft aan intimidaties en bedreigingen te buiten kan gaan. Het wordt tijd dat men zich in het Westen bewust wordt van het feit dat toegeven aan dreigementen van moslims alleen maar gezien wordt als een teken van zwakte en nog meer geweld uitlokt. Of blijven we nog een keer rustig toekijken terwijl het joodse deel van de bevolking in Europa wordt uitgeroeid?
Update: De affaire met de Israelische vlag is in Duitsland bij velen ingeslagen als een bom. Polizeisprecher: Bewohner wollte nur provozieren
ROTTERDAM - De politie heeft gisteren in Rotterdam aanhangers van Hamas geen strobreed in de weg gelegd, ondanks dat ze Jodenhaat predikten en in aanvaring kwamen met toeschouwers.
"Ze schreeuwden Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas", briest ooggetuige Ton van Dordt, die de groep op de West-Kruiskade tegenkwam. "De meesten waren snotjongens van een jaar of twaalf. Ze werden aangevoerd door twee volwassenen. Agenten die de groep in gaten hielden, deden er niks aan!"
Van Dordt, die oud-politieman is, besloot vervolgens om zelf maar actie te ondernemen. Hij fietste naar de groep toe en vroeg aan de jongens of ze het normaal vonden om zulke kwetsende teksten te roepen.
Geheel niet onder de indruk trapten ze tegen de fiets van de kordate Rotterdammer aan en bedreigden hem.
De agenten kwamen volgens Van Dordt toen opeens wel in actie. Hij dacht nog dat ze hem kwamen redden en de agressievelingen zouden arresteren. In plaats daarvan werd hij vermanend toegesproken en werd hem gevraagd om zich zo snel mogelijk uit de voeten te maken.
'Geen problemen'
"Ik wist niet wat me overkwam", foetert Van Dordt. "Ik kreeg zowaar te horen dat ik degene was die een relletje veroorzaakte. Volgens de politie was de groep al twee uur lang zonder problemen aan het protesteren. Ik was degene die de zaak had doen ploffen."
Uit navraag bij de politie blijkt dat de groep geen vergunning had om te demonstreren. Ze doken opeens op tussen het winkelende publiek. "We hebben besloten om niet in te grijpen", zegt woordvoerster Yvette van den Herik. "Het was erg druk in het centrum en je weet niet wat zo'n groep vervolgens gaat doen."
Demonstrerende jongeren Rotterdam zorgen voor onrust
Dat de Nederlandse politie niet de enige is, die om de lieve vrede zoveel mogelijk te bewaren dan maar toegeeft aan een gewelddadige meute blijkt uit het volgende verhaal van The Muqata Blog, opgestuurd door een Duitse lezer van het blog, Sebastian M.
"Vandaag demonstreerden tienduizend mensen in mijn woonplaats Duisburg (Duitsland) tegen Israël en om hun steun te betuigen aan Hamas. Dus hingen mijn vriendin en ik twee Israelische vlaggen uit de ramen van onze flat op de derde verdieping. Toen de demonstratie door onze straat kwam brak de politie in onze flat binnen en haalde de vlag van Israel weg. De verklaring van de politie was dat ze de situatie wilden de-escaleren, omdat veel demonstrerende jongeren op het punt stonden ons flatgebouw binnen te dringen. Eerder gooiden ze al sneeuwballen, messen en stenen tegen onze ramen. We stonden allebei aan de andere kant van de straat en waren geschokt toen we een politieagent in onze slaapkamer zagen staan die het raam opende om de vlag te pakken. De foto laat de situatie zien. De politie gaf toe aan de eisen van de meute."
Muqata, January 9, 1:16 AM
Zelfs in "the land of the free" is de politie blijkbaar de weg kwijt, zoals de beelden van "Zombie" laten zien. Want ook tijdens een pro-Palestijnse rally in San Fransisco wordt de enige pro-Israel demonstrant door de plaatselijke Hermandad vriendelijk maar beslist verzocht te verdwijnen. Als reden geeft de politie natuurlijk op dat dit "voor zijn eigen veiligheid" is, en dat hij de menigte niet moet ophitsen. De politie gaf hem een waarschuwing en escorteerde hem weg van de rally een zijstraat in, onder luid gejuich van de anti-Israel demonstranten.
Zombietime Gaza War Protest
Het is te begrijpen dat de politie soms wil voorkomen dat de gemoederen nog verder verhit raken. Dat wil echter niet zeggen dat men overal en ten allen tijde schreeuwende, gewelddadige hufters maar hun gang moet laten gaan om problemen te voorkomen. Er is niets wat een bullebak zo aanmoedigt als het feit dat hij zich keer op keer ongestraft aan intimidaties en bedreigingen te buiten kan gaan. Het wordt tijd dat men zich in het Westen bewust wordt van het feit dat toegeven aan dreigementen van moslims alleen maar gezien wordt als een teken van zwakte en nog meer geweld uitlokt. Of blijven we nog een keer rustig toekijken terwijl het joodse deel van de bevolking in Europa wordt uitgeroeid?
Update: De affaire met de Israelische vlag is in Duitsland bij velen ingeslagen als een bom. Polizeisprecher: Bewohner wollte nur provozieren
maandag 12 januari 2009
Boobytraps in dierentuin en school
Even een verhelderende blik op de praktijken van Hamas: de IDF ontdekt in Gaza een dierentuin en school vol boobytraps. Tja, Hamas vindt het niet erg om weerloze dieren en kinderen op te blazen. Onze media geven de schuld toch wel aan de joden!
Bron: littlegreenfootballs.com
Bron: littlegreenfootballs.com
vrijdag 9 januari 2009
Kleur bekennen
In spitsnieuws.nl staat te lezen dat de Unie van Marokkaanse Moskeeën in Amsterdam en Omstreken (UMMAO) jonge moslims oproept een digitale campagne te voeren voor Gaza. “De situatie van de mensen in Gaza en de disproportionaliteit van het Israëlische geweld moeten worden aangetoond" en ook willen ze zo “de schending van mensenrechten aan de orde stellen."
Terwijl de Marokkaanse jeugd bij demonstraties weer eens de kans aangrijpt te scanderen dat de joden aan het gas moeten, kiest de UMMAO partij tegen Israël en dus voor de genocidale terreurorganisatie Hamas. Altijd prettig als mensen kleur bekennen, willen ze zich later ooit nog eens verschuilen achter het etiket “gematigde moslim” dan kun je dat verder gewoon beschouwen als een soort cosmetisch plakkertje zonder enige betekenis. Niet dat dit een verrassing is, maar het verduidelijkt de zaak maar weer even. Vooral voor de onnozele zielen onder ons die nog steeds de illusie hebben dat het hier in Nederland uiteindelijk toch wel goed gaat komen met de islam. Als we maar lang genoeg wachten. Ja, ja.
Terwijl de Marokkaanse jeugd bij demonstraties weer eens de kans aangrijpt te scanderen dat de joden aan het gas moeten, kiest de UMMAO partij tegen Israël en dus voor de genocidale terreurorganisatie Hamas. Altijd prettig als mensen kleur bekennen, willen ze zich later ooit nog eens verschuilen achter het etiket “gematigde moslim” dan kun je dat verder gewoon beschouwen als een soort cosmetisch plakkertje zonder enige betekenis. Niet dat dit een verrassing is, maar het verduidelijkt de zaak maar weer even. Vooral voor de onnozele zielen onder ons die nog steeds de illusie hebben dat het hier in Nederland uiteindelijk toch wel goed gaat komen met de islam. Als we maar lang genoeg wachten. Ja, ja.
donderdag 8 januari 2009
Pallywood op CNN
Een Westerse dokter, een vergeefse poging het broertje van een Palestijnse cameraman te reanimeren, en de zoveelste begrafenis. Het had zo'n indrukwekkend zielig verhaal kunnen zijn, als het geen Pallywood was geweest. Kijk en oordeel zelf:
Ooit zo'n bedroevende poging tot reanimeren gezien? Elke Nederlandse soap laat het een stuk echter lijken. Ik vraag me af hoeveel Nederlandse medewerkers in de gezondheidszorg hier de slappe lach van krijgen. En die dokter? Die is wel echt, het is een Noorse dokter, Mads Gilbert, een radicale Marxist, die openlijk steun betuigt aan Hamas en aan de hijackers van 9/11.
CNN, dat inmiddels blijkbaar de clip van zijn eigen website heeft verwijderd, mag zich wel schamen dat ze dergelijke propaganda blindelings plaatsen. Hoewel dat natuurlijk niet de eerste keer is, wie herinnert zich niet de reportage van Nick Robertson, die zich tijdens de laatste Libanon-oorlog door Hezbollah liet rondleiden? Zoals wel vaker is weer eens te danken aan een blogger, in dit geval Charles Johnson op littlegreenfootballs.com, en zijn netwerk van lizards dat de sympathisanten van Hamas het handwerk wordt gelegd. Goed gedaan!
Zie: A Staged Scene in a Gaza Hospital?
Update: FoxNews: High-Profile Doctor in Gaza Called an 'Apologist for Hamas'
Update nr. 2: Kijk eens aan. De cameraman van deze productie, Ashraf Mashharawi, heeft ook een bedrijf Nepras For Media & IT (hij is de general manager). En wat doet dat bedrijf? Ze hosten websites voor Hamas...
Gelukkig maakt CNN gebruik van onbevooroordeelde nieuwsleveranciers...
Update 3: Hier de versie van het verhaal zoals het eerder verscheen op Channel 4 in Groot-Brittannië.
Ashraf Mashharawi heeft in ieder geval lekker verdiend aan zijn propagandafilmpje.
Ooit zo'n bedroevende poging tot reanimeren gezien? Elke Nederlandse soap laat het een stuk echter lijken. Ik vraag me af hoeveel Nederlandse medewerkers in de gezondheidszorg hier de slappe lach van krijgen. En die dokter? Die is wel echt, het is een Noorse dokter, Mads Gilbert, een radicale Marxist, die openlijk steun betuigt aan Hamas en aan de hijackers van 9/11.
CNN, dat inmiddels blijkbaar de clip van zijn eigen website heeft verwijderd, mag zich wel schamen dat ze dergelijke propaganda blindelings plaatsen. Hoewel dat natuurlijk niet de eerste keer is, wie herinnert zich niet de reportage van Nick Robertson, die zich tijdens de laatste Libanon-oorlog door Hezbollah liet rondleiden? Zoals wel vaker is weer eens te danken aan een blogger, in dit geval Charles Johnson op littlegreenfootballs.com, en zijn netwerk van lizards dat de sympathisanten van Hamas het handwerk wordt gelegd. Goed gedaan!
Zie: A Staged Scene in a Gaza Hospital?
Update: FoxNews: High-Profile Doctor in Gaza Called an 'Apologist for Hamas'
Update nr. 2: Kijk eens aan. De cameraman van deze productie, Ashraf Mashharawi, heeft ook een bedrijf Nepras For Media & IT (hij is de general manager). En wat doet dat bedrijf? Ze hosten websites voor Hamas...
Gelukkig maakt CNN gebruik van onbevooroordeelde nieuwsleveranciers...
Update 3: Hier de versie van het verhaal zoals het eerder verscheen op Channel 4 in Groot-Brittannië.
Ashraf Mashharawi heeft in ieder geval lekker verdiend aan zijn propagandafilmpje.
Hamas en de kindertjes in Gaza
Met flink wat hulp van de internationale media lukt het Hamas en de islamitische wereld weer eens aardig de dode kindertjes van Gaza als wapen te gebruiken tegen Israël.
Voor Hamas zijn burgerslachtoffers, vooral kinderen, niet meer dan een onderdeel van hun PR-arsenaal. Het plaatsen van wapens, explosieven en strijders tussen de burgerbevolking heeft voor de organisatie alleen maar voordelen. Vaak weerhoudt het Israël van een aanval. Mocht die aanval er toch komen, dan leidt het aantal burgerslachtoffers, op dramatische wijze vastgelegd door sympathiserende "journalisten" en soms aangevuld met extra lijken uit het lijkenhuis, over de hele wereld gegarandeerd tot een veroordeling van Israël. Win-win.
Voor Hamas zijn de kinderen in Gaza niets meer of minder dan een middel om hun doel te bereiken: de volledige vernietiging van de "Zionistische entiteit". Ze gebruiken ze als propagandamiddel, hersenspoelen ze van jongs af aan met een intense haat voor de joden en de staat Israël, en offeren ze achteloos op om hun militaire middelen en strijders te beschermen. Mochten ze onverhoopt overleven dan zijn ze welkom in de gelederen van Hamas als de volgende lichting "vrijheidsstrijders". Opnieuw: win-win.
Deze tactiek levert alleen resultaat op door de medewerking van de wereldwijde media. Nieuwsorganisaties, kranten en televisieprogramma's die vol ijver over elke in Gaza geplengde (krokodillen)traan rapporteren, zwijgen vaak als het graf over het lanceren van raketten bij een VN-school of vanaf daken van appartementen, over de opslagplaatsen van munities en explosieven in moskeeën, huizen en scholen. Het is vooral de stemmingmakende berichtgeving van de internationale media die Hamas in staat stelt te profiteren van hun walgelijke praktijken. De internationale media zijn op zijn minst medeschuldig aan het succes en dus aan het in gebruik blijven van deze tactiek.
Voor Hamas zijn burgerslachtoffers, vooral kinderen, niet meer dan een onderdeel van hun PR-arsenaal. Het plaatsen van wapens, explosieven en strijders tussen de burgerbevolking heeft voor de organisatie alleen maar voordelen. Vaak weerhoudt het Israël van een aanval. Mocht die aanval er toch komen, dan leidt het aantal burgerslachtoffers, op dramatische wijze vastgelegd door sympathiserende "journalisten" en soms aangevuld met extra lijken uit het lijkenhuis, over de hele wereld gegarandeerd tot een veroordeling van Israël. Win-win.
Voor Hamas zijn de kinderen in Gaza niets meer of minder dan een middel om hun doel te bereiken: de volledige vernietiging van de "Zionistische entiteit". Ze gebruiken ze als propagandamiddel, hersenspoelen ze van jongs af aan met een intense haat voor de joden en de staat Israël, en offeren ze achteloos op om hun militaire middelen en strijders te beschermen. Mochten ze onverhoopt overleven dan zijn ze welkom in de gelederen van Hamas als de volgende lichting "vrijheidsstrijders". Opnieuw: win-win.
Deze tactiek levert alleen resultaat op door de medewerking van de wereldwijde media. Nieuwsorganisaties, kranten en televisieprogramma's die vol ijver over elke in Gaza geplengde (krokodillen)traan rapporteren, zwijgen vaak als het graf over het lanceren van raketten bij een VN-school of vanaf daken van appartementen, over de opslagplaatsen van munities en explosieven in moskeeën, huizen en scholen. Het is vooral de stemmingmakende berichtgeving van de internationale media die Hamas in staat stelt te profiteren van hun walgelijke praktijken. De internationale media zijn op zijn minst medeschuldig aan het succes en dus aan het in gebruik blijven van deze tactiek.
woensdag 7 januari 2009
The images they show...
There are images that break your heart. The news is filled with them today and they can easily sway you to think that all of the situation in the Middle East comes down to a picture. How horrible, truly tragic, unacceptable and wrong it is to have a child die.
It is so horrible, sometimes you forget to look behind the picture. It's so simple, really. A child should be able to go to school and be safe. I last spoke to my son days ago and in the background I could hear the sound of explosions. Through the phone, dozens of kilometers away from me, and quite a distance from Elie, I could hear another unit firing. Can you imagine how loud that would be up close?
Yesterday, mortars were fired FROM the school In Jebalya. This was a direct and intentional attack on Israel, on Israel's soldiers and population. Mortars are explosions. They are loud. You can't pretend you didn't hear them. Many months ago, I went to a ceremony on a base where Elie had completed his basic training. Part of the ceremony included Elie's group showing their parents what they had learned. After the awards and the talking, some of the soldiers ran to the armored personnel vehicles, while others, including Elie sat on the ground and watched. An officer came near me, as I stood watching with my youngest daughter. He told me to sit down with the girl "on your lap." So, we sat down, as the soldiers were doing. As another officer was explaining to the crowd about the types of explosives that would be fired, where they would be targeting (the hill a few kilometers in the distance), etc. I saw the soldiers stick their fingers in their ears.
Read the rest at A Soldier's Mother
It is so horrible, sometimes you forget to look behind the picture. It's so simple, really. A child should be able to go to school and be safe. I last spoke to my son days ago and in the background I could hear the sound of explosions. Through the phone, dozens of kilometers away from me, and quite a distance from Elie, I could hear another unit firing. Can you imagine how loud that would be up close?
Yesterday, mortars were fired FROM the school In Jebalya. This was a direct and intentional attack on Israel, on Israel's soldiers and population. Mortars are explosions. They are loud. You can't pretend you didn't hear them. Many months ago, I went to a ceremony on a base where Elie had completed his basic training. Part of the ceremony included Elie's group showing their parents what they had learned. After the awards and the talking, some of the soldiers ran to the armored personnel vehicles, while others, including Elie sat on the ground and watched. An officer came near me, as I stood watching with my youngest daughter. He told me to sit down with the girl "on your lap." So, we sat down, as the soldiers were doing. As another officer was explaining to the crowd about the types of explosives that would be fired, where they would be targeting (the hill a few kilometers in the distance), etc. I saw the soldiers stick their fingers in their ears.
Read the rest at A Soldier's Mother
.jpg)
dinsdag 6 januari 2009
Een VN-school vol burgers, wapens en Hamas...
en het voorspelbare resultaat.
Het meest recente voorbeeld van de vuile praktijken van Hamas: Israël aanvallen vanuit een VN-school vol burgers. De menselijke schilden worden burgerslachtoffers, en dan maar hopen dat de pers in het Westen genoeg herrie maakt zodat de publieke opinie zich tegen Israël keert en een wapenstilstand forceert. Zijn we echt weer zo dom, of laten we Israël deze keer eens afrekenen met dit tuig?
Een woordvoerder van de IDF:
Wat een pech, er lagen lijken in de school van bekende Hamas-terroristen. Hè wat jammer nou, dat bederft het hele effect van de wrede aanval door die oerslechte "Zionistische entiteit".
Wedden dat ze het zo opnieuw proberen?
Het meest recente voorbeeld van de vuile praktijken van Hamas: Israël aanvallen vanuit een VN-school vol burgers. De menselijke schilden worden burgerslachtoffers, en dan maar hopen dat de pers in het Westen genoeg herrie maakt zodat de publieke opinie zich tegen Israël keert en een wapenstilstand forceert. Zijn we echt weer zo dom, of laten we Israël deze keer eens afrekenen met dit tuig?
Een woordvoerder van de IDF:
Wat een pech, er lagen lijken in de school van bekende Hamas-terroristen. Hè wat jammer nou, dat bederft het hele effect van de wrede aanval door die oerslechte "Zionistische entiteit".
Wedden dat ze het zo opnieuw proberen?
How the U.N. Perpetuates the 'Refugee' Problem
Nowhere on earth do terrorists get so much help from the Free World.
By NATAN SHARANSKY
Israel's assault on Hamas is just the latest in a long chain of military clashes, the scripts of which are always the same. On one side, there is the Israeli army. Technologically and militarily superior, its soldiers are motivated by a powerful commitment to their country's security. On the other, there are Palestinian terrorists whose aim is to kill as many innocent Israelis as possible by unleashing missiles and suicide bombers on civilian centers. Then, when Israel retaliates, they appeal to the world with gruesome images of Palestinian suffering as part of a global campaign to prevent Israel from defending itself.
Sooner or later, the tactics of the Palestinian terrorists work. The voices of protest in response to Palestinian suffering grow louder until international pressure stays Israel's hand.
Lees de rest hier: The Wall Street Journal Opinion Journal
By NATAN SHARANSKY
Israel's assault on Hamas is just the latest in a long chain of military clashes, the scripts of which are always the same. On one side, there is the Israeli army. Technologically and militarily superior, its soldiers are motivated by a powerful commitment to their country's security. On the other, there are Palestinian terrorists whose aim is to kill as many innocent Israelis as possible by unleashing missiles and suicide bombers on civilian centers. Then, when Israel retaliates, they appeal to the world with gruesome images of Palestinian suffering as part of a global campaign to prevent Israel from defending itself.
Sooner or later, the tactics of the Palestinian terrorists work. The voices of protest in response to Palestinian suffering grow louder until international pressure stays Israel's hand.
Lees de rest hier: The Wall Street Journal Opinion Journal
Hoe dichtbevolkt is Gaza werkelijk?
Je hoort het zo vaak in de media als een soort verontschuldiging voor het tegen Israël gerichte geweld en terrorisme: de Gazastrook is een van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld. Tja, en dan zijn mensen natuurlijk wel gedwongen om Qassams te gaan afschieten en schoolbussen vol joodse kinderen op te blazen, nietwaar?
Gaza in cijfers
Israel’s humanitaire hulp aan Gaza
396
vrachtwagens met humanitaire hulpgoederen die via de Israëlische grensposten Gaza zijn binnengekomen sinds het begin van Operation Cast Lead, waaronder elementaire voedselproducten, medicijnen, medische hulpgoederen, bloed en donaties van diverse overheden.
80
vrachtwagens met humanitaire hulpgoederen die naar verwacht in Gaza zullen arriveren op 5 januari
20
Palestijnen die naar Israël zijn geëvacueerd voor medische behandeling (waaronder twee kinderen)
800,000+
foldertjes die door de Israel Defense Forces (IDF) onder de burgers van Gaza zijn verspreid om hen te instrueren weg te blijven van lokaties waar zich terroristen ophouden of wapenopslagplaatsen bevinden.
70+
keer dat de IDF bevolkte gebieden waarschuwde voor er luchtaanvallen werden uitgevoerd.
10,000
ton hulpgoederen die op verzoek van internationale organizaties, de Palestijnse Autoriteit en diverse overheden Gaza zijn binnengebracht sinds het begin van Operation Cast Lead. Het World Food Program heeft Israël vorige week medegedeeld dat het stopte met voedseltransporten naar Gaza omdat de pakhuizen vol zitten en er genoeg voedsel is voor twee weken.
0
gewonde Palestijnen die van Hamas toestemming kregen vanuit Gaza naar Egypte te vertrekken voor medische behandeling.
Door Iran ondersteunde raket- en mortieraanvallen en nucleaire ontwikkelingen
10,000+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza sinds 2001.
3,200+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza alleen al in 2008.
6,500+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza sinds Israël zich in 2005 uit de Gazastrook terugtrok.
538+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza naar Israëlisch grondgebied gedurende de wapenstilstand van 19 juni 2008 tot 19 december 2008.
480
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza op Israel sinds het begin van Operation Cast Lead op dec. 27.
28
personen gedood door raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza op Israël sinds 2001. Onder de doden bevinden zich Israëli's, Palestijnen en buitenlandse gastarbeiders. Sinds het einde van de wapenstilstand hebben door Iran gesteunde Palestijnse groeperingen in Gaza raketten en mortiergranaten afgevuurd die de dood veroorzaakten van een Israëli-Arabische bouwvakker en een moeder van vier kinderen die beschutting zocht in een bushokje toen het luchtalarm afging.
1,000+
personen gewond door raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza op Israël sinds 2001. Onder de gewonden bevinden zich Israëli's, Palestijnen en gastarbeiders. Sinds het begin van Israëls defensieve actie in Gaza op december 27 zijn 90 Israëli's gewond geraakt en minstens 244 behandeld voor shock.
20,000
Hamas terroristen die het doelwit zijn van Israel als onderdeel van haar defensieve campagne.
1,000,000
Israelische burgers die het doelwit zijn van Hamas en binnen het bereik zijn van Hamas.
15
seconden, meer tijd hebben Israëli's niet om een schuilkelder te bereiken wanneer het luchtalarm afgaat.
8
jaar heeft Israël onder vuur gelegen van raketten en mortiergranaten vanuit Gaza.
3
moskeëen in Gaza die werden gebruikt als opslagplaatsen van wapens, ammunitie en explosieven, en die door de Israel Defense Forces gedurende de campagne in Gaza zijn aangevallen. De aanvallen vonden alleen 's nachts plaats en nooit op de tijdstippen van het gebed, om burgerslachtoffers te vermijden.
4
resoluties van de VN Veiligheidsraad, aangenomen sinds 2006 om te proberen Iran te laten stoppen met het verrijken van uranium.
5,000+
het aantal centrifuges dat in Iran bezig is uranium te verrijken, het materiaal dat wordt gebruikt om een atoomwapen te vervaardigen.
Wat Israël opgaf in hoop op vrede - de terugtrekking uit de Gazastrook in augustus 2005
100%
deel van de Gazastrook dat werd geëvacueerd en overhandigd aan de Palestijnen
777
vierkante kilometer geëvacueerd van de West Bank.
21
Israelische nederzettingen in de Gazastrook ontruimd.
4
Israelische nederzettingen in de West Bank ontruimd.
48
graven ontruimd in de vroegere Gush Katif Cemetery, inclusief zes graven van door terroristen vermoorde bewoners van het gebied.
9,000
ongeveer het aantal Israëli's, waaronder 1.700 gezinnen, dat in Gaza en de noordelijke West Bank woonden. Ze werden allemaal gedwongen te vertrekken als onderdeel van de terugtrekking.
38
synagoges ontmanteld in de Gazastrook.
5,000
schoolgaande kinderen die een nieuwe school moesten zoeken.
42
kinderdagverblijven die in de Gazastrook werden gesloten.
36
kleuterscholen die in de Gazastrook werden gesloten.
7
lagere scholen die in de Gazastrook werden gesloten.
3
middelbare scholen die in de Gazastrook werden gesloten.
320
stacaravans, besteld door premier Ariel Sharon, om als tijdelijke behuizing te dienen voor de kolonisten.
45,000
Israelische soldaten en politiemensen die deelnamen aan de terugtrekking uit Gaza.
$1.7 miljard
ongeveer de kosten voor de Israëlische overheid voor het terugtrekkingsinitiatief.
166
Israelische boeren die werden gedwongen uit Gaza te vertrekken.
800
koeien, het op één na grootste melkveebedrijf in Israël, weggehaald uit Gush Katif in Gaza.
$120 miljoen
de waarde van bloemen en landbouwproducten die jaarlijks vanuit Gush Katif werden geëxporteerd. Deze export ging na de evacuatie verloren.
1
dierentuin, de “Katifari,” die met zijn honderden dieren werd verhuisd.
10,000
personen die werk hadden in de landbouw en aanverwante industrieën in Gush Katif, inclusief 5,000 Palestijnen.
60%
deel van de Israëlische export van kerstomaten dat afkomstig was uit de Gazastrook. Israëls terugtrekking uit de Gazastrook vernietigde deze bron van inkomsten.
3.5 miljoen
vierkante meter (404 hectare) kassen achtergelaten in Gaza.
70
procent van Israëls 's biologische producten werd gekweekt in Gaza – nog een bron van inkomsten die door de evacuatie verloren ging.
60
procent van kruiden die door Israel werden geëxporteerd kwamen uit Gush Katif.
15
procent van Israëls landbouwproducten voor export kwamen uit Gaza – export die verloren ging als gevolg van de terugtrekking uit Gaza.
$360,000
het gemiddelde bedrag aan compensatie dat Israël verwacht te betalen aan elk gezin dat zich opnieuw ergens moet vestigen.
$870 miljoen
bij benadering de kosten die Israël moet maken om de vroegere inwoners van de West Bank en Gaza elders in het land te vestigen.
$500 miljoen
het bedrag dat Israëls veiligheidsdiensten uitgaven om de bases van de Israel Defense Forces te verhuizen uit de Gazastrook en nieuwe grensposten te bouwen.
Na Israëls evacuatie uit Gaza …
430,000
Palestijnen van de West Bank die zich vrij kunnen bewegen in en tussen de gebieden onder Palestijnse zeggenschap.
1
Israëli achtergebleven in Gaza. Staff Sgt. Gilad Shalit werd op 25 juni 2006 door Hamas ontvoerd uit Israël tijdens een bloedige inval over de grens waarin de terroristen ook twee soldaten van het IDF doodden en vier anderen verwonden.
1.2 miljoen
Arabieren die nog steeds volledige en legale burgers van Israël zijn. Alle burgers van Israël - christenen, moslims en joden - hebben vrijheid van meningsuiting, religie, een vrije pers, en stemrecht.
1.3 miljoen
Palestijnen die in de Gazastrook leven onder hun eigen leiders, veel van hen in vluchtelingenkampen waar de Palestijnse Autoriteit het voor het zeggen heeft.
820,000
Joodse vluchtelingen die tussen 1947 en 1949 gedwongen werden met achterlating van al hun bezittingen te vluchten uit Arabische landen, en die door deze Arabische landen nooit zijn gecompenseerd voor de geleden schade.
650,000
Arabische vluchtelingen die Israël tussen 1947 en 1949 verlieten en nog steeds Palestijnse leiders nodig hebben die een eind willen maken aan terrorisme en de cultuur van de haat.
Bron: The Israel Project
396
vrachtwagens met humanitaire hulpgoederen die via de Israëlische grensposten Gaza zijn binnengekomen sinds het begin van Operation Cast Lead, waaronder elementaire voedselproducten, medicijnen, medische hulpgoederen, bloed en donaties van diverse overheden.
80
vrachtwagens met humanitaire hulpgoederen die naar verwacht in Gaza zullen arriveren op 5 januari
20
Palestijnen die naar Israël zijn geëvacueerd voor medische behandeling (waaronder twee kinderen)
800,000+
foldertjes die door de Israel Defense Forces (IDF) onder de burgers van Gaza zijn verspreid om hen te instrueren weg te blijven van lokaties waar zich terroristen ophouden of wapenopslagplaatsen bevinden.
70+
keer dat de IDF bevolkte gebieden waarschuwde voor er luchtaanvallen werden uitgevoerd.
10,000
ton hulpgoederen die op verzoek van internationale organizaties, de Palestijnse Autoriteit en diverse overheden Gaza zijn binnengebracht sinds het begin van Operation Cast Lead. Het World Food Program heeft Israël vorige week medegedeeld dat het stopte met voedseltransporten naar Gaza omdat de pakhuizen vol zitten en er genoeg voedsel is voor twee weken.
0
gewonde Palestijnen die van Hamas toestemming kregen vanuit Gaza naar Egypte te vertrekken voor medische behandeling.
Door Iran ondersteunde raket- en mortieraanvallen en nucleaire ontwikkelingen
10,000+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza sinds 2001.
3,200+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza alleen al in 2008.
6,500+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza sinds Israël zich in 2005 uit de Gazastrook terugtrok.
538+
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza naar Israëlisch grondgebied gedurende de wapenstilstand van 19 juni 2008 tot 19 december 2008.
480
raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza op Israel sinds het begin van Operation Cast Lead op dec. 27.
28
personen gedood door raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza op Israël sinds 2001. Onder de doden bevinden zich Israëli's, Palestijnen en buitenlandse gastarbeiders. Sinds het einde van de wapenstilstand hebben door Iran gesteunde Palestijnse groeperingen in Gaza raketten en mortiergranaten afgevuurd die de dood veroorzaakten van een Israëli-Arabische bouwvakker en een moeder van vier kinderen die beschutting zocht in een bushokje toen het luchtalarm afging.
1,000+
personen gewond door raketten en mortiergranaten, afgevuurd vanuit Gaza op Israël sinds 2001. Onder de gewonden bevinden zich Israëli's, Palestijnen en gastarbeiders. Sinds het begin van Israëls defensieve actie in Gaza op december 27 zijn 90 Israëli's gewond geraakt en minstens 244 behandeld voor shock.
20,000
Hamas terroristen die het doelwit zijn van Israel als onderdeel van haar defensieve campagne.
1,000,000
Israelische burgers die het doelwit zijn van Hamas en binnen het bereik zijn van Hamas.
15
seconden, meer tijd hebben Israëli's niet om een schuilkelder te bereiken wanneer het luchtalarm afgaat.
8
jaar heeft Israël onder vuur gelegen van raketten en mortiergranaten vanuit Gaza.
3
moskeëen in Gaza die werden gebruikt als opslagplaatsen van wapens, ammunitie en explosieven, en die door de Israel Defense Forces gedurende de campagne in Gaza zijn aangevallen. De aanvallen vonden alleen 's nachts plaats en nooit op de tijdstippen van het gebed, om burgerslachtoffers te vermijden.
4
resoluties van de VN Veiligheidsraad, aangenomen sinds 2006 om te proberen Iran te laten stoppen met het verrijken van uranium.
5,000+
het aantal centrifuges dat in Iran bezig is uranium te verrijken, het materiaal dat wordt gebruikt om een atoomwapen te vervaardigen.
Wat Israël opgaf in hoop op vrede - de terugtrekking uit de Gazastrook in augustus 2005
100%
deel van de Gazastrook dat werd geëvacueerd en overhandigd aan de Palestijnen
777
vierkante kilometer geëvacueerd van de West Bank.
21
Israelische nederzettingen in de Gazastrook ontruimd.
4
Israelische nederzettingen in de West Bank ontruimd.
48
graven ontruimd in de vroegere Gush Katif Cemetery, inclusief zes graven van door terroristen vermoorde bewoners van het gebied.
9,000
ongeveer het aantal Israëli's, waaronder 1.700 gezinnen, dat in Gaza en de noordelijke West Bank woonden. Ze werden allemaal gedwongen te vertrekken als onderdeel van de terugtrekking.
38
synagoges ontmanteld in de Gazastrook.
5,000
schoolgaande kinderen die een nieuwe school moesten zoeken.
42
kinderdagverblijven die in de Gazastrook werden gesloten.
36
kleuterscholen die in de Gazastrook werden gesloten.
7
lagere scholen die in de Gazastrook werden gesloten.
3
middelbare scholen die in de Gazastrook werden gesloten.
320
stacaravans, besteld door premier Ariel Sharon, om als tijdelijke behuizing te dienen voor de kolonisten.
45,000
Israelische soldaten en politiemensen die deelnamen aan de terugtrekking uit Gaza.
$1.7 miljard
ongeveer de kosten voor de Israëlische overheid voor het terugtrekkingsinitiatief.
166
Israelische boeren die werden gedwongen uit Gaza te vertrekken.
800
koeien, het op één na grootste melkveebedrijf in Israël, weggehaald uit Gush Katif in Gaza.
$120 miljoen
de waarde van bloemen en landbouwproducten die jaarlijks vanuit Gush Katif werden geëxporteerd. Deze export ging na de evacuatie verloren.
1
dierentuin, de “Katifari,” die met zijn honderden dieren werd verhuisd.
10,000
personen die werk hadden in de landbouw en aanverwante industrieën in Gush Katif, inclusief 5,000 Palestijnen.
60%
deel van de Israëlische export van kerstomaten dat afkomstig was uit de Gazastrook. Israëls terugtrekking uit de Gazastrook vernietigde deze bron van inkomsten.
3.5 miljoen
vierkante meter (404 hectare) kassen achtergelaten in Gaza.
70
procent van Israëls 's biologische producten werd gekweekt in Gaza – nog een bron van inkomsten die door de evacuatie verloren ging.
60
procent van kruiden die door Israel werden geëxporteerd kwamen uit Gush Katif.
15
procent van Israëls landbouwproducten voor export kwamen uit Gaza – export die verloren ging als gevolg van de terugtrekking uit Gaza.
$360,000
het gemiddelde bedrag aan compensatie dat Israël verwacht te betalen aan elk gezin dat zich opnieuw ergens moet vestigen.
$870 miljoen
bij benadering de kosten die Israël moet maken om de vroegere inwoners van de West Bank en Gaza elders in het land te vestigen.
$500 miljoen
het bedrag dat Israëls veiligheidsdiensten uitgaven om de bases van de Israel Defense Forces te verhuizen uit de Gazastrook en nieuwe grensposten te bouwen.
Na Israëls evacuatie uit Gaza …
430,000
Palestijnen van de West Bank die zich vrij kunnen bewegen in en tussen de gebieden onder Palestijnse zeggenschap.
1
Israëli achtergebleven in Gaza. Staff Sgt. Gilad Shalit werd op 25 juni 2006 door Hamas ontvoerd uit Israël tijdens een bloedige inval over de grens waarin de terroristen ook twee soldaten van het IDF doodden en vier anderen verwonden.
1.2 miljoen
Arabieren die nog steeds volledige en legale burgers van Israël zijn. Alle burgers van Israël - christenen, moslims en joden - hebben vrijheid van meningsuiting, religie, een vrije pers, en stemrecht.
1.3 miljoen
Palestijnen die in de Gazastrook leven onder hun eigen leiders, veel van hen in vluchtelingenkampen waar de Palestijnse Autoriteit het voor het zeggen heeft.
820,000
Joodse vluchtelingen die tussen 1947 en 1949 gedwongen werden met achterlating van al hun bezittingen te vluchten uit Arabische landen, en die door deze Arabische landen nooit zijn gecompenseerd voor de geleden schade.
650,000
Arabische vluchtelingen die Israël tussen 1947 en 1949 verlieten en nog steeds Palestijnse leiders nodig hebben die een eind willen maken aan terrorisme en de cultuur van de haat.
Bron: The Israel Project
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
