Brussel anno 2011. Jonge Maghrebijnen bedreigen op straat een homoseksueel en proberen hem te wurgen. Hij vlucht een nabijgelegen pittazaak binnen en smeekt om hulp maar daar wordt hij pas gewelddadig in elkaar getimmerd. Op facebook verwerken sommige mensen een stopbord in hun profielfoto als symbool tegen “agressie op homo’s”. Daarnaast is er een litanie van verontwaardiging in zowel pers als parlement over “homohaat”.
Vervreemding
Mijn verontwaardiging over deze laffe agressie werd enkel overstegen door het zelfbedrog van de reacties erop. Er zijn immers nog meer mensen die fysiek aangevallen worden door moslims, maar blijkbaar tellen enkel homoseksuelen.
Enkele voorbeelden uit mijn eigen omgeving, in volgorde van kwaad naar erger:
Gent.
Na middernacht keer ik alleen huiswaarts na een avond kroegbezoek. Twee Marokkanen stoppen met een brommer en roepen me iets toe. Nietsvermoedend ga ik er op af en vraag wat ze bedoelen. Uit het niets krijg ik een harde vuistslag in het gezicht en val achteruit. Instinctief sta ik op en ga op hen af. Ineens weer die vuist vanuit het niets. Ik val achterover maar voel niets. Ik besef dat het beter is af te druipen want te geïntoxiceerd om me te verdedigen.
Sint-Niklaas.
Een vriend keert huiswaarts ’s avonds en komt voorbij een Marokkaanse vzw (soort café). Men trekt hem naar binnen en doet de deur op slot. Men dwingt hem om al zijn geld af te geven maar hij verweert zich, fysiek en luidruchtig. Na veel geduw en getrek duwen ze hem buiten.
Eens buiten beseft hij een paar gemene messteken in de buikstreek te hebben gekregen. Gelukkig enkel vleeswonden.
Brussel.
Een vriendin gaat naar huis van haar werk, wordt letterlijk de struiken in getrokken en verkracht. De Marokkaanse dader wordt later gepakt en veroordeeld omdat er meerdere klachten waren tegen hem. (Vergelijk het Zweedse Malmö waar bijna alle verkrachtingen op blanke vrouwen – 8O% van de slachtoffers – worden gepleegd door moslims)
Lees meer op: Keizers & kleren
maandag 4 juli 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)