Na het Rode Boekje nu het Blauwe Boekje

Volgens Polderpeil mag dan 74% van de ondervraagden zo langzamerhand genoeg krijgen van de Obama-verering in de media, in Amerika is men nog lang niet zo ver.

Daar doet History Company nog eens een duit in het zakje met Pocket Obama, een boekje met citaten uit de toespraken en andere geschreven werken van President Obama. Volgens de website van History Company is het "een officieuze vereiste voor elke burger om dit boek te hebben, te lezen en altijd bij zich te dragen."

Heeft u het gevoel dat u dit al eerder heeft gehoord? Dat kan. Kijken we namelijk op de wiki voor Quotations from Chairman Mao Zedong dan zien we precies dezelfde woorden staan. Ook voor de Chinezen was het een officieuze vereiste voor elke burger om het Rode Boekje te hebben, te lezen en altijd bij zich te dragen.

“The book's phenomenal popularity may be due to the fact that it was essentially an unofficial requirement for every Chinese citizen to own, to read, and to carry it at all times during the later half of Mao's rule, especially during the Cultural Revolution,”
(De "populariteit" van het boekje is vooral toe te schrijven aan het feit dat elke Chinees geacht werd er een in zijn bezit te hebben, het te allen tijde bij zich te hebben, en het te bestuderen. Deze dwang manifesteerde zich des te meer gedurende de Culturele Revolutie.)

en

“To defend against the theory that it would be counter-productive, it was argued that understanding Mao's quotes could definitely bring about enlightenment to the work unit, resulting in production improvement to offset the time lost.”
(De propaganda vermeldde dat het begrijpen van de citaten van Mao verlichting zou brengen en productie zou vergroten.)

Wie op Amazon.com een blik in het boek werpt, ziet dit (klik op de witte driehoekjes om te bladeren).
En hier zijn de Quotations from Chairman Mao Zedong

Volgens Obama snakt Amerika naar verandering. Dankzij de History Company heeft hij nu voor zijn Hope-and-Change Revolutie zijn hoogsteigen Blauwe Boekje. En een persoonlijkheidscultus die zo langzamerhand op die van voorzitter Mao begint te lijken.

Update: zie ook De duistere kanten van de nieuwe Messias.