zaterdag 5 september 2015

EBRU UMAR - Over Elsevier en de arme Aylan

Weekblad Elsevier kreeg Nederland over zich heen, omdat het had gewaagd te melden dat de Koerdische vader van het verdronken jongetje al jaren in Istanbul zat, nooit een asielaanvraag had gedaan en willens en wetens op een gammele boot was gestapt met zijn gezin. Mede omdat zijn gebit kapot was en een nieuw gebit in Turkije wel 14.000 euro kost. Dat kon in Europa vast goedkoper, wellicht zelfs gratis bij een asielaanvraag. Heel het Nederlandse goedvolk boos omdat Elsevier het in zijn hoofd haalt om de feiten te benoemen. En dat terwijl Elsevier zelfs de belangrijkste feiten achterwege liet: 1. Er is geen oorlog in Turkije maar dit hardop beweren wordt niet op prijs gesteld door iedereen die de Europese deuren voor vluchtelingen wijd open willen stellen. Ik herhaal: er is geen oorlog in Turkije. En hoe ik dat weet is simpel: ik was er voor en na het zinken van het rubberen bootje waar de kindertjes en vrouw van de Koerd in kwestie bij omkwamen. Ik ben nog steeds in Turkije. En heus, er is nog steeds geen oorlog. In Bodrum niet, in Kusadasi niet, in Istanbul niet en alsof dat niet genoeg is, is er nergens oorlog. Er schijnt gevochten te worden bij de grens met Syrië maar even een nuancering. Turkije is wat groter dan de grens bij Syrië. Je kunt het vergelijken met beweren dat West-Europa geteisterd wordt door aardbevingen terwijl het gaat om Slochteren. Veel lokaler wordt het niet. Er is geen oorlog in Turkije.

Lees verder op GeenStijl