Moet de islam verboden worden in Europa?

E.J. BRON - 15 MEI 2010

In haar nieuwste uitgave vertegenwoordigt het Zwitserse weekblad ”Die Weltwoche”, voorvechtster van het minaretverbod, onomwonden de mening, dat de discussies over een boerkaverbod onzinnig zijn, omdat de islam als geheel het probleem vormt.

Als eerste belangrijke blad in Europa eist ze daarom om over een algemeen verbod van de islam na te denken, omdat de islam niet te hervormen en met de grondwet van een democratisch en aan westers-christelijke waarden verplicht land te verenigen is.

Daarbij steunt Die Weltwoche op de omvangrijke studie van de Zwitserse islamexpert Lukas Wick, die de uitspraken van de belangrijkste autoriteiten van de islam over de islam en zijn hervormbaarheid controleerde. In de openingszin schrijft het blad:

Geen scheiding van kerk en staat, oproep tot de moord op ongelovigen, Mohammeds slachtingen op de Joden – is de islam verenigbaar met onze grondwet?


En verder:

Zou er niet over een Koranverbod gediscussieerd moeten worden?

Die Weltwoche bedoelt dat geenszins als een pure provocatie, ze neemt in het artikel, dat helaas nog niet online beschikbaar is, geen blad voor de mond. Lukas Wick steunt daarbij niet alleen op de controle van de heilige geschriften van de islam. Per slot van rekening hebben politici en rechtbanken er zich intussen uitgedraaid, dat niet het geschreven woord bindend voor de beoordeling van de islam zou zijn – hoewel het juist de moslims zijn die keihard volharden in ieder geschreven woord –, maar diens uitleg door de gelovigen.
Wick heeft daarom niet alleen de heilige geschriften van de islam onderzocht, maar bovendien de uitspraken van vele islamitische religie- en rechtsgeleerden. Onder al die vele, door hem onderzochte autoriteiten van de islam van naam, vond hij slechts eentje, die een moderne, seculiere rechtsstaat en diens grondwet en wetten niet bij voorbaat als onverenigbaar met d eislam verklaarde. De religieuze autoriteiten van de islam zelf verklaren de islam dus feitelijk als één man als anticonstitutioneel.

Daarom bestaat er geen verschil tussen islam en islamisme, alleen moeilijk te begrijpen gradaties met welke consequentheid moslims de onethische en in westers-democratische staten anticonstitutionele richtlijnen en aanwijzingen van de islam volgen. Geloofsijver wordt voor een moslim in een westerse rechtsstaat daarmee noodgedwongen tot een ander woord voor criminele energie.

De Euro-islam, het lievelingskind van Europese intellectuelen wanneer het om de islam gaat, omschrijft Die Weltwoche, zich beroepend op de studie van Wick, als ten dode opgeschreven:
In de islam is de theologische uitleg in zoverre minder belangrijk, omdat hij slechts weinig speelruimte heeft.

Juist echter deze niet bestaande speelruimte zou dringend noodzakelijk zijn om van de ideologie van een plunderaar en ziekelijke Jodenhater en –slachter uit het primitieve Arabië van de 7e eeuw een religie te creëren, die een plek zou vinden in een modern, democratisch en aan de mensenrechten verplicht Europa.

Alleen al de seculiere voorschriften, die de islam van de gelovigen eist, maken een co-existentie met niet-moslims praktisch onmogelijk, wat waarschijnlijk de bedoeling was en is. De islam eist bovendien niet alleen afsluiting, hij eist openlijk haat op niet-moslims, hun uitbuiting, onderwerping of doding. Anders dan Jezus Christus, dier op overtuiging zette, zet Mohammed op gewelddadige onderwerping. De Oriëntalist Dr. Hans-Peter Raddatz zegt, dat er 187 maal sprake is van het doden in de Koran.

De hoop, dat een Verlichting in de islam dezelfde positieve uitwerkingen zal hebben als in het christelijke westen, ziet dit wezenlijke verschil tussen de islam en het christendom over het hoofd. De westerse Verlichting begon als oproep tot herbezinning op de humanitaire waarden en leren van het christendom aan de kerken en regeringen. Ook de autoriteiten van de islam roepen nu succesvol op tot de herbezinning van de moslims op de oorspronkelijke islam en diens waarden, er staat echter aan het begin van de islam geen arme, dolende rabbi, die zelfgenoegzaamheid, vergeving en geweldloosheid predikte, maar een monster, dat geen enkele misdaad schuwde.

Het is stuitend, dat met betrekking tot de racisme-, antidiscriminatie- en gelijkheidswetgeving in Zwitserland deze buiten werking worden gesteld als het om de islam gaat. In plaats daarvan stimuleert de landelijke commissie tegen racisme openlijk de erkenning van de sharia in het civiele recht en het familierecht:

Zo’n racismecommissie, zegt Natalie Rickli (SVP), zou men zondermeer kunnen afschaffen.

De racismecommissie is echter dringend noodzakelijk als instrument van de islam tegen democratie en mensenrechten. Want ongelovigen zijn volgens het antwoord van de president van de racismecommissie, George Kreis, op een klacht van de SVP, geen juridisch beschermde categorie.
In plaats daarvan is de islam het des te meer waard om beschermd te worden, want de landelijke commissie tegen racisme maakt in haar publicaties zelfs openlijk reclame voor de sharia en zou hiervoor fundamentele, door de grondwet gegarandeerde mensenrechten in Zwitserland willen beperken, om de moslims niet te hinderen bij de uitoefening van het toebrengen van lichamelijk letsel en verkrachtingen, en waarschijnlijk zeer zeker niet bij verminkingen, eermoorden en andere interne familieaangelegenheden.

In een interview bevestigt de Egyptenaar Hamed Abdel-Samad, zoon van een imam, een geboortefout van de islam, die men niet kan wegwerken, hoogstens verminderen. Hoe men echter zo’n geboortefout kan verminderen, kan hij niet zeggen, maar hij geeft toch toe, dat de grote meerderheid van de moslims iedere verandering met geweld zouden bestrijden.

Abdel-Samads vergelijking met de katholieke kerk, die immers ook niet vrijwillig zijn plek zou hebben afgestaan, gaat intussen enorm mank. Enerzijds bezit het christendom deze geboortefout van de islam gewoonweg niet, die ontstond als reglement van een Arabische roversbende, wiens verklaarde doel de plundering van de hele wereld was. Het christendom is in tegenstelling tot de islam een religie, is als religieuze beweging met sterke pacifistische principes ontstaan en was altijd alleen maar een religie, die noch vandaag noch ooit tevoren identiek is en was met een staat of een of andere seculiere organisatie, ook al eisten die steeds opnieuw een politiek privilege van uitleg in hun zin.

En ook al hebben bepaalde pausen net zo misdadig gehandeld als de profeet Mohammed, dan hebben deze pausen voor christelijke gelovigen geen voorbeeldfunctie en genieten ook geen religieuze verering, terwijl moslims in een brutale en gewetenloze Oriëntaalse despoot hun morele voorbeeld zien, die men moet nadoen. In het christendom liggen de fundamenten van een humanitaire, tolerante, op vrede, vrijheid en gelijkheid gerichte maatschappelijke orde opgesloten, terwijl de islam – zoals de naam al zegt – onderwerping eist. Vrijheid, vrede en tolerantie zijn in de islam al zondig als concept:

De vrede van de islam zou de ”vrede” zijn van het alleen bestaan, schrijft de Duitse Oriëntalist Hans-Peter Raddatz. De Jihad zou ondanks langere rustpauzes, die door de westerse dialoog vrede worden genoemd, uiteindelijk geen rust vinden.
Islam is dus niet alleen geen vrede, hij kent dit begrip überhaupt niet. Omdat de moslim lid van een gemeenschap is, die zich in een permanent (gewapend) conflict tegen de rest van de wereld waant, moet men bij gelovige moslims in principe uitgaan van het verval van principiële humanitaire waarden, waardoor iedere gemeenschap in de oorlog noodgedwongen wordt getroffen.
Ook als men de primair politieke inrichting van de islam negeert, dan blijft het feit bestaan, dat een religie, die een verbod eist van alle andere religies, zich van haar kant niet kan beroepen op de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van geweten. Natalie Rickli denkt, dat de boerkadiscussie alleen maar afleidt van het werkelijke probleem, namelijk dat de islam de liberale wetten misbruikt. Islamexpert Lukas Wick zegt:

Men maakt weliswaar aanspraak op de individuele juridische waarden voor zichzelf, maar zouden ”zichzelf niet tot hen willen bekennen en ze willen garanderen”. Als men de islam en zijn theologen serieus neemt, is er slechts één bevinding mogelijk: het islamitische geloof is niet verenigbaar met de rechtsstaat en de democratie. Als consequentie zou hij verboden moeten worden.


Bron:
http://www.pi-news.net/2010/05/muss-der-islam-in-europa-verboten-werden/#more-135894

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

Respect? Wat een schijnheiligheid!

Respect. Dat woord namen vrijdag de meeste politici en betrokkenen in de mond die reageerden op het besluit van demissionair staatssecretaris Jack de Vries (Defensie, CDA) om af te treden. De getrouwde huisvader was in opspraak geraakt door zijn liefdesrelatie met een medewerkster van zijn departement.

Aldus De Telegraaf.

Laten we de zaak even nuchter bekijken.

Deze staatssecretaris van Defensie van het CDA:

- bedroog zijn vrouw
- had een geheime verhouding met een ondergeschikte
- was daardoor chantabel

Dat de ex-vriend van de minnares intussen als jachtvlieger (dus ook zijn ondergeschikte) in Afghanistan lijf en leven riskeerde maakt de zaak moreel gezien nog misselijker.

De affaire kwam aan het licht doordat mevrouw de Vries haar man de deur uit schopte. Is er iemand die eraan twijfelt dat de situatie gewoon was gebleven zoals hij was als meneer het-gezin-is-de-hoeksteen-van-de-samenleving niet op straat was gezet?

Je kunt niet aan de ene kant met opgeheven vingertje het stemvee wijzen op de christelijke moraal en je vervolgens van diezelfde moraal zelf niets aantrekken. Dat noemen we namelijk in goed Nederlands schijnheilig.

Jack de Vries stapt op omdat zijn positie onhoudbaar is geworden. Ongetwijfeld zal hij na verloop van tijd weer ergens anders opduiken in een dikbetaalde baan, zo gaat dat nu eenmaal bij onze "elite". Dat de meeste politici en betrokkenen het woord "respect" in de mond nemen over zijn aftreden hoeft dan ook niemand te verbazen.

Mag ik even een teiltje?