Debatteren met moslims

Met moslims debatteren over de islam, is dat eigenlijk wel mogelijk? Als je zo op TV naar een praatprogramma kijkt waarin aanhangers en critici van de islam met elkaar in gesprek gaan, valt je al gauw één ding op: moslims hebben een heel eigen debatteertechniek die vooral bestaat uit het spuien van standaard antwoorden en verhinderen dat de tegenstander zijn punt kan maken.

Zodra een aanhanger van de islam geen weerwoord meer heeft op een feitelijke bewering van zijn tegenstander krijgt deze een van de volgende opmerkingen te horen:

• dat hij de koran niet kent
• dat hij het citaat niet goed heeft begrepen
• dat hij een foute vertaling van de tekst heeft gebruikt
• dat hij de tekst uit zijn context heeft getrokken
• dat hetzelfde ook in de Bijbel te vinden is
• dat christenen ook gewelddadig zijn, kijk maar naar de christenfundamentalisten in de VS
• dat de islam de vrouw respecteert
• dat het feit niets met islam te maken heeft maar met een bepaalde cultuur, economische achterstand of de buitenlandse politiek van het Westen
• dat het gemaakte punt alleen betrekking heeft op extremisten, een piepkleine minderheid die je andere moslims niet kunt aanrekenen
• dat hij een islamofoob is
• dat hij een xenofoob is
• dat hij een racist is
• dat hij moslims wil kwetsen
• dat hij bang is voor nieuwe dingen

Verder zijn er nog de halve waarheden:

• Er staan heel veel vredelievende soera’s in de koran. Dat klopt, helaas zijn die echter, toen Mohammed meer macht kreeg, vervangen door latere, meer oorlogszuchtige en harde soera’s.
• De islam veroordeelt geweld tegen onschuldigen. Natuurlijk zonder erbij te vertellen dat de islam alleen een moslim als onschuldig beschouwt, ongelovigen die de islam niet hebben omhelsd zijn sowieso niet onschuldig.
• Een halve soera aanhalen. Een zeer geliefde soera voor deze tactiek is 5:32 “Wie een mens doodt, doodt de hele mensheid.” Dat deze soera de joden verbiedt iemand te doden wordt er natuurlijk niet bij verteld en dat soera 5:33 de meest afgrijselijke straffen beloofd voor het geval zij of iemand anders zich verzet tegen Allah al helemaal niet. Zie: Aboutaleb en Fouad Sidali geven een onjuiste voorstelling van zaken

Het onderbreken, voortdurend door de woorden van de tegenstander heen kwekken of zonodig roepen en het gewoon over een heel ander onderwerp beginnen behoort ook tot deze standaard technieken.

Nog niet zo lang geleden was een van de standaard dooddoeners het gezegde “Islam betekent vrede”, vaak ondersteund door allerlei geleerd klinkende maar totaal fictieve taalkundige argumenten. Nadat slimme ongelovigen hadden ontdekt dat islam helemaal niet vrede betekent maar onderwerping, en dit te pas en te onpas op fora en in blogs en kranten begonnen uit te leggen, is deze dooddoener vrijwel verdwenen. Misschien kunnen we met bovenstaande dooddoeners hetzelfde doen? Zodat we eens over de inhoud en de zwarte kanten van de islam kunnen debatteren? Gezien het aantal rookgordijnen en afleidingsmanoeuvres dat de moslims bij elk debat in de strijd werpen is dat niet iets waar ze op zitten te wachten. Maar het grote publiek wel.