Taqiyya is een technische term uit het islamitisch recht. Voordat het een technische term was, betekende het ‘vrees’. Wanneer een moslim vreest dat de islam geschaad zal worden, heeft hij volgens de sharia het recht om zuinig te zijn met de waarheid. Zulke zuinigheid heet taqiyya. Onder de sharia-juristen is het een punt van discussie of een moslim in zo’n geval liegen moet of dat hij alleen maar liegen mag. Ook is er aandacht voor de vraag hoe ver hij kan gaan. Hoort taqiyya altijd het belang van de islam in het algemeen te dienen, of mogelijk ook dat van individuele moslims. Het is het mooiste als er formeel niet gelogen wordt. Een voorbeeld van taqiyya zonder liegen is het wensen van een goede kerst. Koran 112:3 leert dat God niet geboren of verwekt is. Als dat waar is, is Kerstmis, de viering van de geboorte van Gods zoon, naar islamitische normen een godslastering. In plaats van ‘goede kerst’ te wensen, kan een moslim daarom maar beter zeggen: ‘ik wens u het allerbeste’. Dat wil zeggen: ‘ik hoop dat u moslim wordt’.
Het bestaan van het leerstuk van de taqiyya heeft geen voorspellende waarde als het over het gedrag van een individuele moslim gaat. Het is net als bij polygamie. Wanneer er over de polygamie gezeurd wordt, kan een moslim tegenwerpen dat hij maar één vrouw heeft. Dat is natuurlijk vaak waar. Toch wil een geval van monogamie niet zeggen dat de islam polygamie niet toestaat. Net als bij polygamie geldt dat taqiyya iets is waarvan een moslim zonder gewetensproblemen gebruik kan maken, wanneer hij dat nodig vindt.
Lees meer op GeenStijl
zaterdag 12 april 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)