donderdag 31 maart 2011

Het wordt tijd om Mohammed te ontmaskeren


E.J. BRON - 30 MAART 2011

Om te herkennen waarom de islam een dodelijk gevaar vormt, moet men niet alleen naar de koran kijken, maar ook naar het karakter van Mohammed, die de koran heeft ontvangen, en naar het geheel van de islam.

De koran is niet zomaar een boek. De moslims geloven, dat hij door Allah zelf geschreven en in de originele versie aan Mohammed gedicteerd zou zijn, de Umm al-Kitab, die op een tafel in de hemel wordt bewaard. Daaruit komt voort, dat men over de inhoud niet kan discussiëren. Wie zou het wagen om het niet eens te zijn met datgene wat Allah zelf heeft geschreven? Dit verklaart veel over het islamitische gedrag, van de gewelddadigheid van de Jihad tot aan de haat en vervolging van Joden, christenen, andere niet-moslims en afvalligen. Wat wij in het Westen als abnormaal beschouwen, is absoluut normaal voor de islam.

Een tweede onoverkomelijk probleem is de figuur Mohammed. Hij is niet zomaar iemand. Hij is al-insan, al-kamil, de perfecte mens. Om moslim te worden, moet men de sjahada (de islamitische geloofsbekentenis) uitspreken. Wie de sjahada uitspreekt, bevestigt dat er geen andere vereerbare god bestaat dan Allah en dat Mohammed zijn dienaar en boodschapper is.

De koran en dus ook Allah leggen vast, dat het leven van Mohammed moet worden nagedaan. De gevolgen zijn vreselijk en we kunnen ze iedere dag observeren.

Lees meer op: Pim Fortuyn Forum

dinsdag 29 maart 2011

You Should Have Listened to Farrakhan When You Were At His Table: New Black Panthers



New Black Panther leader Malik Zulu Shabazz does not seem to be too happy about Obama attacking their friend Ghaddafi.

Wow. At least now we know that black racism is alive and well...

De toespraak van Geert Wilders op 25 maart 2011 in Rome

28 maart 2011door E.J. Bron

De mislukking van het multiculturalisme en hoe het tij te keren
Dames en heren, beste vrienden van de Magna Carta Stichting, hartelijk dank. Hartelijk dank voor uw uitnodiging naar Rome. Het is geweldig om hier in deze mooie stad te zijn, die vele eeuwen lang de hoofdstad en het centrum van de joods-christelijke cultuur was. Samen met Jeruzalem en Athene is Rome de wieg van onze westerse beschaving – de meest vooruitstrevende en superieure beschaving die de wereld ooit heeft gekend.

Als westerlingen delen we dezelfde joods-christelijke cultuur. Ik kom uit Nederland en u uit Italië. Onze nationale culturen zijn takken van dezelfde boom. We behoren niet tot verschillende culturen, maar tot verschillende takken van dezelfde cultuur. Daarom komen we allemaal in zekere zin thuis als we naar Rome komen. We horen hier, net zoals we ook bij Athene en Jeruzalem horen.

Lees meer: Artikel7.nu

Deutsch

English

dinsdag 22 maart 2011

Understanding Obama: His One-World View and Foreign Policy

Did Obama really dither indecisively over the Middle East crises, or were his delays all part of the plan?

March 22, 2011 - by Tony Katz

The frantic, frenetic, high-pitched squeal from all sides of the political aisle could have deafened most any ears. When the United Nations Security Council voted unanimously to institute a “no-fly zone” against Libya and its leader Moammar Gaddafi, there were shrieks of disgust. Where is President Obama? How could he allow this? And, conversely, what has taken him so long?

In 24-plus hours when the bombs began to fall on Libya (some 100 or more Tomahawks in the first bombardment), the shrieks continued. Isn’t this the anti-war president? How did he win a Nobel Prize? This is unconstitutional!

It is one of those rare moments: even though both sides come to the table from vastly different points of view, they have the same end game — what is President Obama doing? Even Louis Farrakhan, who I submit to you is an awful person, asked the question: “Who the hell do you think you are?”

It is blazingly obvious that for all the pundits’ talk about understanding Obama, none of them understand Obama. The Right does not understand the depths of his nature, and the Left does not understand his willingness to play them like pawns (see useful idiots.) Most importantly, neither side has grasped the proper context of Obama, and the fact that Libya has played out exactly as he wanted it to.

More at: Pajamas Media

zondag 6 maart 2011

Why are we still in Germany?


By MARK STEYN
Posted 03/04/2011 06:45 PM ET

According to Bismarck's best-known maxim on Europe's most troublesome region, the Balkans are not worth the bones of a single Pomeranian grenadier. Americans could be forgiven for harboring similar sentiments after the murder of two U.S. airmen in Germany by a Kosovar Muslim.

Remember Kosovo? Me neither. But it was big at the time, launched by Bill Clinton in the wake of his Monica difficulties: Make war, not love, as the boomers advise. So Clinton did — and without any pesky U.N. resolutions, or even the pretense of seeking them.

Instead, he and Tony Blair and even Jacques Chirac just cried "Bombs away!" and got on with it. And the left didn't mind at all — because, for a modern western nation, war is only legitimate if you have no conceivable national interest in whatever war you're waging.

Unlike Iraq and all its supposed "blood for oil," in Kosovo no one remembers why we went in, what the hell the point of it was, or which side were the good guys. (Answer: Neither.) The principal rationale advanced by Clinton and Blair was that there was no rationale. This was what they called "liberal interventionism", which boils down to: The fact that we have no reason to get into it justifies our getting into it.

A decade on, Kosovo is a sorta sovereign state, and in Frankfurt a young airport employee is so grateful for what America did for his people that he guns down U.S. servicemen while yelling "Allahu akbar!"

More at: Investors.com

vrijdag 4 maart 2011

Moskeeën tieren welig in Amerika; kerken gaan ten onder in de islamitische wereld

Raymond Ibrahim

Terwijl het Amerikaanse landschap bezaaid raakt met moskeeën, deels broedplaatsen van radicalisering die dienst doen als basis voor terroristen, zijn kerken in de Midden-Oosten, de bakermat van het christendom, hard op weg om uit te sterven.

Terwijl moslims bezig zijn een megamoskee op te richten vlakbij de plek van de gruweldaden van 9/11 doen we er goed aan te bedenken dat de tolerantie, of onverschilligheid, die hen dit toestaat, verre van wederzijds is met betrekking tot de kerken in het Midden-Oosten. Ik heb het niet over de aanvallen van islamisten op kerken - zoals de aanval op oudejaarsavond in Egypte waarbij 21 christenen werden gedood, of de bestorming van een kerk in Irak door jihadstrijders waarbij meer dan 50 christenen werden afgeslacht, of de aanvallen op kerstavond op kerken in Nigeria en de Filippijnen. Ook verwijs ik niet naar de door de staat gesanctioneerde vijandigheid van islamistische regimes, zoals de recente "drijfjacht" op christenen in Iran.

Integendeel, ik verwijs naar het antikerkenbeleid van regeringen in het Midden-Oosten die als "gematigd" worden beschouwd. Let wel: Koeweit heeft net, zonder uitleg, een verzoek om een kerk te mogen bouwen afgewezen; net als Indonesië, waardoor christenen gedwongen waren kerstmis te vieren op een parkeerplaats - terwijl op hetzelfde moment 1.000 moslims twee andere kerken platbrandden. Als dit het lot is van kerken in "gematigd" Indonesië en Koeweit - waarvan het laatstgenoemde land zijn soevereiniteit geheel te danken heeft aan de opofferingen van de VS tijdens de Eerste Golfoorlog - wat kunnen we dan verwachten van de rest van de islamitische wereld?

Het beste voorbeeld van antikerkbeleid is te zien in Egypte, waar de Kopten, de grootste christelijke minderheid in het Midden-Oosten, wonen. Zelfs voor Mubarak aftrad hebben daar volgens Coptic Solidarity "meer dan 1500 aanvallen op Kopten plaatsgevonden, zonder dat de daders een passende straf kregen en zonder dat de slachtoffers gecompenseerd werden".

De Egyptische staatsveiligheidsdienst, die nu de touwtjes in handen heeft, heeft evenzo de eigenaardige gewoonte om te verdwijnen vlak voor Koptische kerken worden aangevallen - zoals in de eerder genoemde aanval op oudejaarsavond. De veiligheidstroepen hebben ook de neiging nogal laat te komen nadat kerken zijn aangevallen: toen zes Kopten vorig jaar bij het verlaten van de kerk werden vermoord duurde het "uren" voor ze kwamen opdagen. Niets van dit alles zou ons moeten verbazen als we bedenken dat een Egyptische politieagent christenen als zodanig identificeerde en - onder het slaken van de eeuwenoude oorlogskreet van de islam "Allah Akbar!" - het vuur op hen opende, waarbij een eenenzeventigjarige de dood vond.

Wat de kerken betreft, die bevinden zich al in een zwakke positie sinds de islam het voorheen christelijke Egypte binnenviel en onderwierp. De allereerste voorwaarde waaraan christenen moeten voldoen om met rust gelaten te worden in het beruchte Pact van Omar - dat [de christenen] verwittigt van de sharia - "de voornaamste bron van wetgeving" in Egypte - zegt alles: "We zullen, in onze steden of in de omgeving daarvan, geen nieuwe mannen- of vrouwenkloosters, kerken of monnikencellen bouwen, evenmin zullen we die, overdag of 's nachts, herstellen als ze instorten of zich bevinden in de wijken van de moslims." Dienovereenkomstig, in de woorden van journalist Mary Abdelmassih:
In tegenstelling tot de moslims, die alleen een vergunning van de gemeente nodig hebben om een moskee te bouwen, hebben de Kopten toestemming van de President nodig om een kerk te kunnen bouwen... [en] de goedkeuring van de naburige moslimgemeenschap. Zelfs nadat ze vergunningen hebben gekregen voor een kerk, vallen de moslims de christenen nog aan en verwoesten of verbranden ze hun kerken. Een gerucht dat christenen bijeenkomen om te bidden is al genoeg reden voor hun moslimburen om gewelddadigheden tegen hen te begaan. Verscheidene keren waren er alleen protesten van moslims tegen de bouw van een kerk nodig om Staatsveiligheid het werk stil te laten leggen onder het voorwendsel dat de bouw "sektarische onrust" veroorzaakte.
Het is een feit dat, op 24 november de Egyptische veiligheidsdienst, onder het mom van onbelangrijke overtredingen van de bouwvoorschriften, een gedeeltelijk opgetrokken kerk bestormde in een streek waar meer dan een miljoen christenen wonen zonder dat er één enkele kerk staat. Daarbij vuurde de staatsveiligheidsdienst met traangas en scherpe munitie op protesterende betogers, hetgeen het leven kostte aan vier Kopten, waaronder een jong kind (er vielen 79 zwaargewonden, 22 werden half of geheel blind, en 179 werden gearresteerd, waaronder vrouwen en kinderen). Eén mensenrechtenactivist klaagde dat de gewonde Kopten "aan hun ziekenhuisbedden werden vastgeketend en toen naar gevangenkampen werden gestuurd."

Dit wordt allemaal nog verergerd door hooggeplaatste Egyptische moslims die fatwa's uitvaardigen waarin ze het bouwen van een kerk vergelijken met de bouw van "een nachtclub, een casino, of het bouwen van een stal voor het fokken van varkens, katten of honden"; of die op Al Jazeera verschijnen met belachelijke beschuldigingen dat Kopten in hun kerken wapens opslaan en in hun kloosters moslima's martelen.

Tussen twee haakjes, dit gebeurde allemaal onder de "seculiere" Mubarak; denk eens na over het lot van de Kopten in het geval dat de Moslim Broederschap de macht overneemt. Wat betreft de huidige machthebbers in Egypte, het leger: gewapende eenheden openden het vuur op monniken van een klooster onder het scanderen van "Allah Akbar!"

Dit is dus de benarde positie van de christenen en hun kerken in de islamitische wereld - en het is ironisch dat, terwijl het Amerikaanse landschap bezaaid raakt met moskeeën, deels broedplaatsen van radicalisering die dienst doen als basis voor terroristen, kerken in de Midden-Oosten, de bakermat van het christendom, hard op weg zijn om uit te sterven. Duidelijker gezegd: terwijl Amerika moslims toestaat een megamoskee te bouwen bij Ground Zero - dat verwoest werd door islamisten die deels in moskeeën werden geradicaliseerd - worden christenen en hun kerken openlijk vervolgd door Amerika's "vrienden en bondgenoten" in de islamitische wereld.

Een dergelijke in het oog springende dubbele standaard is ten hemel schreiend - of zou dat moeten zijn. Toch staan de zaken er zo voor. Is het dan ook een wonder dat de Westerse mentaliteit nog een lange weg te gaan heeft voor ze begrijpt hoe ze moet omgaan met de plaag die de "radicale islam" is?

Bron: Pajamas Media

Raymond Ibrahim is de mededirecteur van het ‘Middle East Forum’, de auteur van ‘The Al Qaeda Reader’, en van tal van artikelen en vertalingen over de radicale islam; hij bespreekt dit onderwerp regelmatig in de media, geeft er lezingen over aan universiteiten en informeert er overheidsinstellingen over. Wilt u Raymonds artikelen ontvangen meld u dan hier aan voor zijn gratis nieuwsbrief.

dinsdag 1 maart 2011

Ingezonden door PVV


Beste mensen,

Deze verkiezingen zijn van enorm belang. De Partij voor de Vrijheid ondersteunt dit kabinet, onder andere omdat de massa-immigratie nu eens echt moet worden ingedamd. Sommige mensen vinden dat de toestroom wel mee valt. Welk probleem?, zeggen ze.

Nou, dit probleem:

www.zorgatlas.nl

Kijk eens op dit linkje en zie hoe Nederland verandert de komende decennia. Niet alleen de grote steden, maar ook kleine gemeenten, bijvoorbeeld op de Wadden.

De massa-immigratie moet worden aangepakt en alleen een sterke PVV kan dat. Helpt u mee?

Vriendelijke groet,

Geert Wilders

PS Wilt u deze Nieuwsbrief, via deze link, doorsturen aan zoveel mogelijk mensen. Uw steunt telt.

Well-Meaning or Not, Obama Threatens America

February 26, 2011 - by Mike McDaniel

In an Feb. 14 Wall Street Journal article, Michael Medved asserts, by way of title, “Obama Isn’t Trying to ‘Weaken America.’” A film critic and generally conservative cultural commentator, Medved only approaches the primary thrust of his argument in his final paragraph when he writes:

Americans may not see a given president as their advocate, but they’re hardly disposed to view him as their enemy — and a furtive, determined enemy at that. For 2012, Republicans face a daunting challenge in running against the president. That challenge becomes impossible if they’re also perceived as running against the presidency.

As a 2012 political strategy, Medved’s final point is, as far as it goes, reasonable. However, the rest of his essay often argues against his thesis, which seems to be that Mr. Obama is not consciously trying to harm America and is a conventional American president and politician with conventional political goals and aspirations. If one assumes, for the sake of argument, that this is true — if Mr. Obama is, with the best intentions and with good will, pursuing policies that are manifestly harmful to America and Americans — the end result is the same. The matter of his motivations will doubtless be a ripe controversy for future historians, but will matter little to contemporary Americans, who will suffer regardless.

Pajamas Media