woensdag 28 maart 2012

His Worst Mistake: Obama Surrenders to Vladimir

Aiding the rebirth of the USSR.
Barack Obama went to South Korea and met with Russian President Dmitri Medvedev. Huddled tête-à-tête with Medvedev, when he thought nobody was listening he told Medvedev the he would be able to sell out U.S. security interests and allies in Europe on the missile defense issue once he had his reelection in the bag. The purpose: he’d like the Russians to shut up and stop criticizing him because he needs his Russian “reset” to appear valid until then.

“I understand,” Medvedev whispered. “I transmit this information to Vladimir.”

Fortunately for American voters, Obama was oblivious to the active microphone that recorded and broadcast his every word.

Even more fortunately, the Republicans were not asleep at the switch on Russia, as they usually are. Mitt Romney pounced. The Republican presumptive nominee for president stated of Russia:
This is without question our number one geopolitical foe, they fight for every cause for the world’s worst actors. The idea that he has more flexibility in mind for Russia is very, very troubling indeed.
Romney got it exactly right. Now, he must make sure to finish what he has started.

He should remind U.S. voters that one important reason their gasoline prices are soaring is Russia’s determined effort to support dictatorship in the Middle East. Every time Russia speaks out in support of rogue regimes, it makes the oil markets think protracted war rather than peaceful democratic transition is likely. That makes them nervous, and prices skyrocket.

And if the “world’s worst actors” happen to kill a few Americans with terrorism, so much the better as far as Vladimir Putin is concerned.

Romney should remind U.S. voters that, though Obama may not know it even though Medvedev told him so in so many words, Russia isn’t ruled by its “president” and never has been. Ever since the late 1990s, it’s been ruled by a proud KGB spy who spent his entire life learning how to hate and destroy America. A man who believes the collapse of the USSR was a tragedy, who has brought back the Soviet national anthem, who rigs elections and murders or jails political opponents.

Read more at: PJ Media

Whereas the MSM mostly shrugs this off, at least in the blogosphere the word TREASON has been mentioned: The Right Scoop

OBAMA: All countries are close allies!!



Gezien op: De redactie.be

D66: Een hele groep mensen wordt onnodig weggezet...

Een meerderheid van de Tweede Kamer heeft dinsdag een motie van D66 gesteund waarin afstand wordt genomen van het Polenmeldpunt van de PVV. Men was van mening dat door het meldpunt voor Midden- en Oost-Europeanen een hele groep mensen onnodig wordt weggezet.

Onnodig? Echt?

Lees het verhaal van de Amsterdamse buurtregisseur John Beerman op GeenStijl:
"De laatste 1800 verdachten in onze regio waren als volgt verdeeld: Pools 317, Roemeens 253, Leetowers 206, Bulgaars 55, Nederlands 226, waarvan deels met een dubbele nationaliteit. Van deze 1800 hadden er slechts 117 een vast adres in Nederland."
      
Een van de "zegeningen" van het Schengen-verdrag waar onze Eurofiele elite maar liever de kop voor in het zand steekt. Een Polenmeldpunt is slecht, niet omdat groepen mensen die het er immers gewoon zelf naar maken zogenaamd worden weggezet, maar omdat het de aandacht vestigt op de vervelende kantjes van de EUSSR.

Bovendien: meten is weten, en hoe minder de Nederlandse burger weet, hoe beter het is voor onze elite. Geïnformeerde burgers die zij-die-het-beter-weten voor de voeten gaan lopen, je moet er toch niet aan denken?

Update: Plunderende bendes

dinsdag 27 maart 2012

President Obama Tells Medvedev: ‘After My Election I Have More Flexibility’

When reporters were let into the room at the end of a meeting between President Obama and Russian President Dmitri Medvedev, President Obama said that he would have “more flexibility” to deal with controversial issues such as missile defense, but incoming Russian President Vladimir Putin needs to give him “space.” The remark was picked up by microphones... Oops!




Here's the exchange:
President Obama: On all these issues, but particularly missile defense, this, this can be solved but it’s important for him to give me space.


President Medvedev: Yeah, I understand. I understand your message about space. Space for you…


President Obama: This is my last election. After my election I have more flexibility.


President Medvedev: I understand. I will transmit this information to Vladimir.
The U.S. and its NATO allies are pursuing a missile defense shield, while Russia objects that it would compromise its security.

So, why did he say that?

This is what the Center for Security Policy has to say:


Center for Security Policy
Mar 26, 2012

By Frank Gaffney, Jr.

In Seoul, South Korea on Monday, President Obama enthused once again about his vision of a world without nuclear weapons. It’s a dream he has had since he was a radical leftist studying at Columbia University in the early 1980s. And, in the hope of advancing it now as Commander-in-Chief of the United States of America, he declared that – since he was convinced we had more of these weapons than we need – he is going to reduce our arsenal. According to some accounts, he has in mind cutting it to one roughly the size of Pakistan’s.

In his address at Hankuk University, Mr. Obama suggested that he would get the Russians to do the same. That surely will come as a surprise to their once-and-future president, Vladimir Putin, since he has been quite aggressively beefing up the Kremlin’s nuclear forces. In fact, Putin recently unveiled a $770 billion defense modernization plan which would, among otherthings, buy 400 new long-range ballistic missiles. It is a safe bet that they will be outfitted with modern nuclear weapons, probably multiple, independently targetable ones at that.

It seems no more likely that the Russians will agree to reduce their vast monopoly on tactical nuclear weapons or their undisclosed and “non-deployed” stocks of strategic nuclear weapons – two other initiatives Mr. Obama declared he wanted to take. Even if they would, any such agreement would be wholly unverifiable.

If the Russians won’t play ball, it’s a safe bet no one else will either. Mr. Obama’s subordinates are signaling, however, that he is prepared to disarm us unilaterally through what one of them, Assistant Secretary of State Rose Gottemoeller recently called “executive action.”

Read more at: Center for Security Policy

From Hotair: Congressman to Obama: You’d better not be trading away our missile defense, champ

Hm...

Update:
Hotair: Obama on hot-mic moment: I wasn’t “hiding the ball”

zondag 25 maart 2012

Onderzoek naar berichtgeving over Gaza escalatie

Samenvatting onderzoek berichtgeving Gaza escalatie 9-17 maart 2012


In dit onderzoek is de berichtgeving van De Volkskrant, NRC Handelsblad, Trouw en het NOS journaal over de recente escalatie rond de Gazastrook en Zuid-Israël (10-17 maart) bekeken en beoordeeld op evenwichtigheid. Ons viel op dat er in de berichten die we spontaan tegenkwamen erg weinig aandacht was voor de achtergronden van de escalatie en voor het aantal raketten dat op Israël werd afgevuurd en hun impact. We hebben een aantal zaken op een rijtje gezet waarvan we meenden dat die van belang zijn voor een goed begrip van wat er gaande was en een evenwichtige berichtgeving, zoals de reden dat Israël op vrijdag 9 maart twee leden van de Volksverzetscomités (PRC's) doodde, het feit dat er ook daarvoor al raketten op Israël werden afgevuurd, hoe snel werd in het artikel duidelijk dat de Palestijnse slachtoffers vooral strijders waren, werd in de kop geweld van beide kanten genoemd, werd duidelijk dat Israël verschillende maatregelen nam om doden aan haar kant te voorkomen en de raketten ondanks het geringe aantal Israëlische slachtoffers veel impact hadden op het leven voor een miljoen mensen?

Uit de artikelen op zowel de websites van de verschillende kranten als de papieren edities en de berichten en geluid- en videofragmenten op de website van de NOS kwam een behoorlijk onevenwichtig beeld naar voren. Men ging veelal voorbij aan het Israëlische leed en de voortdurende angst waarin een miljoen mensen leven. Ook het feit dat Israël de scholen in dit gebied gesloten hield en de afgelopen jaren veel heeft geïnvesteerd in schuilkelders en een goed maar duur raketafweersysteem bleef onvermeld, met uitzondering van de papieren editie van de Volkskrant en enkele geluidsfragmenten van de NOS.

In de berichtgeving lag sterk de nadruk op de doden en gewonden aan Palestijnse kant, en het feit dat er in Israël slechts enkele gewonden vielen. Soms werd dat contrast nog vergroot door toe te voegen dat de Palestijnse raketten weinig schade aanrichtten in Israël. Pas later in de artikelen werd (soms impliciet) gemeld dat de meeste (en de eerste dagen alle) doden aan Palestijnse kant strijders waren. De escalatie begon nadat Israël twee leden van de Volksverzetscomités had gedood, die volgens Israëlische inlichtingen bezig waren met een grote aanslag op Israël. Dat laatste werd echter vaak niet genoemd. Andere doden waren vooral leden van de Islamitische Jihad die op weg waren raketten af te vuren, of in of nabij raketlanceerinstallaties en wapenopslagplaatsen aanwezig waren. In plaats van op het verschil in doden aan beide kanten te wijzen had men ook de nadruk kunnen leggen op het verschil in intentie: de meer dan 300 vanuit Gaza afgevuurde raketten waren zonder uitzondering bedoeld om maximale schade aan te richten en zoveel mogelijk slachtoffers te maken, terwijl Israël juist probeert om zowel aan eigen kant als bij de Palestijnen onschuldige slachtoffers te vermijden. Terwijl de Islamitische Jihad (net als Hamas) opereert vanuit burgergebied en raketten in de nabijheid van huizen en scholen afschiet, doet Israël er alles aan de eigen bevolking te beschermen. Al deze zaken bleven onderbelicht, zodat alleen de simpele rekensom: 25 doden tegenover 8 gewonden overbleef. Alsof de moraliteit van beide partijen kan worden afgemeten aan het aantal slachtoffers dat men had te betreuren.

De berichten op de websites zijn het meest gekleurd. Er wordt nauwelijks enige achtergrond informatie gegeven zodat een en ander gereduceerd wordt tot het aantal doden en gewonden aan beide kanten. Daarbij meldden de koppen bijna uitsluitend Israëlisch geweld, evenals de foto's. Het aantal raketten op Israël wordt veel minder vaak genoemd dan het aantal Palestijnen dat door Israël werd gedood, en het werd vaak niet of pas in de laatste alinea duidelijk dat de gedode Palestijnen voornamelijk strijders waren. De berichten op de websites waren vaak afkomstig van het persbureau ANP, en vaak was hetzelfde bericht op vele websites geplaatst. Het is daarom bijzonder kwalijk dat juist het ANP zulke slechte en gekleurde artikelen aflevert.

Van de kranten besteedde de Volkskrant de meeste aandacht aan het conflict, met zeven artikelen online en nog eens vier in de papieren krant. De Volkskrant bood tevens de meeste achtergrond, met een interview met een Palestijnse strijder en een stukje van de Israëlische ambassadeur. De NRC had drie artikelen in de papieren krant en vier online en Trouw had zeven artikelen online en weinig in de papieren krant. Bij De Volkskrant is er een duidelijk verschil tussen de artikelen online die van de persbureaus afkomstig waren en kort en gekleurd waren en de eigen berichtgeving in de papieren krant die veel evenwichtiger is. Bij de NRC zijn juist de online berichten nog relatief evenwichtig, vergeleken met zowel de eigen papieren krant als met de ANP berichten die Trouw en de Volkskrant online plaatsten. NRC gaat in de papieren krant weliswaar iets dieper op de zaak in maar dat leidt niet tot evenwichtigere berichtgeving. Ook bij de NOS is er een duidelijk verschil tussen de geschreven artikelen op de website en vooral de geluidsfragmenten, waarin meestal de correspondente aan het woord kwam.

Naast omissies en selectieve berichtgeving waren er ook enkele feitelijke onjuistheden. Zo meldden NOS, Trouw en VK dat er sinds het einde van de Gaza oorlog een staakt het vuren was en dat Hamas dat ook nakwam. Er werden echter de afgelopen maanden geregeld raketten op Israël afgevuurd en ook Hamas heeft na de Gaza oorlog meermaals raketten afgevuurd. Ook zijn er vorig jaar aanslagen geweest in onder andere Eilat en verijdelt Israël ook nog steeds aanslagen.

Alle media meldden ook de dood van een tienerjongen door Israël op 12 maart. Het is echter onwaarschijnlijk dat hij door Israël is gedood, zoals blijkt uit het verslag van een AFP verslaggever die ter plekke was.

Zowel NRC als De Volkskrant hadden op hun websites een verkeerd foto-onderschrift dat later stilzwijgend gecorrigeerd werd, waarschijnlijk na klachten van lezers: de NRC meldde daarbij dat Israël 200 raketten op de Gazastrook had afgevuurd, wat natuurlijk andersom moest zijn, terwijl De Volkskrant meldde dat een raket van het Iron Dome raketafweersysteem 'op de Gazastrook afgevuurd' werd, terwijl het natuurlijk een uit Gaza afkomstige raket probeerde te onderscheppen. Beide fouten zetten Israël negatief neer.

Hoewel men in de berichtgeving het onderscheid tussen burgers en strijders vaak niet maakte, lijkt dit wel een reden dat de berichtgeving over deze escalatie niet prominenter werd gebracht. De kranten maakten er geen voorpagina nieuws van en de NOS had alleen een paar korte berichten in de TV journaals, zonder reportages. Ook de internationale veroordelingen die Israël bij dergelijke escalaties doorgaans ten deel vallen bleven grotendeels uit. Terecht eiste het zo veel extremere dagelijkse bloedbad in Syrië meer aandacht op. Desondanks is de berichtgeving, vooral het aantal berichten op de websites van Trouw en de Volkskrant, toch wat buitenproportioneel te noemen.

Zie het volledige onderzoek hier.

Mohamed Merah - Man of the West

by Carolyn Glick


The massacre of Jewish children at the Ozar Hatorah Jewish day school in Toulouse presents us with an appalling encapsulation of the depraved nature of our times - although at first glance, the opposite seems to be the case.

On the surface, the situation was cut and dry. A murderer drove up to a Jewish school and executed three children and a teacher.

Led by French President Nicolas Sarkozy, all of France decried the massacre and announced its solidarity with the French Jewish community. World leaders condemned the crime. The killer died in a standoff with French security forces. Justice was served. Case closed.

But dig a little deeper and it becomes clear that justice has not been served.

Indeed, it hasn't even begun to be addressed. The killer, Mohamed Merah, was not a lone gunman. He wasn't even one of the lone jihadists we hear so much about.

He had plenty of accomplices. And not all of them were Muslims.

Read more at: CarolynGlick.com

maandag 19 maart 2012

Time to Get Out of Afghanistan

March 19, 2012

By Robert Spence


The Afghan mission is imploding, and the Obama administration is covering for Islamic jihadists. Last week, Marine officials revealed that a Marine killed on February 1 in what the Pentagon called "combat operations" at the time was actually murdered by a jihadist in the Afghan army. The cover-up of this latest jihad attack from a supposed ally is emblematic of a failed mission. It is long past time to end the mission in Afghanistan.

Hamid Karzai has said that he wants Afghan forces to take control of the nation's security in 2013, not 2014 as American officials are planning. Karzai is a scoundrel, but he is right about this, albeit for the wrong reasons. This mission is foredoomed. There is no clearly defined goal, and in any case, any goal worth reaching is impossible to achieve. There is no bringing democracy or humane values to a sharia state, and in any case, we already gave the Karzai regime a sharia constitution, so we aren't really even trying to do anything effective for women or non-Muslims or the freedom of speech or the freedom of conscience. We're fighting against an enemy that the vice president of the United States says is not an enemy, and that our client president of Afghanistan threatens to join. How long is this madness going to continue?

Read more: American Thinker

zaterdag 17 maart 2012

Worse Than a Powder Keg

By Andrew C. McCarthy


March 17, 2012 4:00 A.M. We have met the enemy and we are they. That is certainly the message the Obama administration has conveyed to the United States Marine Corps in Afghanistan this week.


Our troops have been the target of serial sneak attacks by the Afghans with whom they are forced to “partner.” Nevertheless, our Marines were ordered to disarm before being admitted into the presence of Obama’s defense secretary, Leon Panetta. Yes, you read that correctly: Our Marines were stripped of their arms.


Panetta was at Camp Leatherneck on a “surprise” visit, hoping to calm the disastrous situation in the combat theater. Turns out not to have been much of a surprise: One of our Afghan “partners” — a contract interpreter hired to help our armed forces in deadly Helmand province — seamlessly converted to Islamist suicide assassin. His contacts clued him in on the surprise, so much so that he managed to speed a stolen truck toward the runway, just as Panetta’s hush-hush flight was about to land. He just missed smashing the contingent of Marines waiting to receive the secretary — that is to say, to whisk the secretary away to safer quarters, if there is any longer such a thing in this hell-hole, where 90,000 American troops are now stationed, compared with the 5,200 who conclusively routed al-Qaeda a decade ago, which you may recall as the mission they were sent to accomplish.


“We don’t know what his intent was,” the American commander, Army Lieutenant General Curtis M. Scaparrotti, said of the assassin. No, of course not. After all, we wouldn’t want to speculate that perhaps our cherished partnership with the Afghans is an abject failure — over 99 percent of the population being Muslim, steeped in the Wahhabist tradition that inculcates abhorrence of infidel occupiers.


The situation might be called a “powder keg,” except that is what one says in anticipation of a future explosion. In Afghanistan, the explosions are already happening, their pace and ferocity on the rise. Afghans went on a murderous rampage after some Korans were accidentally burned, Korans that jihadists had used to incite each other by adding handwritten messages reaffirming hatred of Americans. Among nearly three dozen killed when the mayhem began were two American soldiers, murdered by a treacherous Afghan “soldier” they were training.


Soon after, two more U.S. officers were shot in the back of the head by Afghan “security” personnel at the interior ministry in Kabul. A few days later, two more American soldiers were killed by Afghan “soldiers” at a base in Kandahar. In fact, our “partners” have turned their guns on scores of our troops in the last five years, killing 70, wounding many more. Those are just the U.S. casualty figures. British forces and other NATO personnel are also being assassinated with regularity.

Read more at: Nationa Review Online

dinsdag 6 maart 2012

The Vetting, Part I: Barack's Love Song To Alinsky






“Quis custodiet ipsos custodes?” – “Who guards the guardians?” Andrew saw himself in that role—as a guardian protecting Americans from the left’s “objective” loyal scribes.


Andrew wanted to do what the mainstream media would not. First and foremost: Andrew pledged to vet President Barack H. Obama.

Andrew did not want to re-litigate the 2008 election. Nor did he want to let Republicans off the hook. Instead, he wanted to show that the media had failed in its most basic duty: to uncover the truth, and hold those in power accountable, regardless of party.

From today through Election Day, November 6, 2012, we will vet this president--and his rivals.

We begin with a column Andrew wrote last week in preparation for today’s Big relaunch--a story that should swing the first hammer against the glass wall the mainstream media has built around Barack Obama.

Read more at: Big Government

zondag 4 maart 2012

‘Die, Die, Foreigners!’

By Mark Steyn

Say what you like about Afghans, but they’re admirably straightforward. The mobs outside the bases enflamed over the latest Western affront to their exquisitely refined cultural sensitivities couldn’t put it any plainer:

“Die, die, foreigners!”

And foreigners do die. USAF Lieutenant Colonel John Loftis, 44, and Army Major Robert Marchanti II, 48, lost their lives not on some mission out on the far horizon in wild tribal lands in the dead of night but in the offices of the Afghan Interior Ministry. In a “secure room” that required a numerical code to access. Gunned down by an Afghan “intelligence officer.” Who then departed the scene of the crime unimpeded by any of his colleagues.

Some news outlets reported the event as a “security breach.” But what exactly was breached? The murderer was by all accounts an employee of the Afghan government, with legitimate rights of access to the building and its secure room, and “liaising” with his U.S. advisers and “mentors” was part of the job. In Afghanistan, foreigners are dying at the hands of the locals who know them best. The Afghans trained by Westerners, paid by Westerners, and befriended by Westerners are the ones who have the easiest opportunity to kill them. It is sufficiently non-unusual that the Pentagon, as is the wont with bureaucracies, already has a term for it: “green-on-blue incidents,” in which a uniformed Afghan turns his gun on his Western “allies.”

So we have a convenient label for what’s happening; what we don’t have is a strategy to stop it — other than more money, more “hearts and minds” for people who seem notably lacking in both, and more bulk orders of the bestselling book Three Cups of Tea, an Oprahfied heap of drivel extensively exposed as an utter fraud but which a delusional Washington insists on sticking in the kit bag of its Afghan-bound officer class.

Don’t fancy the tea? A U.S. base in southern Afghanistan was recently stricken by food poisoning due to mysteriously high amounts of chlorine in the coffee. As Navy Captain John Kirby explained, “We don’t know if it was deliberate or something in the cleaning process.”

Oh, dear. You could chisel that on the tombstones of any number of expeditionary forces over the centuries: “Afghanistan. It’s something in the cleaning process.”

Read more at: National Revies Online

donderdag 1 maart 2012

Opstelten schrikt van een rapport...

terwijl Jan en Annie Doorsnee al jaren weten dat politie en justitie in Nederland op alle fronten falen.


Alsjeblieft Ivo. Misschien helpt dit...