dinsdag 5 februari 2008

Gelezen: Inci Y.: Verstrikt in jullie leugens

Dit boek geeft een goed beeld van de manier waarop Turkse immigranten in Duitsland hun vrouwen behandelen: namelijk net zo als in hun eigen thuisland. Over integratie gesproken...


Op zestienjarige leeftijd wordt de Turkse Inci Y uitgehuwelijkt aan de zoon van haar moeders geliefde. Het is een liefdeloos huwelijk, en al vanaf de eerste dag wordt ze het slachtoffer van onvoorstelbare vernederingen en bedreigingen, verkrachting en bedrog. Ze houdt het een paar jaar vol. Wanneer ze er uiteindelijk in slaagt te scheiden en daarna de voogdij over hun kinderen niet wil opgeven, probeert de familie van haar man haar te doden.

Normaal zouden vrouwen in zo'n situatie zwijgen omwille van de familie-eer. Maar Inci niet. Ze durft uit naam van honderdduizenden vrouwen de stilte te doorbreken, en vertelt haar verhaal. Over haar leven: als meisje opgesloten, als vrouw vernederd, geslagen, verkracht. Over de afwezigheid van liefde in haar leven. En vooral ook over het gebrek aan solidariteit tussen Turkse vrouwen onderling.

Inci Y. is een pseudoniem. Ze woont samen met haar kinderen op een geheime locatie. Verstrikt in jullie leugens is haar schokkende, boeiende en uiterst actuele levensverhaal.


Twee dagen later reis ik naar Tokat. Hikmet haalt me met de auto bij het busstation af.
‘Waar zijn de kinderen? Breng me er direct heen.’
‘Ze zijn in het dorp.’
‘Had je ze niet meteen kunnen meebrengen?’
‘Stap nu in! Je ziet het vanzelf.’
Ik kan de val waarin hij mij lokt letterlijk ruiken. Ik zie geen kans eraan te ontkomen. Hikmet heeft me in zijn macht. Hij heeft de kinderen.
We rijden naar opa’s huis. In de woonkamer is het hele dorp bijeengekomen. Sprakeloos moet ik zien hoe mensen kunnen veranderen. Vroeger werd ik door iedereen vrolijk begroet, vandaag slaat de pure haat me tegemoet. Iedereen praat tegelijk: ‘Je hebt een zware zonde begaan.’ ‘Je bent een slechte moeder.’ ‘Je brengt je kinderen voor zonde en schande groot.’ ‘Je zult weer met Hikmet trouwen.’ ‘Je blijft hier.’ ‘Je neemt de kinderen hun vader niet af.’ Ik sta voor een zelfbenoemd tribunaal. Dat is de Turkse inquisitie.
Hikmet gaat de kamer uit. Op dat ogenblik loopt Sila op me af, valt me om de hals en fluistert in mijn oor:
‘Mama, ga niet naar de koeienstal. Papa en oom Cesur hebben boeien klaargelegd. Ze willen je slaan.’
Van buiten roept iemand door de deur naar binnen: ‘Inci, Hikmet wacht op je.’
‘Ik blijf hier in de kamer. Laat hem maar hier komen.’
Hikmet stuurt oom Cesur met een vel papier naar me toe. Ik moet het ondertekenen. Zonder het te lezen, verscheur ik het briefje en gooi de snippers de lucht in.
‘Wat moet dat? Hikmet weet dat ik nooit van mijn leven iets zal ondertekenen, wat het ook is. Ik wil nu meteen met mijn kinderen terug naar Izmir.’
Ik heb spijt dat ik mijn advocaat niet voor mijn vertrek heb gevraagd of een overeenkomst die onder dwang is afgesloten eigenlijk geldig is. Nu weet ik dat dit in Turkije noch in Duitsland het geval is.
Nu komt Hikmet de woonkamer in. Hij legt een nieuw vel papier op tafel. ‘Zo, en dat teken je nu.’
Ik lees een bekentenis, zoals mijn ex-man zich die voorstelt: ‘Ik ben een hoer en ik wil niet dat mijn dochter ook een hoer wordt. Daarom doe ik afstand van de voogdij over mijn dochter Sila en draag die over aan mijn man Hikmet.’ Het is hem alleen om haar te doen – geen woord over Umut.
Ik schud mijn hoofd: ‘Die handtekening kun je op je buik schrijven.’ Voor zijn ogen verscheur ik ook dit papier. Hij stort zich op me. Voor de eerste en de enige keer slaat hij mij. Hij raakt me met volle kracht in mijn gezicht, dan stompt hij me in mijn buik. Ik val op de grond, ik proef mijn eigen bloed. Hij wil me schoppen. Familieleden weerhouden hem. Een van de oude mannen schreeuwt: ‘Waarom doen we zo moeilijk? Laten we gewoon het geweer nemen en haar doodschieten. Wanneer iemand vragen komt stellen zeggen we gewoon dat ze hier nooit is geweest.’
Doodse stilte. Dat is geen grap. Het is bittere ernst. Keer op keer heb ik horen vertellen over zulke terechtstellingen van weerspannige vrouwen. Het jachtgeweer zie ik, het hangt aan de tegenoverliggende muur.


Inci Y: Verstrikt in jullie leugens
Paperback | 253 Pagina's | Uitgeverij Arena
ISBN10: 9069747693 | ISBN13: 9789069747699
bol.com prijs: € 18,95

Citaat van de week

"Je moet nooit een wantoestand laten voortbestaan om een oorlog te ontlopen. Want je ontloopt deze niet, maar je stelt hem in je eigen nadeel alleen maar uit."

Machiavelli Florentijns staatsfilosoof (1469-1527)