By T.S. Weidler
Everything you need to know to understand the European Union can be discovered by simply glancing at the location of its headquarters. Brussels is in Belgium, which is not a real country, does not have a government, and does not have any money.
Belgium has not had a government for a year and half, yet the capital city (to the degree that a country without a government can have a capital) is host to one of the largest government organizations in the world. The ironies and paradoxes of the EU are clearly seen in the microcosm of Belgium.
Belgium was invented in 1839, when the powers of Europe decided to carve out sections of the Netherlands and Luxembourg and assigned what resulted the name "Belgium." This despite the fact that the bit of land was inhabited by Flemish, Walloons, Dutch, French, various Germans, and several other minority groups that had been hostile to each other for centuries. A group of unelected European leaders stepped in and said, "Let there be Belgium," and suddenly, there was Belgium -- but it was not a nation. Decrees do not make nations. Belgium is a haphazard collection of once-independent states with no interest in joining together and substantial reasons not to.
Read more at: American Thinker
(See also: Germany's Dream of Domination to Come True?
woensdag 30 november 2011
maandag 28 november 2011
BOLTON: EU’s democratic deficit
Euro crisis widens gap between EU institutions and member states
The crisis of the euro, the common currency of 17 European Union members, continues unabated. Because of massive, sustained budget deficits by several eurozone countries, some could default on their sovereign debt obligations, or the euro itself might disintegrate, profoundly affecting the EU’s political and economic future.
Very little media attention, however, is focused on a very different, but even more important, EU problem, namely its “democratic deficit.” This large, growing gap between remote EU institutions in Brussels and citizens of its member states dramatically highlights the rising frustration and impotence felt by individual voters. To combat the euro crisis, EU elites are ignoring or overriding popular opposition to harsh austerity measures and imposing on fellow democracies the policies demanded by leaders of other, more powerful EU countries.
Even if the EU-wide remedies and the requirements imposed on countries such as Greece and Italy ultimately prove to be correct financially, they come with an enormous, corrosive cost to basic concepts of representative government throughout the EU. Whether this widening of the democratic deficit ultimately will weaken the EU itself remains uncertain, but there is no doubt populist resentment is smoldering in many EU countries.
Read more at: The Washington Times
The crisis of the euro, the common currency of 17 European Union members, continues unabated. Because of massive, sustained budget deficits by several eurozone countries, some could default on their sovereign debt obligations, or the euro itself might disintegrate, profoundly affecting the EU’s political and economic future.
Very little media attention, however, is focused on a very different, but even more important, EU problem, namely its “democratic deficit.” This large, growing gap between remote EU institutions in Brussels and citizens of its member states dramatically highlights the rising frustration and impotence felt by individual voters. To combat the euro crisis, EU elites are ignoring or overriding popular opposition to harsh austerity measures and imposing on fellow democracies the policies demanded by leaders of other, more powerful EU countries.
Even if the EU-wide remedies and the requirements imposed on countries such as Greece and Italy ultimately prove to be correct financially, they come with an enormous, corrosive cost to basic concepts of representative government throughout the EU. Whether this widening of the democratic deficit ultimately will weaken the EU itself remains uncertain, but there is no doubt populist resentment is smoldering in many EU countries.
Read more at: The Washington Times
maandag 21 november 2011
Eurosceptic? EU must be joking
by Tony Parsons, Daily Mirror
WHY do these swivel-eyed, mouth-foaming, ear-steaming Eurosceptics keep banging on and on and on about a referendum?
We had one as recently as 1975!
A mere 36 years later, and these drooling Little Englanders keep demanding that the British people should have more of a say in the running of Britain. Nutty or what?
Look, the bigoted xenophobes need to understand that our politicians are united on this subject – Tories, Lib Dems and Labour have all broken manifesto promises to hold a referendum on Europe. It’s called democracy.
Can’t the goose-stepping Eurosceptics see that we owe our national prosperity to the European Union? Anyone would think that the lambada-dancing, tax-dodging, moussaka-munching nations of the EU have dragged it to the very edge of bankruptcy. Racist rubbish!
Read more at: Daily Mirror
WHY do these swivel-eyed, mouth-foaming, ear-steaming Eurosceptics keep banging on and on and on about a referendum?
We had one as recently as 1975!
A mere 36 years later, and these drooling Little Englanders keep demanding that the British people should have more of a say in the running of Britain. Nutty or what?
Look, the bigoted xenophobes need to understand that our politicians are united on this subject – Tories, Lib Dems and Labour have all broken manifesto promises to hold a referendum on Europe. It’s called democracy.
Can’t the goose-stepping Eurosceptics see that we owe our national prosperity to the European Union? Anyone would think that the lambada-dancing, tax-dodging, moussaka-munching nations of the EU have dragged it to the very edge of bankruptcy. Racist rubbish!
Read more at: Daily Mirror
zondag 20 november 2011
'Waarom zo bang voor het einde van de euro?'
Hein A. M. Klemann − 19/11/11, 05:25
We moeten de levensduur van de euro niet zo lang mogelijk rekken, maar er met zo min mogelijk schade van af zien te komen, betoogt hoogleraar Hein Klemann.
Zoals veel Amerikaanse economen ons op voorhand voorspelden, blijkt de euro een mislukking. De economische en politieke tegenstellingen binnen het eurogebied zijn te groot om door één monetair systeem te worden overbrugd. Al in 1992 was dat gebleken bij de crisis van het ERM (European Exchange Rate Mechanism). De mislukking om de koers van de Europese munten binnen een bandbreedte van 2,25 procent te houden wees er toen op dat de verschillen in economische ontwikkeling binnen Europa nog groot waren. Alleen door het aanpassen van de monetaire verhoudingen konden de verschuivingen tussen de economieën worden gecorrigeerd.
Het was dan ook onverstandig om in datzelfde jaar in het Verdrag van Maastricht te besluiten tot de invoering van de euro en daar nog geen tien jaar later toe over te gaan. Met de euro werd immers de mogelijkheid afgesneden om de spanningen tussen de economieën binnen Europa op te lossen door monetaire aanpassing. Voortaan moesten de aanpassingen plaatsvinden in de reële sfeer: de loonontwikkeling, begrotingen en belastingheffing moesten binnen de eurozone op elkaar worden afgestemd. Een mechanisme om dat te doen of een instantie om in de gaten te houden werd evenwel niet ingesteld. Het project was dan ook een politiek project met als doel het Europese integratieproces naar een hoger politiek niveau te hijsen.
Lees meer op: vk.nl
Eens een heel ander geluid dan het het gebruikelijke gejammer over aanstaande rampen die ons zullen overkomen als de euro ten onder gaat, zoals bijvoorbeeld in dit artikel in De Telegraaf. Veel burgers in landen in Europa vinden het hoog tijd dat die Europese integratie eens decennia wordt teruggeworpen. Decennia geleden waren we namelijk baas in eigen beurs en baas in eigen land, hoefden we de arme landen van Europa niet te subsidiëren zodat ze onze producten konden kopen en hadden we niet te maken met een verstikkende deken van oekazes vanuit Brussel die de slagkracht van ons bedrijfsleven al jaren belemmert met een web van voorschriften. Weg met de euro, weg met de EUSSR, en terug naar een sterke munt en een economische unie waarin elk land zijn eigen koers kan varen. En voor we failliet zijn graag!
We moeten de levensduur van de euro niet zo lang mogelijk rekken, maar er met zo min mogelijk schade van af zien te komen, betoogt hoogleraar Hein Klemann.
Zoals veel Amerikaanse economen ons op voorhand voorspelden, blijkt de euro een mislukking. De economische en politieke tegenstellingen binnen het eurogebied zijn te groot om door één monetair systeem te worden overbrugd. Al in 1992 was dat gebleken bij de crisis van het ERM (European Exchange Rate Mechanism). De mislukking om de koers van de Europese munten binnen een bandbreedte van 2,25 procent te houden wees er toen op dat de verschillen in economische ontwikkeling binnen Europa nog groot waren. Alleen door het aanpassen van de monetaire verhoudingen konden de verschuivingen tussen de economieën worden gecorrigeerd.
Het was dan ook onverstandig om in datzelfde jaar in het Verdrag van Maastricht te besluiten tot de invoering van de euro en daar nog geen tien jaar later toe over te gaan. Met de euro werd immers de mogelijkheid afgesneden om de spanningen tussen de economieën binnen Europa op te lossen door monetaire aanpassing. Voortaan moesten de aanpassingen plaatsvinden in de reële sfeer: de loonontwikkeling, begrotingen en belastingheffing moesten binnen de eurozone op elkaar worden afgestemd. Een mechanisme om dat te doen of een instantie om in de gaten te houden werd evenwel niet ingesteld. Het project was dan ook een politiek project met als doel het Europese integratieproces naar een hoger politiek niveau te hijsen.
Lees meer op: vk.nl
Eens een heel ander geluid dan het het gebruikelijke gejammer over aanstaande rampen die ons zullen overkomen als de euro ten onder gaat, zoals bijvoorbeeld in dit artikel in De Telegraaf. Veel burgers in landen in Europa vinden het hoog tijd dat die Europese integratie eens decennia wordt teruggeworpen. Decennia geleden waren we namelijk baas in eigen beurs en baas in eigen land, hoefden we de arme landen van Europa niet te subsidiëren zodat ze onze producten konden kopen en hadden we niet te maken met een verstikkende deken van oekazes vanuit Brussel die de slagkracht van ons bedrijfsleven al jaren belemmert met een web van voorschriften. Weg met de euro, weg met de EUSSR, en terug naar een sterke munt en een economische unie waarin elk land zijn eigen koers kan varen. En voor we failliet zijn graag!
vrijdag 18 november 2011
The Only Good Reason for the European Union
By James Lewis
A public fight is breaking out in Europe, where the welfare model is breaking down along the southern rim -- Greece, Italy, Spain, maybe France -- as well as in the former Celtic Tiger of Ireland. Those countries are the equivalent of welfare frauds, with centuries of experience in beating taxes, laws, and regulations. The Italians figured out how to beat imperial decrees back in Roman times, and they never stopped honing their skills. Cheating on taxes is a high art form in Italy.
The harder-working Northern European countries, like Germany and Britain, are furious at the welfare cheats, as if they haven't always subsidized their own cheating classes to keep their socialist parties in power. With Arab countries from Egypt to Tunisia close to keeling over and running out of money for food imports, the whole Mediterranean basin is in crisis with the sole exception of Israel, which is becoming a new Silicon Valley.
Considering how Europe enjoyed its orchestrated rage, scandal-mongering, and catcalling at the Bush administration only a few years ago, I'd say it couldn't happen to a nicer subcontinent.
Read more at: American Thinker
A public fight is breaking out in Europe, where the welfare model is breaking down along the southern rim -- Greece, Italy, Spain, maybe France -- as well as in the former Celtic Tiger of Ireland. Those countries are the equivalent of welfare frauds, with centuries of experience in beating taxes, laws, and regulations. The Italians figured out how to beat imperial decrees back in Roman times, and they never stopped honing their skills. Cheating on taxes is a high art form in Italy.
The harder-working Northern European countries, like Germany and Britain, are furious at the welfare cheats, as if they haven't always subsidized their own cheating classes to keep their socialist parties in power. With Arab countries from Egypt to Tunisia close to keeling over and running out of money for food imports, the whole Mediterranean basin is in crisis with the sole exception of Israel, which is becoming a new Silicon Valley.
Considering how Europe enjoyed its orchestrated rage, scandal-mongering, and catcalling at the Bush administration only a few years ago, I'd say it couldn't happen to a nicer subcontinent.
Read more at: American Thinker
Egypt, Syria and Turkey: The Lepers with the Fewest Fingers
by David P. Goldman
With the financial news focused on the unraveling of Europe’s state finances, the mounting economic catastrophe in the Muslim world has barely merited a mention. Egypt and Syria are about to go over a cliff, while Turkey, supposedly the poster boy for Islamic success, faces a nasty economic reversal — not a catastrophe of Egyptian proportions, but sufficient to destroy Tayyip Erdogan’s reputation as an economic wizard and make his fractious country hard to govern. The so-called Arab Spring will end with no winners, only losers.
Egypt: Two Months Import Coverage, and Falling
Egypt’s foreign exchange reserves stood at $36 billion before the February uprising. The central bank claims that it still has $22 billion on hand, but an analysis by the Royal Bank of Scotland reported by the Financial Times puts the true number at just $13 billion, or two months’ import coverage for a country that imports half its caloric consumption. The central bank has lost $23 billion of the $36 billion in the past ten months, the RBS analysis concludes. Adds the FT:
Don't forget to read the comments of "Islamist in Londonistan, Saudi Britannia, Eurabia". They provide a very educational insight in the though processes of a fan/member of the Muslim Brotherhood. Probably one of those "wonderful, totally integrated Muslims" who lives in the West: profiting, scheming and biding his time until the moment we infidels are ripe to be converted, subjugated and/or killed...
(or one of those brave souls who is trolling, trying to wake up his countrymen who are still blind to the evils of the "religion of peace")
With the financial news focused on the unraveling of Europe’s state finances, the mounting economic catastrophe in the Muslim world has barely merited a mention. Egypt and Syria are about to go over a cliff, while Turkey, supposedly the poster boy for Islamic success, faces a nasty economic reversal — not a catastrophe of Egyptian proportions, but sufficient to destroy Tayyip Erdogan’s reputation as an economic wizard and make his fractious country hard to govern. The so-called Arab Spring will end with no winners, only losers.
Egypt: Two Months Import Coverage, and Falling
Egypt’s foreign exchange reserves stood at $36 billion before the February uprising. The central bank claims that it still has $22 billion on hand, but an analysis by the Royal Bank of Scotland reported by the Financial Times puts the true number at just $13 billion, or two months’ import coverage for a country that imports half its caloric consumption. The central bank has lost $23 billion of the $36 billion in the past ten months, the RBS analysis concludes. Adds the FT:
Even that’s not the end of the story. First half 2011 balance of payments figures showed a deficit of $10.3bn in a period when the central bank actually lost $17.6 bn in liquid and other foreign currency assets, says Agha.Read more at: PJMedia.com
So hard currency is going into capital flight and into the proverbial mattress. Egyptians are even hoarding Egyptian currency, with the level of currency in circulation growing dramatically this year at an annual rate of 25 per cent, compared with 13 per cent previously.
Don't forget to read the comments of "Islamist in Londonistan, Saudi Britannia, Eurabia". They provide a very educational insight in the though processes of a fan/member of the Muslim Brotherhood. Probably one of those "wonderful, totally integrated Muslims" who lives in the West: profiting, scheming and biding his time until the moment we infidels are ripe to be converted, subjugated and/or killed...
(or one of those brave souls who is trolling, trying to wake up his countrymen who are still blind to the evils of the "religion of peace")
zondag 13 november 2011
Obama Campaign Backers and Bundlers Rewarded With Green Grants and Loans
Nov 12, 2011 1:30 PM EST
Where did green-energy money go? Straight to campaign donors. Read more about Peter Schwiezer and his book Throw Them All Out in the new Newsweek on sale Monday.
When President-elect Obama came to Washington in late 2008, he was outspoken about the need for an economic stimulus to revive a struggling economy. He wanted billions of dollars spent on “shovel-ready projects” to build roads; billions more for developing alternative-energy projects; and additional billions for expanding broadband Internet access and creating a “smart grid” for energy consumption. After he was sworn in as president, he proclaimed that taxpayer money would assuredly not be doled out to political friends. “Decisions about how Recovery Act dollars are spent will be based on the merits,” he said, referring to the American Recovery and Reinvestment Act of 2009. “Let me repeat that: decisions about how recovery money will be spent will be based on the merits. They will not be made as a way of doing favors for lobbyists.”
Really?
Read more at: The Daily Beast
Where did green-energy money go? Straight to campaign donors. Read more about Peter Schwiezer and his book Throw Them All Out in the new Newsweek on sale Monday.
When President-elect Obama came to Washington in late 2008, he was outspoken about the need for an economic stimulus to revive a struggling economy. He wanted billions of dollars spent on “shovel-ready projects” to build roads; billions more for developing alternative-energy projects; and additional billions for expanding broadband Internet access and creating a “smart grid” for energy consumption. After he was sworn in as president, he proclaimed that taxpayer money would assuredly not be doled out to political friends. “Decisions about how Recovery Act dollars are spent will be based on the merits,” he said, referring to the American Recovery and Reinvestment Act of 2009. “Let me repeat that: decisions about how recovery money will be spent will be based on the merits. They will not be made as a way of doing favors for lobbyists.”
Really?
Read more at: The Daily Beast
vrijdag 11 november 2011
Bang voor de échte cijfers, Jan Kees?
Minister Jan Kees de Jager van Financiën ziet het plan van de PVV om te onderzoeken wat de kosten zijn om de gulden weer in te voeren niet zitten. Hij zei tegen de NOS dat die kosten enorm zijn. Aldus De Telegraaf.Hoe weet hij dat? Heeft hij soms een kristallen bol? Kijkt hij koffiedik? Voelt hij dat aan zijn water? Of wil hij het gewoon niet weten omdat hij bang is dat, als blijkt dat we beter af zijn met de gulden, we tegelijk met de euro ook de EUSSR afschaffen? Je zou het zo maar gaan denken.
Dat de PVV hier onderzoek naar laat doen is alleen maar prima. We weten nog heel goed dat er van de overheid uit absoluut geen belangstelling was om onderzoek te doen/cijfers vrij te geven over de vermeende baten van de massa-immigratie. We weten ook nog heel goed dat uiteindelijk bleek dat die immigratie ons behalve een hoop ellende en criminaliteit alleen tientallen miljarden per jaar kost en in de afgelopen decennia zo ongeveer de hele winst uit de gasbel heeft opgesoupeerd. Een hoge prijs voor wat diversiteit in eettentjes en huidskleur...
Meten is weten. Blijkbaar is de PVV de enige partij die nuchter genoeg is om de cijfers te gaan verzamelen. De rest van het politieke spectrum vertrouwt liever op zijn onderbuikgevoelens. Immers wel zo veilig als je met alle macht de Napoleons in Brussel in het zadel wilt houden.
EU Elite Again Gives Thumbs Down to Democracy
James G. Wile
Isn't it three strikes and you're out? Not in the European Union, it seems. Just taxation without representation. Three times, and in three countries, Europe's governing elites have now blocked attempts to submit the so-called European Project of the European Union and its currency, the euro, to a popular vote. In one case, the attempt by a head of government to call a referendum even triggered his ouster from power and his replacement by an EU banker.
First was in the United Kingdom. There, on October 23, Conservative Prime Minister David Cameron and his coalition government faced down a Parliamentary resolution sponsored by his own Conservative back-benchers. It would have required that the UK's membership in the European Union be put to a referendum. The Conservatives once stood for such a vote.
No more.
Read more at: American Thinker
Isn't it three strikes and you're out? Not in the European Union, it seems. Just taxation without representation. Three times, and in three countries, Europe's governing elites have now blocked attempts to submit the so-called European Project of the European Union and its currency, the euro, to a popular vote. In one case, the attempt by a head of government to call a referendum even triggered his ouster from power and his replacement by an EU banker.
First was in the United Kingdom. There, on October 23, Conservative Prime Minister David Cameron and his coalition government faced down a Parliamentary resolution sponsored by his own Conservative back-benchers. It would have required that the UK's membership in the European Union be put to a referendum. The Conservatives once stood for such a vote.
No more.
Read more at: American Thinker
woensdag 9 november 2011
Voor meer criminaliteit: stem PvdA en SP
’Stoere VVD-taal lokt agressie uit’ kopt de Telegraaf. Het is blijkbaar weer eens zover. Schandalig, burgers die het wagen hun bezit te verdedigen en daarbij een crimineel beschadigen. Allemaal de schuld van de spierballentaal van 'rechts', jammert links hysterisch.
Even een paar gedachten die zomaar bij deze doorsnee burger opkomen:
In het Amsterdamse Frans Ottenstadion was de afgelopen weken al vijftien keer ingebroken, waarna medewerkers het afgelopen vrijdag welletjes vonden en de inbreker zelf wilden aanhouden.Waar was de politie eigenlijk? Zijn tegenwoordig zelfs 15 inbraken nog niet genoeg om onze dappere dienders in beweging te krijgen? Druk met flitsen misschien?
De 50-jarige dader ligt in coma in het ziekenhuis.Gut, nu kon de politie opeens wel vlot in actie komen. Tja, gewone burgers arresteren is natuurlijk een stuk minder gevaarlijk dan boeven vangen...
... het viertal dat de insluiper betrapte, naar verluidt de eigenaar van het stadion, zijn twee zoons en een bewaker, werd opgepakt en hangt celstraf boven het hoofd.
Even een paar gedachten die zomaar bij deze doorsnee burger opkomen:
- 50-jarige dader. Tenzij dit een brave huisvader is die, gedwongen door de crisis op latere leeftijd een nieuwe carrière als dief is begonnen, zou dit wel weer eens een van onze vele draaideurcriminelen kunnen zijn. In dat geval had de man natuurlijk gewoon achter de tralies horen te zitten. Nu weten we allemaal wel dat langere straffen niet helpen (// sarc off), maar in dit geval had het dan waarschijnlijk toch netto 15 inbraken gescheeld. Dat de man (evenals zijn talloze collega's) vrij rondliep kunnen we dus waarschijnlijk weer eens op het konto van ons falende rechtssysteem schrijven.
- Na 15 inbraken nog geen effectieve actie van de Hermandad. Epic fail!
- De burgers die door het falen van de overheid gedwongen zijn de zaak zelf op te knappen belanden achter de tralies. De politie wil niet zeggen wat er gebeurd is. Heeft de boef zich verzet? Was hij gewapend? Is hij gevallen en verkeerd terecht gekomen? Dat weten we allemaal niet. Het enige wat we wel weten is dat als je een crimineel pakt en hij in het ziekenhuis belandt onze "rechtsstaat" opeens feilloos blijkt te werken...
Voor meer criminaliteit: stem PvdA en SP!
Update:
Zo word je dus behandeld als de politie je al 15 keer in de steek heeft gelaten, en je dus in feite voor de keus stelt je als een Jan-met- de-korte-naam nog een 16e keer te laten bestelen of het heft in eigen handen te nemen en de boef dan maar zelf op te pakken, met alle risico's van dien: Man verdacht van poging doodslag inbreker
Als de overheid zo bezorgd is dat het dievengilde niets overkomt tijdens de uitoefening van hun zelfgekozen 'vak', dan moeten ze de burgers maar gaan leren hoe je een geharde crimineel vakkundig inrekent. Kom op, minister Opstelten. Waar blijft onze cursus Arresteren voor Dummies?
zaterdag 5 november 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
