Hein A. M. Klemann − 19/11/11, 05:25
We moeten de levensduur van de euro niet zo lang mogelijk rekken, maar er met zo min mogelijk schade van af zien te komen, betoogt hoogleraar Hein Klemann.
Zoals veel Amerikaanse economen ons op voorhand voorspelden, blijkt de euro een mislukking. De economische en politieke tegenstellingen binnen het eurogebied zijn te groot om door één monetair systeem te worden overbrugd. Al in 1992 was dat gebleken bij de crisis van het ERM (European Exchange Rate Mechanism). De mislukking om de koers van de Europese munten binnen een bandbreedte van 2,25 procent te houden wees er toen op dat de verschillen in economische ontwikkeling binnen Europa nog groot waren. Alleen door het aanpassen van de monetaire verhoudingen konden de verschuivingen tussen de economieën worden gecorrigeerd.
Het was dan ook onverstandig om in datzelfde jaar in het Verdrag van Maastricht te besluiten tot de invoering van de euro en daar nog geen tien jaar later toe over te gaan. Met de euro werd immers de mogelijkheid afgesneden om de spanningen tussen de economieën binnen Europa op te lossen door monetaire aanpassing. Voortaan moesten de aanpassingen plaatsvinden in de reële sfeer: de loonontwikkeling, begrotingen en belastingheffing moesten binnen de eurozone op elkaar worden afgestemd. Een mechanisme om dat te doen of een instantie om in de gaten te houden werd evenwel niet ingesteld. Het project was dan ook een politiek project met als doel het Europese integratieproces naar een hoger politiek niveau te hijsen.
Lees meer op: vk.nl
Eens een heel ander geluid dan het het gebruikelijke gejammer over aanstaande rampen die ons zullen overkomen als de euro ten onder gaat, zoals bijvoorbeeld in dit artikel in De Telegraaf. Veel burgers in landen in Europa vinden het hoog tijd dat die Europese integratie eens decennia wordt teruggeworpen. Decennia geleden waren we namelijk baas in eigen beurs en baas in eigen land, hoefden we de arme landen van Europa niet te subsidiëren zodat ze onze producten konden kopen en hadden we niet te maken met een verstikkende deken van oekazes vanuit Brussel die de slagkracht van ons bedrijfsleven al jaren belemmert met een web van voorschriften. Weg met de euro, weg met de EUSSR, en terug naar een sterke munt en een economische unie waarin elk land zijn eigen koers kan varen. En voor we failliet zijn graag!