Waarom de baard van een moslim de voorbode is van problemen

De puntjes met elkaar verbinden.

Om de islam volledig te doorgronden moet men leren “de puntjes met elkaar te verbinden”. Bijvoorbeeld: moslims die zich houden aan de niet-problematische aspecten van de islam, geven daarmee indirect te kennen dat ze de problematische aspecten van de islam accepteren - zoals de vijandschap voor ongelovigen, de doodstraf voor afvalligen, onderdrukking van vrouwen, enzovoort.

Denk eens aan de baard van de moslims. Omdat Mohammed wilde dat zijn moslims zich onderscheidden van ongelovige christenen en joden, beval hij hen “de snor kort te knippen en de baard te laten groeien.” Dus stellen alle soennitische rechtsscholen dat het verboden is, een “zware zonde” voor mannen om hun baard af te scheren - tenzij het natuurlijk onderdeel is van een list tegen de ongelovigen, in dat geval is het toegestaan.

Voor de Ramadan deden islamitische leiders in Egypte een oproep: dat een miljoen mannen hun baard moesten laten staan om zo te laten zien dat Egypte zich houdt aan de bevelen van Mohammed. Populaire en enthousiaste predikers zoals Muhammad Hassan gingen zelfs zover dat ze baden voor de dag dat 80 miljoen Egyptenaren hun baard zouden laten staan - een getal dat waarschijnlijk ook vrouwen en kinderen omvat, omdat de hele bevolking van Egypte 80 miljoen groot is.

Amr Adib, een populaire presentator van een praatprogramma op Cairo Today, bespotte deze oproep voor “een miljoen mannenbaarden” met zijn typische sarcasme: “dit is een fantastisch streven. Tenslotte kan een man met een baard nooit een schurk zijn, nooit op straat een vrouw verkrachten, nooit een kerk in de brand steken, nooit vechten of ruziemaken, nooit stelen en nooit oneerlijk zijn!”

Hij en zijn Egyptische kijkers weten heel goed dat het juist die moslims zijn die Mohammed strikt tot in de kleinste details navolgen - de salafisten - die het meest geneigd zijn tot geweld en bedrog, waar ook de profeet een voorstander van was. Tegen het einde van het programma zei Adib ernstig en onheilspellend, dat het niet gaat om het laten staan van een baard, maar eigenlijk om het feit dat “wie eenmaal zijn baard laat staan, het bewijs levert van zijn toewijding en trouw aan alles in de islam.”

Terwijl Egyptenaren instinctief begrijpen hoe het dragen van een baard voor een moslim getuigt van trouw, of op zijn minst aanvaarding van al die ándere dingen die Mohammed heeft bevolen, vangt men soms zelfs in wazige Westerse opiniestukken een glimp van deze connectie op. Zie het volgende fragment uit een recent stuk in de New York Times getiteld “Ziedaar de machtige baard, een symbool van vroomheid en religieuze verwantschap”:

Overal in de islamitische wereld heeft de volle baard een bijklank gekregen van vroomheid en spirituele hartstocht. Het is in feite zo’n krachtig cultureel kenteken dat het ook niet-moslims inspireert... Natuurlijk is de baard alleen maar een teken van rechtschapenheid. Het is geen garantie, zoals meneer Zulfiqar (een geïnterviewde moslim) ons in herinnering brengt. “Ik herinner me een heer die terugkwam van een reis naar Pakistan en die tegen me opmerkte: ‘Ik heb één ding geleerd: hoe langer de baard, des te groter de schurk.’ Hij had verwacht dat mannen met lange baarden echt eerlijk zouden zijn, maar hij bleef mensen tegenkomen die hem belogen.” [vet Raymond Ibrahim]

Het cursief gedrukte deel spreek voor zich. Omdat de baard van de moslims vroomheid vertegenwoordigt, zijn sommige mensen, vooral westerlingen, geschokt wanneer ze ontdekken dat degenen die hem dragen vaak “boeven” en “leugenaars” zijn. In de islam zijn uiterlijke tekenen van religiositeit aan de ene kant, en bedrog aan de andere kant, verenigbaar. Dezelfde bron - Mohammed, zoals geschreven staat in de hadith - die de moslims zegt dat ze een baard moeten laten staan, pleit immers ook voor bedrog en allerlei andere praktijken die volgens Westerse begrippen tegenstrijdig zijn met vroomheid.

De hijab, of hoofddoek, die moslima’s, ook op bevel van Mohammed, verhullen, produceren dezelfde symbiose. Tawfik Hamid, die er vroeger naar streefde jihadi te worden en een kennis was van Ayman Zawahiri, de leider van Al Qaeda, merkt heel juist op dat "het toenemende aantal hijabs een sterke wisselwerking heeft met toenemend terrorisme... Terrorisme komt veel vaker voor in maatschappijen als Indonesië, Egypte en het VK nadat de hijab steeds meer ingang vond onder de moslima’s die in die gemeenschappen leven.”

De vraag is simpel: Waarom dragen sommige moslimmannen de voorgeschreven baard en waarom dragen sommige moslima’s de voorgeschreven hijab? De meeste moslims zouden zeggen dat ze dat doen omdat Mohammed het hen bevolen heeft in de hadith.

Maar als zulke moslims nauwkeurig de minder belangrijke, “uiterlijke” zaken van de islam volgen, alleen maar omdat hun profeet er een paar uitspraken over heeft gedaan in de hadith, duidt dat er dan logischerwijze niet op dat ze de belangrijke, “innerlijke” thema’s die Mohammed in de hadith constant benadrukte, ook volgen of op zijn minst als legitiem beschouwen - zoals vijandschap voor en bedrog van de infidel, en, wanneer ze ertoe in staat zijn, eeuwige jihad?

Raymond Ibrahim is gespecialiseerd in de islam en auteur van The Al Qaeda Reader, is een Shillman Fellow aan het David Horowitz Freedom Center en een Associate Fellow aan het Middle East Forum. Wilt u al zijn artikelen ontvangen, geef u dan op voor zijn verzendlijst.

Bron:  http://pajamasmedia.com/blog/why-the-muslim-beard-bodes-trouble/?singlepage=true

Auteur: Raymond Ibrahim