Onze grote en middelgrote steden worden overspoeld door vreemdelingen. Vlaanderen lijkt een smeltkroes geworden voor avonturiers en tafelschuimers die geen enkele affiniteit vertonen met de maatschappij die hen met open armen ontvangt. Met de lippen belijdt de overheid een politiek van integratie, in de realiteit is dit vaak niet meer dan het goedjonstig scheppen van vriendenjobs voor sociale werkers, vaak uit migrantenmilieus.
De oorspronkelijke burgers wordt aangemaand de eigen Vlaamse identiteit af te zweren, de eigen geschiedenis en cultuur wordt verzwegen, geridiculiseerd of herleid tot lachwekkende folklore.
Wij worden er daarentegen toe aangepord, om niet alleen de nieuwkomers, maar ook sommige van hun barbaarse of achterlijke gewoontes met open armen te verwelkomen : het is een verrijking van onze eigen leefpatronen, beweren simpelen van geest die geen idee hebben over de weg die wij in het Westen hebben afgelegd om te bereiken wat we nu bezitten. Materieel en geestelijk.
Angeltjes