Getting to know all about you

"Het doet me pijn om te zien dat mensen de islam zien als een gevaar. De islam is geen gevaar. De mensen die de islam misbruiken om terreur te verspreiden, zijn het gevaar."

Jan Peter Balkenende, april 2006

Met dank aan de politiek: de islamitische tsunami

Muslim Demographics: The Islamic Tidal Wave

Het voeden van een krokodil

Kort voor Pasen gaf de leider van de PVV, Geert Wilders, een gloednieuw boek cadeau aan de leden van de Tweede Kamer. Het was in het Engels geschreven door twee islamexperts. De titel luidde: ’Al-Hijra’ met als ondertitel ’Islamitische doctrine van immigratie’. Dit lijkt voor de gemiddelde Nederlander geen tekst om wakker van te liggen. Maar de inhoud is uiterst onrustbarend.
De schrijvers heten Sam Solomon en E. Al Maqdisi. Ze zijn vooraanstaande schrijvers en wetenschappers op het gebied van mensenrechten en de relaties tussen de joods-christelijke wereld en de islam. Vermoedelijk zal het grootste deel van onze politici het boek (Pilcrow Press 2009) ongelezen op de stapel ’ongewenste literatuur’ leggen. Want de tekst, voorzien van talrijke Arabische begrippen, is wat moeilijk te lezen. Maar bij nader inzien blijkt het fascinerende literatuur.
Vandaar dat het belangrijk is de essenties van het boek wat ruimer bekend te maken.

Lees de rest van deze Telegraaf-column van Professor Bob Smalhout hier.

Modern Day Trojan Horse: Al-Hijra, The Islamic Doctrine of Immigration, Accepting Freedom or Imposing Islam? (Paperback)
by Sam Solomon (Author), E Al Maqdisi (Author)
Paperback: 160 pages
Publisher: ANM Press (29 Jan 2009)
Language English
ISBN-10: 0979492955
ISBN-13: 978-0979492952

Een schandalige vertoning

Buchenwald 1945. Wiesel is in de tweede rij, zevende van links






Eliezer Wiesel (Sighet, 30 september 1928), algemeen bekend als Elie Wiesel, is een Joods-Roemeens-Frans-Amerikaans schrijver van verschillende boeken over zijn ervaringen in de Holocaust, die hij overleefde. Hij ontving de Nobelprijs voor de Vrede in 1986.

Wiesel werd geboren in Sighet (nu Sighetu Marmaţiei), Roemenië, als een zoon van Sjlomo en Sara, orthodoxe joden van Hongaarse afkomst die een kruidenierszaak hadden. Hij had drie zussen, Bea, Hilda en Tzipora. Sighet werd een gedeelte van Hongarije in 1940, en in 1944 deporteerden de nazi's de Hongaarse joden naar Auschwitz-Birkenau. Zijn moeder en Tzipora, de jongste zus, werden er vermoord; hij en zijn vader werden naar het aangrenzende werkkamp Auschwitz III Monowitz gestuurd. In januari 1945, werden vader en zoon gedwongen te marcheren naar Buchenwald, waar Elies vader overleed.

Van Wikipedia

En hier de trawanten van Ahmadinejad die een tachtigjarige man die de Holocaust heeft overleefd, uitschelden voor Zio-Nazi. De haat voor de jood is weer eens bijna tastbaar. Net als in de tijd van Hitler. Wie twijfelt er bij het zien van deze beelden nog aan dat de mini-Hitler en zijn kornuiten liever vandaag dan morgen heel Israël een ouderwets pogrom zouden willen laten ondergaan?



En dit alles wordt mogelijk gemaakt door de VN en ons belastinggeld...

Yom HaShoah

Enkele uren nadat in Genève de Durban II conferentie werd geopend, begon in Israël de herdenking van de slachtoffers van de Holocaust, Yom HaShoah. Om 10 uur in de ochtend ging in Israël overal het luchtalarm af, en zelfs op de snelwegen hielden auto's aan de kant stil, zoals hieronder in Tel Aviv.



De beelden van Ahmadinejad, die onder luid applaus van vele geloofsgenoten weer eens de gelegenheid aangreep om Israël verbaal aan te vallen en zwart te maken, vormen wel een heel duidelijke illustratie voor de noodzaak van een joodse staat. Laat er geen twijfel over bestaan dat deze mini-Hitler en zijn trawanten niets liever zouden zien dan de vernietiging van de staat Israël en het uitroeien van het joodse volk tot op de laatste man. Opdracht van Allah, staat in de koran...

Nooit weer een Holocaust!

Zie ook The Muqata

Update: Stan de Jong: Israël: Ahmadinejad wil nieuwe holocaust.

Tariqs stappenplan

Machteld Allan

‘Ik heb geen organische banden met de Moslim Broederschap’, antwoordde Tariq Ramadan eens toen een journalist hem vroeg of hij lid was van deze organisatie. Dat is een dubbelzinnig antwoord, want wat betekent dat eigenlijk, ‘organisch’? Is hij nou wel of geen lid? Dit soort dubbelzinnigheden, Ramadans handelsmerk, hebben ertoe geleid dat veel journalisten en onderzoekers zich sinds een jaar of tien buigen over de wandel en de woorden van Ramadan om de ‘echte’ man bloot te leggen. Hun eindoordeel is vaak even wanhopig dubbelzinnig als de man zelf. ‘Wolf in schaapskleren’ is de meest gehoorde betiteling.

Lees de rest van dit uitstekende artikel op Hoeiboei

Zie ook Het Moslim Broederschap Project

Pesten en treiteren voor Allah

Bij het lezen van The Legacy of Jihad, Islamic Holy War and the Fate of Non-Muslims van Andrew G. Bostom werd ik getroffen door een citaat van Mary Boyce die een beschrijving geeft van het systematisch wegpesten van een religieuze minderheid door moslims in Iran, het vroegere Perzië. De overeenkomst tussen het lot van de Zoroasters destijds en dat van de autochtone bewoners van veel grote steden in Europa nu is bijzonder treffend. Vooral het vetgedrukte gedeelte deed mij meteen denken aan de activiteiten van onze 'lichtgetinte medelanders'.

"Halverwege de negentiende eeuw werd Turkabad getroffen door een ramp, in de vorm van wat misschien de laatste massale gedwongen bekering in Iran was. Het lijkt niet langer mogelijk te zijn nog iets over de achtergrond van deze gebeurtenis te achterhalen; maar naar verluidt vond ze plaats op een herfstdag tijdens het oogsten van meekrap, een plant waaruit een verfstof werd bereid, – destijds een van de belangrijkste plaatselijke gewassen. Alle gezonde mannen waren in groepjes op het land aan het werk toen een troep moslims het dorp overviel en hen overmeesterde. Ze dreigden niet alleen de mannen zelf te doden maar ook hun vrouwen en kinderen, die op hetzelfde moment in hun huizen werden geterroriseerd, gruwelijke dingen aan te doen; en tegen het einde van die dag vol geweld had het grootste deel van het dorp de islam aangenomen. Je geloof verzaken na de erkenning van Allah en zijn profeet te hebben uitgesproken betekende in die tijd de dood, dus was Turkabad voor de oude religie verloren gegaan. De vuurtempel werd met de grond gelijkgemaakt, en waar hij eens had gestaan bleef slechts een hobbelig en kaal omheind stuk land over.

Eenzelfde lot moest in het verleden veel Iraanse dorpen hebben getroffen die niet goedschiks de islam omarmden; en het is niet zozeer de vraag waarom het Turkabad overkwam, als waarom niet alle Zoroastrische nederzettingen overweldigd werden. Uit de aanwijzingen, al zijn die nog zo schaars, blijkt echter dat de Zoroasters in Yazd op onregelmatige en onvoorspelbare wijze werden bestookt, soms waren de aanvallen minder wreed, soms werden ze beteugeld door krachtige bestuurders; en over het algemeen lijkt de opmars van de islam over de vlakte, hoewel gestaag, meer door langzame erosie dan door woest geweld te zijn veroorzaakt. Het proces was nog steeds gaande in de jaren zestig van de 19e eeuw, en daardoor was te zien hoe het zich voltrok. De ene keer vestigden zich enkele moslims aan de rand van een Zoroastrisch dorpje, de andere keer bekeerden een of twee Zoroastrische families zich tot de islam. Wanneer de dominante religie eenmaal een bres had geslagen, drukte ze meedogenloos door, als een opkomend tij. Er kwamen meer moslims, en al spoedig werd er een kleine moskee gebouwd, die weer anderen aantrok. Zolang de Zoroasters in de meerderheid bleven was hun leven draaglijk, maar wanneer de moslims eenmaal talrijker waren ontstonden al gauw kleine maar alomtegenwoordige pesterijen. Die waren deels verbaal, met schimpscheuten over het aanbidden van vuur, en opmerkingen over hoe weinig Zoroasters er in de wereld waren, en hoe veel moslims, die daarom wel over de waarheid moesten beschikken; en ook over hoeveel materiële voordelen de islam wel niet bracht. Vaak ging het ook om fysiek geweld; jongens maakten ruzie, en groepen jongeren belaagden en bedreigden individuele Zoroasters. Ze amuseerden zich ook door in de plaatselijke stiltetoren te klimmen en deze te ontwijden, en misschien zelfs in de vuurtempel in te breken om de heilige vlam te vervuilen of te doven. Degenen met criminele neigingen vonden ook dat een religieuze minderheid aanlokkelijke kansen bood voor diefstal, om iets van het land mee te pikken, en soms voor verkrachting en brandstichting. De Zoroasters die deze druk weerstonden, gaven er uiteindelijk vaak de voorkeur aan om hun bezittingen te verkopen en weg te trekken naar een plek waar hun geloofsgenoten nog relatief talrijk waren, en waar ze in vrede konden leven, en op die manier was weer een dorp voor het oude geloof verloren gegaan.(nadruk Antivenin) Verscheidene van de vooraanstaande families in Sharifabad hadden voorouders die door intense druk van de moslims waren verdreven uit Abshahi, eens een zeer vroom en orthodox dorp aan de zuidelijke rand van Yazd; en een kortere migratie was gemaakt door de familie van de honderdjarige ‘Hajji’ Khodabakhsh, die zelf rond 1850 was geboren en in 1964 nog kwiek en robuust was. Zijn familie, die heel godvruchtig was, had haar thuis in Ahmedabad (iets ten noorden van Turkabad) verlaten toen hij een kleine jongen was, en had zich in Sharifabad gevestigd om te ontsnappen aan de vervolging en de bedreiging van hun orthodoxe manier van leven. Andere Zoroasters hielden nog een paar decennia langer stand, maar tegen het einde van de eeuw was Ahmedabad volledig moslim, net zoals Abshahi dat werd in 1961. [Boyce’s voetnoot: De laatste Zoroasterse familie verliet Abshahi in 1961, na de verkrachting en daaropvolgende zelfmoord van een van hun dochters.] Het was opmerkenswaardig dat de dorpen die aan de Zoroasters werden overgelaten overwegend zulke waren die over weinig water beschikten en waar de omstandigheden voor de boeren zwaar waren."

Boyce, Persian Stronghold of Zoroastrianism, pag. 7-8

Zowat elke dag verschijnen er in de media berichten over soortgelijke "incidenten" in de steden in ons eigen land.

• Geen schimpscheuten over het aanbidden van vuur, maar gesis van 'hoer'.
  
• Groepen jongeren die hulpverleners belagen en bedreigen
  
• Autochtonen die op alle mogelijke manieren het leven zuur wordt gemaakt.
  
• Criminele neigingen die op autochtonen worden botgevierd door tasjesdieven en straatrovers.
  
• En natuurlijk de epidemie aan verkrachtingen.

Ook de autochtonen geven er uiteindelijk vaak de voorkeur aan om hun huis te verkopen en weg te trekken naar een plek waar ze in vrede kunnen leven, en op die manier gaan onze steden huis voor huis, straat voor straat, wijk voor wijk verloren voor de autochtone bewoners en hun cultuur. Tot weer een stukje van de wereld is veroverd voor Allah.

The Legacy of Jihad, Islamic Holy War and the Fate of Non-Muslims
Andrew G. Bostom, MD
ISBN 978-1-59102-602-0

Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Practices
Mary Boyce
ISBN-13: 978-0-41523-903-5

The Islamist Threat To Civilization

by Amit Ghate (April 9, 2006)

In reacting to the Islamists' ongoing cartoon Jihad, most commentators have focused on the issue of free speech. This is natural, and necessary, since eradication of free speech is the most immediate risk; and certainly without free speech there can be no defending other values. Nevertheless it is also vital to take a step back and to view the events as part of a larger pattern, a pattern which poses a grave threat to our core Western values and system of government -- and to their primary consequence and beneficiary: the free individual.

To see why, and to appreciate what we stand to lose, we must begin by understanding what is meant by "Western". Let us be clear that "Western" refers to a set of ideas -- it is not a racial or ethnic epithet. Anyone can embrace the ideas, just as anyone can reject them, regardless of his race, country of birth, or upbringing. Thus we can speak of Japan and Hong Kong having adopted "Western" principles as accurately as we can speak of Canada having done so.

In the broadest and most essentialized sense, the term "Western" denotes a set of fundamental ideas first discovered and adopted by the ancient Greeks. It was they who, for the first time in history, challenged the age-old notion that only the life of a society's rulers and/or priests was important -- to instead assert that every man's life is of crucial value. It was they who turned their focus from an obsession with death and the after-life -- to instead seek success and joy in this life. It was they who dispensed with all-encompassing superstition and from cowering before the supernatural –- to instead assert that the world was knowable, that no question was off-limits, and that the questioning mind was among the most revered of attributes. Finally, and as a consequence of all the others, it was they who cast away the resignation of living as unhappy subjects in an unknowable world -- to instead realize that with freedom to live, happiness on earth was possible for every man.

Read the rest at Capitalism Magazine

Pasen is een heidens feest

Anjem Choudary, een van de bekendste aanwinsten voor de multiculturele maatschappij islamitische haatzaaiers in Groot-Brittannië heeft zichzelf gisteren overtroffen met een verachtelijke aanval op het heiligste christelijke feest van het jaar: Pasen.

Volgens de Sunday Express wordt Pasen in een artikel op Choudary’s website Islam4UK een "heidens feest" genoemd dat "niets met Jezus te maken heeft." Choudary ontkent het artikel geschreven te hebben, maar toen hem werd gevraagd of hij Pasen slecht vond zei hij: "Ik vind alles slecht wat on-islamitisch is, ja. Om God een zoon toe te schrijven is de islam een gruwel en ik vind dat een belediging voor God."

Op de suggestie dat christenen zich hierdoor beledigd zouden kunnen voelen, zei hij: "Het is geen belediging als je van mening verschilt over iemands geloof. Ik zeg niet dat christenen slecht zijn." Hij zei dat christenen de "laatste boodschap van Mohammed zouden moeten accepteren en zouden moeten terugkeren naar het ware monotheïstische geloof".

Volgens Choudary zou het Christendom, net als alle niet-islamitische religies, een dwaalleer zijn. "Alles buiten de islam is niet goed, en je hebt nu eenmaal goed en kwaad, nietwaar?"

"Jezus was een boodschapper van Allah, hij zal op een dag terugkeren en de ketterij en dwalingen van het Christendom openbaren. Pasen maakt helemaal geen deel uit van het Christendom - het is een bedenksel, een heidens feest."

Natuurlijk is dit niet iets wat Choudary zelf heeft bedacht, maar gewoon een uiting van de standaard-islamitische doctrine. Volgens de islam zal Jezus terugkeren op aarde en alle geloven behalve de islam vernietigen. Maar "Isa", de moslim-jezus, heeft met de echte Jezus weinig of niets te maken.

Net zoals de mohammedanen zich onder de dekmantel van "de wereld veroveren voor Allah" met het zwaard in de hand meester maakten van "ongelovigen" en hun stoffelijke bezittingen, zo maakt de islam zich ook meester van alles wat voor christenen heilig is, zodat alleen hún "geloof" overblijft.

“De moslimse plaatsvervangingsgedachte beweert dat de hele bijbelse geschiedenis van Israël en het christendom islamitische geschiedenis is. Dat alle profeten, koningen van Israël en Judea, en Jezus, moslims waren. Dat de mensen van het Boek deze stelling durven uit te dagen is voor een islamitische theoloog intolerante arrogantie. Joden en christenen zijn dus onteigend van hun Heilige Geschriften en hun verzoeningsleer.”
(Bat Ye’or in Islam and Dhimmitude: where civilizations collide, p.370. )

De islam streeft naar wereldoverheersing. Dat blijkt onherroepelijk uit de koran en de vele andere islamitische geschriften, een 1400-jaar lange en nog steeds voortdurende geschiedenis van gewelddadige veroveringen die al honderden miljoenen mensenlevens hebben gekost, en de dagelijks wederkerende uitspraken van aanhangers van de islam.

Toch lijkt het christendom in het Westen daaruit maar geen consequenties te willen of durven trekken. Kerkelijke leiders storten zich vol overgave in een "interreligieuze dialoog" met imams en mullahs. Politieke leiders grijpen elke gelegenheid aan critici van de islam te kapittelen, te vervolgen en waar mogelijk het zwijgen op te leggen. Een christelijk politicus als minister Verhagen vindt dat we niet bang hoeven te zijn voor iemand vanwege zijn geloof, of iemand daarom hoeven te bestrijden, terwijl de al even christelijke premier Balkenende verklaart dat het hem pijn doet om te zien dat mensen de islam zien als een gevaar. Ziende blind, horende doof of moedwillig nalatig?

Ik neem aan dat veel kiezers op CDA, CU en SGP stemmen om de criteria van hun geloof in de Nederlandse politiek een stem te geven. Je moet je afvragen of de volgende generatie christelijke kiezers dat ook nog zal kunnen als de huidige politici keihard blijven werken aan de uiteindelijke ondergang van hun eigen geloof door hun land en hun achterban uit te leveren aan de islam. Misschien wordt het tijd voor de gelovige Nederlandse (en Westerse!) kiezers om de denkbeelden en handelingen van hun "leiders" eens langs de christelijke meetlat te leggen. Zelfmoord is toch volgens de Bijbel een zonde?

No He Can't

Anne Wortham is Associate Professor of Sociology at Illinois State
University and continuing Visiting Scholar at Stanford University's
Hoover Institution. She is a member of the American Sociological
Association and the American Philosophical Association. She has been a John M. Olin Foundation Faculty Fellow, and honored as a Distinguished Alumni of the Year by the National Association for Equal Opportunity in Higher Education. In fall 1988 she was one of a select group of intellectuals who were featured in Bill Moyer's television series, "A World of Ideas." The transcript of her conversation with Moyers has been published in his book, A World of Ideas. Dr. Wortham is author of The Other Side of Racism: A Philosophical Study of Black Race Consciousness which analyzes how race consciousness is transformed into political strategies and policy issues.
She has published numerous articles on the implications of individual rights
for civil rights policy, and is currently writing a book on theories of
social and cultural marginality. Recently, she has published articles on
the significance of multiculturalism and Afrocentricism in education, the
politics of victimization and the social and political impact of political
correctness. Shortly after an interview in 2004 she was awarded tenure.


No He Can't

by Anne Wortham


Fellow Americans,

Please know: I am black; I grew up in the segregated South. I did not vote for Barack Obama; I wrote in Ron Paul’s name as my choice for president. Most importantly, I am not race conscious. I do not require a black president to know that I am a person of worth, and that life is worth living. I do not require a black president to love the ideal of America.

Lees de rest hier

Buigen voor de Hoeder

Volgens Anderson Cooper is een buiging maken voor een monarch iets wat Amerikanen, als inwoners van een republiek, regelrecht tegen de borst stuit. Tijdens hun bezoek aan Londen begroetten President Obama en zijn vrouw koningin Elisabeth dan ook niet met een buiging; de vorstin en haar gasten gaven elkaar de hand en knikten elkaar beleefd toe. Geheel volgens protocol, niets mis mee dus.

Maar blijkbaar geldt die afkeer om voor een monarch te buigen niet als het gaat om koning Abdullah bin Abdul Aziz Al Saud van Saoedi-Arabië. De leider van de vrije wereld heeft er zo te zien geen enkele moeite mee om op kruiperig onderdanige wijze de Hoeder van de Twee Heilige Moskeeën zijn respect te betuigen. Hm...

Zie hier de video van Michelle Malkin:



Dat de media dit incident weer eens met grote snelheid in de doofpot hebben laten verdwijnen zal wel niemand verbazen. Wat betreft de onafhankelijke media fanclub van President Hopenchange kan Barack Hussein Obama nog steeds niets verkeerd doen.

Update: Ook het blog American Thinker is niet bepaald te spreken over Obama's nederige onderwerping: With bowed head and bended knee.

Among Muslim democrats and human rights advocates, utter dejection that the "leader of the Free World" has offered himself as a "subject" of the Saudi monarch; among Islamists, bliss over America's seeming prostration before Salafist Islam; among international bad actors, assurance that America poses no threat; and among our allies, depression about the new systemic instability of the most dependable superpower in history.

Abe Greenwald van Commentary begrijpt de symboliek.

En reken maar dat Barack HUSSEIN Obama die ook heel goed begrijpt...

Update: En hier even een clip van Obama die koningin Elisabeth de hand schudt. Geen buiging, maar een vriendelijk knikje.

José Maria Aznar: ‘Waarom Israël verdedigd moet worden’

José Maria Aznar is voormalig premier van Spanje. Een tijdje geleden schref hij volgend artikel in de Italiaanse krant Il Messagero.

Er was een tijd dat links, vooral Europees links, de hergeboorte van Israël met een diepe bewondering beschouwde. Enerzijds uit een gevoel van historische gerechtigheid ten opzichte van het nazisme. Anderzijds,was er de romantiek van de kibboutzim die erin slaagden boomgaarden aan het bloeien te brengen in volle woestijn en daarbij de principes van een authentiek egalitair socialisme te respecteren. Maar de bewondering smolt als sneeuw voor de zon toen Israël verplicht werd de wapens op te nemen om zich tegen zijn eigen buren te verdedigen. Soms zelfs preventief, zoals in 1967 (de zesdaagse oorlog).

Links dat op de koop toe de handen vol had met het terugwinnen van het proletariaat dat het in Europa de rug had toegekeerd, zag in de Palestijnse staat een revolutionaire protagonist die uitstekend in zijn geschiedenis paste. Geleidelijk aan werd Israël als een aanhangsel van de Verenigde Staten beschouwd: visceraal anti-Amerikanisme en afkeer van de Hebreeuwse staat smolten samen. Vandaag is anti-Amerikaans en antisemitisch praktisch hetzelfde.

Zie Joods Actueel.

”De integratie van moslims in Europese samenlevingen is niet mogelijk”

E.J. Bron 2 april 2009

In februari 2006 deed de Mohammed-cartooncrisis de wereld schudden en maakte heel Europa attent op de overduidelijke integratieproblemen met de moslims. Vooral Denemarken werd gedwongen het mislukken van de integratie openlijk te accepteren. Precies twee jaar later braken er in Kopenhagen en andere Deense steden opnieuw relletjes uit, omdat alle grote Deense kranten de Mohammed-cartoons opnieuw hadden gepubliceerd.

Op dit moment maken moslims 70% van de gevangenen in de Kopenhaagse jeugdgevangenis uit. Zijn deze geweldsuitbarstingen en de algemene tendens van de moslims tot geweld nu toeval of bestaat er een rechtstreekse samenhang?

In februari 2009 publiceerde de Deense psycholoog Nicolai Sennels een boek met de titel ”Onder criminele moslims. De ervaringen van een psycholoog in Kopenhagen.” In het boek belicht Nicolai Sennels de islamitische cultuur en haar instelling met betrekking tot woede en andere gevoelens vanuit psychologisch oogpunt. Zijn onderzoeken zijn gebaseerd op honderden therapiegesprekken met ongeveer 150 jonge moslims in de Kopenhaagse jeugdgevangenis. De website www.europenews.dk sprak met de auteur over zijn boek en de consequenties voor de integratie van moslims in Europa.

Archief Het Vrije Volk

Dit overigens uitstekende artikel eindigt als volgt:

EuropeNews: Maar wat doen we met al die moslims die al in Europa leven?

Nicolai Sennels: Ik zie twee mogelijkheden. Ten eerste zouden we direct de immigratie voor alle mensen uit islamitische landen moeten stoppen, totdat bewezen is dat integratie van moslims mogelijk is.

Ten tweede zouden we die moslims moeten helpen, die zich niet willen of kunnen integreren, een nieuw leven in een samenleving te leiden die ze begrijpen en waarin ze begrepen worden. Met andere woorden, we zouden ze moeten helpen een nieuw leven in een islamitisch land te beginnen. We hebben daar zelfs de financiële middelen voor. Zoals ik al noemde, heeft de Deense nationale bank berekend dat iedere immigrant uit islamitische landen de staat ongeveer € 300.000, - kost. Met dit geld kunnen we de mensen helpen een gelukkig leven in een islamitische staat te leiden, waar ze zich niet hoeven integreren in een samenleving die ze niet begrijpen.

Genoeg geld te hebben om de eigen familie te onderhouden en in een echt thuisland te leven, kan een enorme sprong voorwaarts voor die mensen zijn. Niet alleen de individuele moslim en de Europese samenlevingen zouden daarvan profiteren. Moslims die naar islamitische landen immigreren, worden boodschappers voor meer vrije en democratische samenlevingen. Ze zullen hun levenservaringen in een echte democratie met echte mensenrechten en de goed functionerende sociale staat in Europa als ideeën meebrengen. Langs deze weg kunnen zij datgene realiseren waarvan hopelijk de meesten dromen: De armoedige en bedreigende omstandigheden te beëindigen waarvoor zij of hun voorouders ooit gevlucht waren.

Nicolai Sennels heeft gelijk als hij zegt dat de immigratie van moslims gestopt moet worden, en remigratie zo mogelijk moet plaatsvinden. Er is echter een maar. Deze mensen zijn heus niet allemaal naar Europa gevlucht vanwege armoedige en bedreigende omstandigheden in het thuisland. Zelf kreeg ik al begin jaren '70 een keer van een moslima te horen: "Wacht maar, jij. Straks wíj hier de baas!" Niet bepaald de woorden van een arme stakker die op de vlucht is voor armoede en geweld, dacht ik zo. De sluipenderwijze verovering van Europa werd en wordt door islamitische leiders al tientallen jaren systematisch gepland en uitgevoerd en het terugdraaien daarvan zal zeker niet zonder slag of stoot worden geaccepteerd.

En waarom zouden moslims die naar islamitische landen remigreren, boodschappers worden voor meer vrije en democratische samenlevingen? Een groot deel van de moslims in Europa accepteert een vrije en democratische samenleving nog niet eens terwijl ze er middenin leven. In tegendeel, ze scheppen hun eigen ghetto's waar de islam heerst en willen ook onze samenleving "verbeteren" tot een op islamitische leest geschoeide maatschappij. Die goed functionerende sociale staat in Europa is alleen maar handig om er tijdens dat "verbeteren" van te profiteren.

De schrijver heeft groot gelijk als hij zegt dat de integratie van moslims in Europese samenlevingen niet mogelijk is. De islam is in de afgelopen 1400 jaar nergens geïntegreerd, maar heeft in elk land waar hij is binnengedrongen het autochtone volk en de inheemse cultuur in meer of mindere mate verstikt en onderdrukt. Hoe groter het aantal moslims onder de Europese bevolking wordt, hoe minder er van de Europese volkeren en culturen zal overblijven. Wat nu in het klein in de prachtwijken gebeurt, nl. het wegtrekken van autochtone bewoners en het vervangen van typisch Hollandse winkels door Turkse bakkers en halal slagers, zal, als er niets verandert, in de komende jaren/decennia/eeuwen plaatsvinden in het hele land en dan over het hele continent. Vooropgesteld dat die autochtone bevolking, bijvoorbeeld doordat ze nergens meer heen kan, zich niet met geweld gaat verzetten tegen die steeds bedreigender wordende overheersing.

In de afgelopen 1400 jaren is het enkele malen gelukt de islam tot staan te brengen of terug te dringen. Niet door hervormingen, integratie, vriendelijke woorden of allerlei andere politiek-correcte wensgedachten, maar met simpel bloedig oorlogsgeweld. De islam is in 1400 jaar niet wezenlijk veranderd. Waarom dan de illusie dat we nu opeens wel een andere effectieve bestrijdingsmethode hebben? Wie de islam uit Europa wil laten verdwijnen, kan maar beter alvast rekening houden met de noodzaak van een ouderwetse Reconquista.

Interview Geert Wilders

Hier een interview met Geert Wilders over de aanstaande Europese verkiezingen.

President Obama’s First 70 Days

It really does all make sense.

By Victor Davis Hanson

In just the first 70 days of the new administration, a number of Obama supporters have expressed some dismay at their new president. Some find his ethically challenged appointments at odds with his soaring moral rhetoric.

Others lament his apparent inability to stir up supporters in impromptu speeches, at least in the manner he did with set oratory on the campaign trail. And they worry about his occasionally insensitive remark.

Many cannot quite figure out why, after lambasting George W. Bush for running a $500-billion deficit, Obama has outlined eight years of budgetary red ink that would nearly match the debt run up by all previous U.S. presidents combined.

But such disappointments should be tempered. Not only is Obama simply drawing on his past 30 years of education, writing, work, and associations, but he is also properly reflecting the worldview of many of those working for him.

What, then, is the mindset behind America’s new approach to domestic policy and foreign affairs?

National Review Online

De overheid veroorzaakte de voedselcrisis

Johan Brander

In juli vorig jaar onthulde The Guardian een intern rapport van de Wereldbank waarin 75% van de stijging van de voedselprijzen toegeschreven werd aan het groeiend gebruik van biobrandstoffen, voornamelijk in de VS en Europa.

"Zonder de toegenomen vraag naar biobrandstoffen, zouden de wereldwijde graan- en maïsvoorraden niet merkbaar gedaald zijn en zouden prijsstijgingen ten gevolge van andere factoren beperkt gebleven zijn," aldus het rapport. De voedselprijzen die onderzocht werden stegen tussen januari 2002 en februari 2008 met 140%. Volgens de studie zijn deze prijsstijgingen voor 15% toe te schrijven aan hogere energie- en meststoffenprijzen en voor 75% aan biobrandstoffen.

Lees de rest op Meer Vrijheid

En dat allemaal vanwege de Klimaatsprookjes