Palestijnen vieren feest na 9/11

Feest bij de Palestijnen na de aanval op de "Grote Satan" van 9/11:



Hier de feestvreugde op de Westbank:



Uitzinnige vreugde in East-Jerusalem:



En met die "arme Palestijnen" moeten we nu medelijden hebben?

Bron: Eye on the World en Youtube.com

De "onschuldige burgers" van Gaza

Even een voorbeeld van de stiekeme manier waarop de media, in dit geval NRC Handelsblad, de mening van zijn lezers probeert te beïnvloeden ten gunste van de "onschuldige burgers" van Gaza.

Uit "Offensief Israël eist vele levens" op nrc.nl van vandaag:

"In totaal hebben Palestijnse raketten uit de Gazastrook sinds 2000 minder dan 20 levens geëist in Israël."

Och, 20 doden in 8 jaar, dat klinkt alsof het eigenlijk nog best meevalt, nietwaar? En over de honderden gewonden, de duizenden getraumatiseerde burgers en de materiële schade praat nrc al helemaal niet natuurlijk. Om vervolgens in de volgende zin de lezer onder de neus te wrijven wat pas écht erg is:

"Volgens de VN-hulporganisatie UNRWA zijn bij het Israëlische offensief zeker 51 burgerdoden gevallen."

Nee maar, 51 burgerdoden in een paar dagen, dát is pas erg. Proeft u de disproportionele wraakoefening van de Israëlische onderdrukker op de onschuldige burgers van Gaza ook al uit deze woorden? Wie er eenmaal op gaat letten komt dit soort gluiperige opmerkingen overal tegen.

En hoe onschuldig zijn die burgers eigenlijk? Nog maar twee weken geleden woonden tienduizenden van diezelfde gewone burgers van Gaza een reusachtige Hamas-rally bij en bejubelden ze de Qassam-raketten die dagelijks op Israël werden en worden afgeschoten. Als entertainment was er een afschuwelijk "toneelstukje" waarin een Palestijn, gekleed als de tweeëneenhalf jaar geleden gekidnapte Israëlische soldaat Gilad Shalit op het toneel werd "vernederd".



Hamas is door de bevolking van Gaza gekozen, Hamas wordt alom gesteund en bejubeld voor zijn "verzet" tegen de gehate "Joodse entiteit". De tranen en het geweeklaag komen pas los als Israël terugslaat. Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten. En misschien bij de volgende verkiezing niet meer op Hamas stemmen...

Bron: little green footballs

Oorlog in Israel

De berichtgeving in de media wil nog steeds min of meer subtiel de indruk wekken dat Israel de boosdoener is en dat de Palestijnen eigenlijk de echte slachtoffers zijn van Joodse terreur en onderdrukking. De beelden van jammerende vrouwen, wild gebarende mannen en niet te vergeten zielig huilende kindertjes zijn weer eens niet van de lucht. Het wachten is op het wonderbaarlijk onbezoedelde speelgoedbeertje op de rokende puinhopen van een huis, en de foto's van een halfverbrande koran. Propaganda, gemaakt door Palestijnse fotografen die heus hun leven niet gaan wagen door Hamas in een ongunstig daglicht te stellen, en gretig door de wereldpers als nieuws geserveerd.

Als tegengif hier een paar links naar interessante blogs van Israëlische bloggers:

Sderot Media

The Muqata

Israellycool

Ronmossad

Israel at Level Ground

En voor alle duidelijkheid nog even een presentatie over de ware aard van Hamas:

What is Hamas

Het zogenaamde "Palestijnse volk" heeft op democratische wijze gekozen voor Hamas en draagt dus wat dat betreft de volledige verantwoordelijkheid voor de wantoestanden in Gaza en de agressie tegenover Israëlische burgers. Het is bedroevend dat onze media steeds weer medelijden proberen te wekken voor de arme zielepieten in Gaza. Wie dus wil weten wat er echt in Gaza (en in de rest van de wereld) gebeurt doet er goed aan zich op het internet uit zo veel mogelijk verschillende bronnen te informeren. De berichtgeving over deze oorlog laat maar weer eens zien dat onze media niet meer te vertrouwen zijn.

Citaat van de week

Er is een tijd van bestanden en er is een tijd van strijden, en nu is het tijd om te strijden.

Ehud Barak, minister van Defensie van Israël, 27 december 2008

De aanval op Gaza, een buitensporige reactie van Israël???

In 2008 hebben islamitische terroristen vanuit de Gazastrook meer dan 3,000 raketten en mortiergranaten op Israël afgeschoten. Daardoor werden vier mensen gedood en meer dan 270 gewond. En nog steeds regent het Qassams...

Kersttoespraak 2008

Goedenavond dames en heren,

Voordat we overschakelen naar het paleis Noordeinde - voor het lezen van de jaarlijkse kerstboodschap door onze vorstin - melden we met gepaste trots dat wij u via teletekstpagina 888 een primeur kunnen aanbieden. De tekst van de toespraak van koningin Beatrix zal integraal in het Arabisch worden ondertiteld. De ondertiteling voor doven en slechthorenden in het Nederlands is hiermee komen te vervallen. Over naar het paleis Noordeinde, alwaar koningin Beatrix het woord tot u zal richten.

=========

Landgenoten,

'In negentig sekonden, graag’

Arabist Jansen

Kort na de moord op Theo van Gogh zat ik samen met de Amsterdamse hoogleraar Ruud Peters in een tv-programma op prime time. De presentator was een halve zool wiens naam en gelaatstrekken mij niet zijn bijgebleven.

Hij liet een filmpje draaien waarin een Marokkaans meisje op verongelijkte toon uitlegde dat de islam een godsdienst van vrede was, en dat de islam nooit onschuldigen ter dood liet brengen. Ze beklaagde zich bitter over de ongehoorde islamofobie van Nederland. Op de achtergrond bloemen, tuinen en stemmige muziek. Ruud vond het wel een mooi filmpje, of misschien waren zijn gedachten tijdens het bekijken van het meisje wat afgedwaald. Terwijl Ruud betekenisloze volzinnen mummelde (onder het trefwoord: achterstandssituatie) werd ik steeds bozer.
De halve zool was daarentegen buitengewoon met Ruuds fijnzinnige betoog ingenomen, dit paste helemaal in de lijn van het regime. Staatstelevisie in optima forma. Maar ja, zo'n programma is nu eenmaal gebaat bij afwisseling en flits, dus na een tijdje mocht ik als islamwatcher-zonder-rose-bril ook wat zeggen. Nu, afwisseling had ik op dat moment hoog in het vaandel.

Ik citeer mezelf uit het hoofd, geen garantie dat het precies zo gezegd is: ‘Als wat dat meisje in dat filmpje zegt, waar zou zijn, dan zou Theo van Gogh nu nog leven'. Mijn reactie was wel veel korter dan die van Ruud, maar ik deed mijn zegje met iets meer emotie en iets meer articulatie dan deze collega-Arabist. Heel Nederland wist op dat moment al dat Theo in naam van de islam vermoord was door een moslim in een djellaba. De geloofwaardigheid van de halve zool en van Ruud was niet meer vanzelfsprekend.

De productiemedewerksters die normaal iets vriendelijks tegen de ‘gasten’ van het programma moeten zeggen bij het uitlaten, tijdens de lange weg van studio naar uitgang, in het doolhof van de gebouwen op het Mediacentrum, begeleidden me na afloop in stilte naar de buitendeur toe, zonder een woord te zeggen.

Vrienden en kennissen die het gezien hadden, belden me op of sms'ten me terwijl ik nog in de taxi naar huis zat dat ik nu echt over de schreef was gegaan, en dat ik nu echt nooit meer op de tv zou komen. Maar dat bleek mee te vallen. De volgende dag ‘stond de telefoon niet stil’, en ik kreeg uitnodigingen, uit binnen- en buitenland, voor meer praat- en actualiteitenprogramma's dan ik aan kon nemen.

Lees de rest op Hoeiboei

Vandaag Mumbai, morgen Amsterdam

Geert Wilders over de manier waarop de media het islamitische karakter van de terreur in Mumbai graag naar de achtergrond laten verdwijnen.

Zie: Vandaag Mumbai, morgen Amsterdam