Europa voor de Afrikanen: is Robert Mugabe een held?

Vertaling van een artikel van Fjordman

De leider van de Afrikaanse Jongeren in Noorwegen (ja, we hebben diverse door de staat gesponsorde organisaties voor Afrikanen in Noorwegen), de Noors-Nigeriaan (dat is tenminste de officiële term, hoewel hij meer lijkt te denken als een Nigeriaan dan als een Noor) Sam Chimaobi Ahamba suggereert dat Robert Mugabe in Zimbabwe een vrijheidsstrijder is, en dat de aandacht van de Westerse media voor hem afkomstig is van de Westerse (lees: blanke racistische) woede over een Afrikaanse vrijheidsstrijder. “Ja, mensen worden in elkaar geslagen en vrouwen worden verkracht, maar dat gebeurt in elk land, niet alleen in Zimbabwe. Maar alleen Zimbabwe genereert deze ongelofelijke aandacht van de media,” zegt Ahamba.

“Ik ben het niet eens met het idee dat ik, alleen omdat ik Mugabe steun, het feit moet verdedigen dat hij een heleboel mensen heeft gedood.” Nee, hij steunt Mr. Mugabe “vanuit een pan-Afrikaans principe. Hij is een leider die zijn volk echt probeert te bevrijden van de Europese machten. De vrijheid van meningsuiting in dit land moet voldoende zijn om mij een dergelijk standpunt te laten innemen,” verklaart Ahamba.

Sam Chimaobi Ahamba beweert: “Zimbabwe is een land dat is ontstaan door de blanken te verbannen en hen de burgerrechten te ontnemen, wat een verklaring kan zijn voor alle aandacht en publiciteit die het krijgt in de media”. Zimbabwe’s onafhankelijkheidsstrijd was een “mijlpaal die symboliseerde dat we niet langer bang hoeven te zijn voor white power en overheersing, of slaven hoeven te zijn van een neokoloniale economie. Het was black power – en dat zonder verontschuldiging.” Hij beweert dat democratie in Afrika vaak door “blanke naties” is gedwarsboomd en dat ze dwars doorheen kijken door “de tactiek van het Westen om het recht te krenken van Afrikaanse landen op volledige en absolute onafhankelijkheid van de imperialistische en kapitalistische wurggreep van het Westen” op het Afrikaanse continent. “Zodra het Westen zijn zin niet krijgt, moet de zogenaamde Derde Wereld daaronder lijden.”

In Zimbabwe: “hadden de mensen zich bevrijd van de neokolonialen, ze hadden hun rechtmatig eigendom weer in bezit genomen en een leider aangesteld.” Daarom juichen zo veel Afrikanen Mugabe nu toe. “Vanuit een ware pan-Afrikaanse geest steunen we Mugabe omdat we zien dat het Westen al zijn smerige trucs inzet om hem af te zetten. Dit betekent dat ze bang zijn voor de macht die hij heeft om Zimbabwe te bevrijden uit hun systeem en het voorbeeld dat hij daardoor zal zijn voor andere Afrikaanse naties.”

Mr. Ahamba besluit met: “De kwestie van Zimbabwe is belangrijk voor ons omdat het onze families, ons continent en ons lot als een verenigd volk raakt. Dat mensen van Europese oorsprong ons Afrikanen cultureel nationalisme, trots en vechtlust ontzeggen is niet acceptabel, rechtvaardig of democratisch. Het is klassiek Eurocentrisme en grenst aan racisme om ons racisten en verdedigers van genocide te noemen alleen maar omdat we onze eigen leiders steunen. Afrikanen, of ze nu thuis op hun continent zijn of in de diaspora hebben een natuurlijk enthousiasme voor en een emotionele band met Zimbabwe omdat het ons thuis is en vanwege onze strijd tegen de onderdrukking.”

Ik weet zeker dat de ironie van het feit dat Mr. Ahamba, als Afrikaan in Europa, praat over “strijden voor de rechten van autochtonen” volledig langs hem heen gaat, of dat de autochtonen in Noorwegen hem, in hun naïveteit, een veel hogere levensstandaard verschaffen dan hij in enig Afrikaans land zou hebben gehad. Als naïeve Europeanen het hebben over het beperken van massale immigratie (die in feite een soort kolonisatie is), dan is diezelfde “Afrikaanse diaspora” een van de eersten die klaagt over “racisme”. Zij zouden het recht moeten hebben om de blanken uit Afrika te verdrijven, om die dan te kunnen volgen naar het buitenland. In andere woorden: Afrika voor de Afrikanen – en Europa óók voor de Afrikanen.

Ik zou Mr. Sam Chimaobi Ahamba het volgende willen vragen: Als hij zich zo “onderdrukt” voelt door die slechte blanken, waarom is hij dan verhuisd naar een land en een continent vol blanken? Is het niet een emotionele belasting voor hem om elke dag zo veel van die blanken te zien? Ik ben ook nieuwsgierig naar deze organisatie Afrikaanse Jongeren in Noorwegen, waarvan Ahamba de leiding heeft. Ons wordt meestal verteld dat Europeanen nu uit alle soorten, maten en kleuren bestaan, en dat het gelijkstellen van “Europeaans” aan “blank” passé, racistisch en slecht is. Maar wanneer ik foto’s bekijk van deze “Afrikaanse” jongerenorganisatie, dan zie ik niet veel blanke Zuid-Afrikanen, net zo min als Aziaten uit Oost-Afrika. Ze schijnen allemaal zwart te zijn. Betekent dit dat terwijl er “Europeanen” in allerlei kleuren zijn, “Afrikanen” maar één kleur hebben? Hoe verwarrend.

Zou ik uit eigen vrije wil naar Nigeria kunnen verhuizen om daar een organisatie voor Europese Jongeren in Nigeria op te richten, gesponsord door autochtone belastingbetalers, in de naam van “culturele diversiteit”? Ik denk het niet. Wat als ik openlijk steun betuigde voor beestachtige aanvallen en etnische zuiveringen van mensen in Europa die toevallig dezelfde huidskleur hebben als de meerderheid van de bevolking in het land waar ik woonde? Zou ik dit “vrije meningsuiting” kunnen noemen en het ongestraft kunnen doen? Wéér denk ik van niet. Alleen blanken zijn zo gekoeioneerd en vervuld van zelfverachting dat ze er zelfs nog voor betalen om zich in eigen land te laten beledigen.

Eigenlijk hoeven we niet eens iemand te beledigen of te belasteren om aangevallen te worden, het is al genoeg als we alleen maar suggereren dat we bestaan en dat we het recht hebben om te bestaan. Als we organisaties oprichten die specifiek zijn gewijd aan het opkomen voor onze belangen en het promoten van ons culturele erfgoed, dan worden we door de linkse media al gauw gedemoniseerd als “rechtse extremisten” en “neonazi’s”, en het is heel goed mogelijk dat we te maken krijgen met juridische vervolging door de autoriteiten. Mijn voorouders hebben sinds het einde van de laatste ijstijd in dit land gewoond, maar we hebben geen enkele status als een aparte groep. Pakistanen, Somali’s en Koerden hebben het recht in mijn land hun cultuur te behouden, maar ik niet. Hetgeen een andere manier is om te zeggen dat autochtone Europeanen tweederangs burgers zijn in eigen land, en bewust tot tweederangs burgers worden gemaakt door het heersende multiculturele model dat door wordt gepromoot door onze culturele elites op nationaal niveau, en door de Europese Unie en anderen op supranationaal niveau.

De enigen die specifiek het recht wordt ontzegd om enige trots in hun culturele erfgoed te tonen zijn de mensen van Europese oorsprong. Dat is het hele punt van het multiculturalisme. U had toch zeker niet gedacht dat er nog een ander punt was, wel? Zo kan bijvoorbeeld de “conservatieve” Zweedse premier Fredrik Reinfeldt in het openbaar zeggen dat de autochtone cultuur in zijn land alleen maar barbaars was, en dat al het goede uit het buitenland was geïmporteerd. Het Zweedse volk, net als de Noorse, Finse, Engelse, Vlaamse, Zwitserse, Oostenrijkse, Italiaanse volkeren enzovoort zijn taalkundig gedeconstrueerd en vernietigd. Onze landen bestaan niet langer als culturele entiteiten, alleen als lege vaten die gevuld dienen te worden met de “mensenrechten” van andere volken.

Tegen autochtone Europeanen wordt gezegd dat we geen cultuur hebben en dat we cultuur “krijgen” wanneer anderen naar ons land komen. Dit is een belediging voor duizenden jaren Europese geschiedenis, voor de Keltische, Germaanse en Slavische nalatenschappen en het Grieks-Romeinse en joods-christelijke erfgoed dat we allen delen. Het volgende ogenblik wordt ons verteld dat we wel een cultuur hebben, maar dat die bestaat uit niets anders dan een lange reeks misdaden en dus toch niet de moeite waard is om in stand te houden.

Mijn land heeft geen koloniaal verleden. Het werd pas in de 20ste eeuw onafhankelijk, en was op dat moment een arm land, maar toch word ik, omdat ik blank ben, persoonlijk verantwoordelijk gehouden voor elke feitelijke of denkbeeldige wandaad die ooit door iedere persoon met ongeveer dezelfde huidskleur als ik in de loop der geschiedenis is gepleegd. De Amerikaanse auteur Susan Sontag zei eens: “Het blanke ras is de kanker van de menselijke geschiedenis.” Mij wordt verteld dat ik slecht ben juist vanwege mijn ras, en vijf minuten later wordt me verteld dat “ras” niet bestaat, dat het een sociaal concept is. Dit betekent dat mensen van Europese origine verbaal (en soms fysiek) kunnen worden aangevallen omdat ze blank zijn, en dat hen toch systematisch elk middel kan worden onthouden om zichzelf tegen deze aanvallen te verdedigen of het motief ervoor te identificeren.

Ik houd Abdullah de kebabverkoper niet persoonlijk verantwoordelijk voor de plundering van Constantinopel, voor het ontvoeren en tot slaaf maken van miljoenen Europeanen, voor de kolonisatie van het Iberisch schiereiland, voor de ondergang van de Balkan of voor het verscheidene keren bedreigen van Wenen. Ik bekritiseer de islam omdat moslims hun verleden nooit hebben erkend en door zullen gaan met het plegen van gruweldaden zolang de jihad als institutie blijft bestaan. Ik geloof niet in collectieve verantwoordelijkheid, en ik vind niet dat iemand verantwoordelijk moet worden gehouden voor dingen die zijn voorouders eeuwen geleden hebben gedaan. Aan de andere kant, als ik persoonlijk de schuld op me moet nemen voor elke feitelijke of denkbeeldige wandaad die een blanke in het verleden ooit heeft begaan, dan is het alleen maar rechtvaardig dat ik persoonlijk ook de eer opstrijk voor hun prestaties.

De moderne wereld is in overweldigende mate gecreëerd door mensen van Europese afkomst. Als ik dus persoonlijk verantwoordelijk word gehouden voor het kolonialisme of de Trans-Atlantische slavenhandel, dan wil ik ook persoonlijke erkenning voor de grootste vooruitgang voor de mens die ooit door een beschaving op onze planeet is geboekt. De volgende keer dat onze kinderen wordt geleerd dat ze zich moeten schamen voor iets dat eeuwen geleden is gebeurd, moeten we ze vertellen dat ze trots moeten zijn op de ontdekking van het elektromagnetisme en bijgevolg van de telegraaf, de telefoon, radio, tv en het internet, op het feit dat chemie een tak van de wetenschap is (in tegenstelling tot alchemie), op de ontdekking van het concept “zwaartekracht” en het uitvinden van raketten die de aantrekkingskracht van de aarde kunnen trotseren om de ruimte te verkennen (Aziatische raketten werkten op buskruit en wogen hoogstens een paar kilo), op de eerste accurate wetenschappelijke metingen van de snelheid van het licht, op het maken van barometers en thermometers dat leidde tot het ontstaan van de meteorologie en de enige wiskundige temperatuurschalen die ooit door de mens zijn gemaakt, op de ontdekking van de gloeilamp, de koelkast, het bierblikje, de chocoladereep, de auto, het vliegtuig en praktisch alle moderne vervoersmiddelen, op de ontdekking van de microscoop en het ontstaan van de microbiologie en antiseptische middelen in de geneeskunde. Wij hebben al deze dingen gedaan, en nog veel meer. Niemand anders heeft dat gedaan, al beweren ze nog zo vaak dat het wel zo is.

Als de huidige immigratie doorgaat zal Frankrijk spoedig een Afrikaans moslimland worden dat toevallig ten noorden van de Middellandse Zee ligt. Als niet-Europeanen het recht hebben om zich te verzetten tegen kolonisatie, zouden Europeanen dan niet hetzelfde recht moeten hebben? Geen enkel Oost-Europees land heeft een koloniaal verleden en veel West-Europese landen hebben dat slechts in minieme mate. De Duitsers hadden een kolonie in Namibië. Waarom zouden ze daarom miljoenen Turken moeten accepteren, die zelf een bijzonder meedogenloze koloniale geschiedenis van duizend jaar hebben? Er zijn nog maar weinig Nederlanders in Indonesië, dus waarom zouden de Nederlanders zich in hun grote steden door Marokkanen en anderen tot een minderheid moeten laten reduceren? En waarom zouden Portugal, Spanje en Griekenland, die onder een eeuwenlange kolonisatie door islamieten hebben geleden, moslims in hun land moeten accepteren? Zwitserland, Zweden, Finland en Noorwegen hebben bijna helemaal geen koloniaal verleden, toch ondergaan ze massale immigratie. De waarheid is dat immigratiepolitiek weinig verband houdt met verleden, bevolkingsdichtheid of grootte. Ierland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Zweden, Italië, Duitsland en Nederland hebben één, en slechts één enkel ding gemeen: de autochtonen zijn blank, en hebben daardoor schijnbaar niet het recht, aanspraak te maken op hun eigen land.

Zoals ik in mijn vorige essay Creating a European Indigenous People’s Movement heb geschreven heeft een Amerikaanse vriend van me voorgesteld dat autochtone Europeanen een Beweging voor Inheemse Europeaanse Volkeren in het leven roepen. Ik heb eerst geaarzeld dit te ondersteunen. In steeds meer Europese steden wordt de autochtone bevolking echter uit hun eigen wijken verdrongen door immigrantenbendes. Wanneer ze met geweld van de kant van immigranten worden geconfronteerd, krijgen autochtonen weinig of geen hulp van hun overheid en worden ze door die overheid soms zelfs met schaamteloze vijandigheid bejegend. In een tijdperk waarin de wereldbevolking in enkele decennia met miljarden mensen toeneemt, is het volkomen aannemelijk, in feite waarschijnlijk, dat het Westen spoedig demografisch onder de voet wordt gelopen. Niet weinige van onze intellectuelen lijken te genieten van die gedachte.

Bat Ye’or heeft in haar boek over Eurabia * gedocumenteerd hoe de Europese Unie het moslims actief mogelijk maakt Europese landen te koloniseren. De volgende keer dat de leiders van de EU klagen over hoe China met haar minderheden omgaat, stel ik de Chinezen voor het volgende te antwoorden: “Ja, wij vertegenwoordigen een antidemocratische organisatie die is gewijd aan het onderwerpen van de inheemse bevolking van Tibet, maar jullie vertegenwoordigen een antidemocratische organisatie die is gewijd aan het vervangen van de inheemse bevolking van een heel continent.” Ik heb niets met de Communistische Partij van China, een organisatie die verantwoordelijk is voor de dood van miljoenen eigen burgers, maar zelfs de Chinese autoriteiten zijn niet actief bezig hun eigen mensen te vervangen door gewelddadige moslims. De Europese autoriteiten doen dat wel.

In decadente maatschappijen in het verleden zetten de autoriteiten de poorten niet open voor vijandige naties en werd verzet daartegen niet verboden als intolerantie en barbarofobie. Waar we in het moderne Westen mee te maken hebben is niet slechts decadentie; het is één van de grootste daden van verraad in de geschiedenis. Onze zogenaamde leiders nemen wetten aan die het verzet tegen onze verdrijving verbieden als “racisme en uitingen van haat”. Als wij autochtone Europeanen naar onze media en onze leiders luisteren is het alsof we niet bestaan, alsof het normaal is dat deze de belangen van andere landen boven hun eigen land stellen. Ondanks het feit dat we “democratische” regeringen hebben, hebben veel Westerse landen autoriteiten die vijandiger tegenover hun eigen volk staan dan de dictators in sommige ontwikkelingslanden. Waarom? Ik kan verscheidene mogelijke redenen bedenken, maar hoe dan ook, het wordt tijd dat er een eind komt aan dat beleid.

* In de Nederlandse vertaling:

Eurabië
De geheime banden tussen Europa en de Arabische wereld
Auteur: Bat Ye'or
Uitgever: J.M. Meulenhoff
ISBN: 9789029079891
ISBN13: 9789029079891