Hoe anders dan met afkeer kun je het kat en muis-spel zien dat Alexander Pechtold met de ChristenUnie speelt? Nu hij noodgedwongen alsnog met ze in discussie moet, begint hij aan die klus met aversie op het smoelwerk. Alsof hem geen blaam treft, alsof híj het slachtoffer is van politieke manipulatie, alsof hij de ChristenUnie een hele gunst bewijst door te komen opdagen. De kunst van de omdraaiing: vintage Pechtold.
Onwillig stond hij de door hemzelf opgetrommelde pers voor de rijsttafel met Gert-Jan Segers te woord. Nee, néé, het was geen verzoening. Nee, geen excuuseten, néé. Met een gestrekt neen ging hij naar binnen. Na afloop draafde hij weg toen hij de camera’s die hij zelf besteld had, zag naderen. Missie voltooid. De gekwelde politicus die met enorme tegenzin een daad van vaderlandsliefde verrichtte, praten met die onwenselijke christenen, was in beeld vereeuwigd. Geen aardig gebaar kon er vanaf. In alles moest de D66-voorman uitstralen dat zijn partij zich verre hield van die ’gristenen’ met hun conservatieve moraal. D66, uw progressieve garantie tegen religieuze orthodoxie.
Lees verder>>>
Lees verder>>>
Posts
