Waarom is de Nederlandse bestuurlijke top - die in het algemeen toch niet bekendstaat om zijn liefde voor kapitalisme - als het over de eigen beloning gaat ineens zo verzot op marktwerking? Vraagt Pepijn van Houwelingen zich af.
Zomaar een citaat uit het boek Onder Regenten, over de elite in het 18de-eeuwse Hoorn: 'Noch aan het ambt van schepen noch aan de regentschappen van de godshuizen en het weesmeesterschap waren enige inkomsten van betekenis verbonden. Het waren niet meer dan ereambten.' Noblesse oblige dus. Afgaande op de lijst met topinkomens die vorige week door minister Plasterk openbaar is gemaakt, denken Nederlandse bestuurders daar tegenwoordig wat anders over.
Een publieke functie is niet langer in eerste plaats een ereambt en daar mag dus best een flinke vergoeding tegenover staan. De bestuurders zijn het naar hun eigen mening meer dan waard. Zoals Weber al schreef: 'Das Glück will 'legitim' sein.' Maar is dat in dit geval ook zo?
Lees verder op Volkskrant. nl
Zie ook: Dossier topsalarissen
dinsdag 15 januari 2013
'Nederlandse topbestuurders: ook voor u tien anderen'
Labels:
bestuurders,
Graaiers,
marktwerking,
topsalarissen,
Volkskrant