Ze verplichten door hun parasitaire gedrag overheden, via de belastingbetaler, zelf de ondergang te subsidiëren van het land dat ze hebben geadopteerd.
In 2008 berichtte de Toronto Sun dat "honderden moslims in [Greater Toronto] die met meerdere vrouwen zijn getrouwd - sommige hebben een hele harem van vrouwen - uitkeringen en sociale voorzieningen genieten voor elk van hun echtgenotes, dankzij de stad en de provincie, zeggen islamitische leiders."
"Polygamie is een normaal onderdeel van het leven van veel moslims," verklaarde Mumtaz Ali, voorzitter van de Canadian Society of Muslims botweg. "Ontario erkent religieuze huwelijken voor moslims en anderen."
Overheidsfunctionarissen haastten zich de beweringen van de islamitische leider betreffende de immigratiewetten en de voorschriften voor sociale voorzieningen te ontkennen. Slechts één ambtenaar leek zich voldoende zorgen te maken. "Dit is verkeerd," zei Rob Ford, lid van de gemeenteraad. "Hier zou men onmiddellijk een eind aan moeten maken."
In plaats daarvan heeft het misbruik van sociale voorzieningen door moslims zich als een kankergezwel door de gehele Westerse wereld uitgezaaid. Bijna drie jaar later verschijnen er in Europa, Canada en Australië regelmatig nieuwsberichten over radicale moslims, vaak immigranten, die betrokken zijn bij uitkeringszwendel. Zelfs wanneer ze niet bij fraude betrokken zijn, zijn moslims vergeleken met andere gemeenschappen regelmatig oververtegenwoordigd in de bijstand. De statistieken van rondom de wereld zijn verbijsterend, vooral in deze economisch onzekere tijden.
In 2008 berichtte de Toronto Sun dat "honderden moslims in [Greater Toronto] die met meerdere vrouwen zijn getrouwd - sommige hebben een hele harem van vrouwen - uitkeringen en sociale voorzieningen genieten voor elk van hun echtgenotes, dankzij de stad en de provincie, zeggen islamitische leiders."
"Polygamie is een normaal onderdeel van het leven van veel moslims," verklaarde Mumtaz Ali, voorzitter van de Canadian Society of Muslims botweg. "Ontario erkent religieuze huwelijken voor moslims en anderen."
Overheidsfunctionarissen haastten zich de beweringen van de islamitische leider betreffende de immigratiewetten en de voorschriften voor sociale voorzieningen te ontkennen. Slechts één ambtenaar leek zich voldoende zorgen te maken. "Dit is verkeerd," zei Rob Ford, lid van de gemeenteraad. "Hier zou men onmiddellijk een eind aan moeten maken."
In plaats daarvan heeft het misbruik van sociale voorzieningen door moslims zich als een kankergezwel door de gehele Westerse wereld uitgezaaid. Bijna drie jaar later verschijnen er in Europa, Canada en Australië regelmatig nieuwsberichten over radicale moslims, vaak immigranten, die betrokken zijn bij uitkeringszwendel. Zelfs wanneer ze niet bij fraude betrokken zijn, zijn moslims vergeleken met andere gemeenschappen regelmatig oververtegenwoordigd in de bijstand. De statistieken van rondom de wereld zijn verbijsterend, vooral in deze economisch onzekere tijden.
Volgens een bron uit 2007 kost immigratie, waarvan een aanmerkelijk deel uit moslims bestaat "Zweden elk jaar minstens 40 tot 50 miljard Zweedse kronen [ongeveer 7 miljard dollar / 5 miljard euro] … en heeft er in belangrijke mate toe bijgedragen dat de Zweedse welvaartstaat aan de rand van het bankroet staat." Toch verklaarde de minister van financiën van het land twee jaar eerder tegenintuïtief dat "om het systeem van sociale voorzieningen overeind te houden meer immigranten toegang tot Zweden moeten krijgen."
Een Iraanse immigrant in Zweden uitte zijn verbazing over het beleid in zijn nieuwe land: "In Zweden trof mijn familie een heel eigenaardig politiek systeem aan. De tolk vertelde ons dat Zweden een land is waar de overheid je elke maand per post een cheque stuurt als je niet werkt. Ze legde uit dat er geen reden was om een baan te zoeken."
De statistieken van Noorwegen zijn nog schokkender. Volgens een onderzoek aan de universiteit van Oslo zitten "niet-westerse immigranten" tien keer vaker in de bijstand dan autochtone Noren.
In Duitsland zitten moslims vier keer vaker in de bijstand dan niet-moslims. In tegenstelling tot zijn Zweedse tegenhanger levert de voormalige Berlijnse senator voor financiën Thilo Sarrazin openlijk kritiek op het sociale stelsel, en hij heeft een bestseller geschreven waarin hij het immigratiebeleid van zijn land veroordeeld. Nog in zijn functie als senator verklaarde Sarrazin dat bijstandstrekkers met vier euro per dag genoeg te eten hadden, terwijl hij eraan toevoegde dat "afvallen wel hun minst belangrijke probleem was."
Uit onderzoek door Daniel Pipes en Lars Hedegaard in 2002 blijkt dat de voornamelijk islamitische immigranten in Denemarken "5 procent van de bevolking vertegenwoordigen maar meer dan 40 procent van de bijstandsuitkeringen opsouperen." In dat land zijn talrijke "alleenstaande" vrouwen die bijstand krijgen in werkelijkheid de echtgenotes van polygame moslimmannen.
Polygamie en bijstandsfraude gaan in het hele continent hand in hand. In Frankrijk werd vorig jaar een polygame moslim en vader van 17 kinderen aangeklaagd voor bijstandsfraude toen de autoriteiten ontdekten dat "twee van zijn metgezellinnen een jaar lang in Dubai woonden terwijl ze toch bijstand bleven ontvangen ter waarde van 10.000 euro's." De man was niet echt een onbekende, omdat hij eerder al het nieuws had gehaald toen een van zijn echtgenotes een boete kreeg omdat ze achter het stuur zat in een niqaab die haar het zicht benam.
In één geval promootte een lid van de Britse regering die zoals bekend weleens extra bijstand verstrekt aan een man met meerdere vrouwen, openlijk het gebruik en misbruik van de sociale voorzieningen door haar islamitische kiezers. Vorig jaar december noemde Harriet Harman, viceleider van de Labour Party moslimimmigranten die een deel van hun bijstand naar familie in het thuisland sturen "heldhaftig." Ze riep zelfs op tot het instellen van een belastingteruggave om meer immigranten aan te moedigen dit voorbeeld te volgen.
Gewone moslims zijn echter niet de enigen die profiteren van de royale sociale voorzieningen in het Westen. In 2005 berichtte de Britse Telegraph dat de gouverneur van de Pakistaanse provincie Sindh zo'n tien maanden lang ongeveer £1,000 per maand van de Britse staat had ontvangen, plus de huur voor een huis in het noordwesten van Londen.
Nog erger is dat veel bekende radicale islamieten uitkeringen krijgen. Het ironische van de situatie is onontkoombaar: ze verplichten door hun parasitaire gedrag overheden, via de belastingbetaler, zelf de ondergang te subsidiëren van het land dat ze hebben geadopteerd.
Een van de meest beruchte moslimleiders van Engeland bijvoorbeeld, de haatprediker en voorvechter van de sharia Anjem Choudary heeft er over opgeschept dat hij £25.000 / €28.560 per jaar aan uitkeringen ontving, en legde uit dat het geld "aan Allah toebehoort." Het lidmaatschap van Choudary's groep Islam4UK werd strafbaar gesteld nadat hij had gedreigd 500 aanhangers aan te voeren in een zeer provocerende "anti-oorlogsmars", waarbij men "lege doodskisten wilde meevoeren als symbool voor de 'genadeloos vermoorde' moslims in Irak en Afghanistan." Choudary betaalde zelfs de boete van £50 / €57 die Emdadur Choudhury (geen familie) vorig jaar had gekregen omdat hij een sombere Remembrance Day-dienst had verstoord door papavers te verbranden. Het werd bekend dat Emdadur Choudhury, die wel "de designer label extremist" wordt genoemd vanwege zijn smaak in westerse kleding, in "een gratis gemeentewoning woont en bijna £800 / €915 per maand van de staat [ontvangt] aan uitkeringen."
Dan hebben we nog Abdul Rahman Saleem, die ooit in de gevangenis zat voor het aanzetten tot rassenhaat tijdens de Londense rellen vanwege de Deense Mohammedcartoons. Hij wordt nu beschuldigd van het "knoeien met de sociale voorzieningen door te werken terwijl hij een werkeloosheidsuitkering ontving." Een "vriend" die informant was geworden vertelde de Daily Mail: "Hij zegt graag dat 'Allah verzorgt' - maar in werkelijkheid is het de staat die hij zo veracht die hem verzorgt. De Child Support Agency beweert dat ze niets kunnen doen om hem te dwingen voor zijn kinderen te betalen omdat hij een werkeloosheidsuitkering ontvangt."
Intussen werden vijf moslims die waren veroordeeld voor het roepen van beledigingen tijdens een parade in 2009 om Britse soldaten te verwelkomen niet bestraft, terwijl ze ook nog eens verklaarden dat de belastingbetaler voor de rekening voor de gerechtskosten zou opdraaien omdat zij in de bijstand zaten.
Bovendien werd vorig jaar onthuld dat de gemeentewoning van de vrouw en de acht kinderen van Engelands meest beruchte, veroordeelde haatprediker, de met een haak als hand uitgeruste Abu Hamza, "voor £40.000 / € 45.738 belastinggeld was opgeknapt." Zijn kinderen zijn in Groot-Brittannië geboren, berichtte de Daily Mail, "dat betekende dat ze recht hebben op steun van de staat, die zelfs zou worden voortgezet als Hamza wordt uitgezet." Deze steun omvatte tegen de £700 / € 800 per week in huur, uitkeringen en subsidies.
Zelfs onthullingen dat daadwerkelijke terroristen uitkeringen krijgen voor en nadat ze hun misdaden hebben begaan hebben niet geleid tot ingrijpende hervormingen van het sociale stelsel.
Twee weken na de bomaanslagen in Londen van 7 juli, 2005 werd het openbaar vervoer in de stad opnieuw ontwricht door vier explosies. (Gelukkig werd er slechts één gewonde gemeld). De Britse autoriteiten ontdekten vervolgens dat radicale moslims die bij de aanslag betrokken waren meer dan £165.000 / € 188.450 aan uitkeringen hadden geïncasseerd met behulp van meerdere adressen en sociale verzekeringsnummers. Twee van hen hadden oorspronkelijk in Groot-Brittannië asiel gekregen door gebruik te maken van valse paspoorten en valse namen.
Abu Qatada, die soms "Osama bin Laden's ambassadeur in Europa," wordt genoemd, werd schuldig bevonden aan het beramen van een complot om bommen te plaatsen tijdens de viering van de millenniumwisseling in Jordanië. Na zijn vrijlating uit de gevangenis in 2008 werd hem vanwege een zwakke rug een "arbeidsongeschiktheidsuitkering" toegekend van £150 / € 171 per week - ondanks het feit dat hij precies een jaar na de Londense bomaanslagen van 7 juli werd gefotografeerd met een knapzak op de rug en een tas vol boodschappen in de hand. Naast de publicatie van de foto onthulde de Telegraph dat "ze hadden begrepen dat Qatada's familie ongeveer £47,000 / € 53.675 per jaar aan uitkeringen incasseert - £500 / € 571 per week in kinderbijslag voor vier van zijn vijf kinderen onder de 18, £210 / € 240 in aanvullende bijstand, £150 / € 171 als arbeidsongeschiktheidsuitkering, £45 / € 51 aan kwijtgescholden gemeentebelastingen - en een gemeentewoning in gebruik heeft met een waarde van ongeveer £800.000 / € 913.880."
Gelijksoortige situaties zijn in Australië voorgekomen. Toen Abdul Nacer Benbrika wegens terrorisme terechtstond, bleek dat de illegale immigrant uit Algerije en vader van zeven kinderen die al drie keer was uitgewezen in 19 jaar "nooit een dag had gewerkt" en "ons miljoenen heeft gekost" in uitkeringen, 'baby bonus'-cheques, en andere toeslagen, zoals een nieuwslezer zei.
Bovendien verklaarde de Australiër David Hicks brutaalweg dat hij van plan was in de bijstand te gaan zodra hij uit de gevangenis werd ontslagen. Hicks, een would-be "martelaar" die geen enkel berouw heeft, trainde onder al-Qaida in Afghanistan en beweert Osama bin Laden wel twintig keer te hebben ontmoet. Zijn vader zei in 2007 tegen de Herald Sun: "Hij is Australisch staatsburger. Hij heeft recht op dat soort dingen."
Een van de meest beruchte uitkeringstrekkers in Noorwegen is ook een veroordeelde terrorist: Mullah Krekar, die in verband wordt gebracht met bomaanslagen in Madrid en Irak
Intussen zijn de Khadrs nog steeds de meest beroemde uitkeringstrekkers in Canada - zowel moslim als niet-moslim. Omar Khadr, die heeft toegegeven oorlogsmisdaden te hebben gepleegd, zit nog steeds in Guantanamo Bay, en heeft bekend in 2002 een Amerikaanse soldaat te hebben gedood in Afghanistan. Zijn verre en naaste familieleden die allemaal zijn radicale inzichten delen, leven nog steeds van een uitkering in een voorstad van Toronto.
Ondanks de publieke verontwaardiging die de Toronto Sun in 2008 ontketende wijst weinig erop dat de situatie in Canada verbeterd is. Begin 2011 beschuldigden de Mounties Ahmad El-Akhal, een immigratieconsultant in Quebec, ervan dat hij "honderden mensen in het Midden-Oosten had voorzien van Canadese identiteitspapieren zodat ze voor $500,000 aan uitkeringen en belastingteruggaven konden incasseren. Het feit dat geen van de personen die de uitkeringen ontvingen daadwerkelijk in Canada woonde was een extra originele draai aan deze indrukwekkende zwendel. Volgens de Royal Canadian Mounted Police liep de zwendel al sinds 1999.
Deze auteur heeft contact opgenomen met de oorspronkelijk in dat verslag van de Toronto Sun geciteerde ambtenaren om te vragen wat er wordt gedaan aan uitkeringsfraude onder moslims. Het kantoor van Rob Ford, nu de burgemeester van Toronto, heeft nooit gereageerd op de vragen. Slechts één persoon, een woordvoerder voor het Ministry of Community and Social Services, heeft gereageerd - maar alleen met een standaard e-mail. Rebecca MacKenzie legde uit dat het ministerie "niet op specifieke zaken kan ingaan om redenen van privacy," en ze voegde eraan toe dat "beschuldigingen van fraude zeer ernst worden genomen."
Die ernst had er al heel lang moeten zijn. Zoals een Islamist Watch blog post uit 2009 het stelde: "Een regering die degenen die haar vernietiging nastreven, financiert, is maar met één woord te beschrijven: suïcidaal."
Dit artikel is gesponsord door Islamist Watch, een project van het Middle East Forum.
Kathy Shaidle blogs op Five Feet of Fury. Haar meest recente boek is Acoustic Ladyland: Kathy Shaidle Unplugged.
Bron: PajamasMedia
Auteur: Kathy Shaidle
Vertaald uit het Engels door:
Antivenin
Noot van de vertaler:
Onlangs werd in De Telegraaf bericht dat "uit cijfers van uitkeringsinstantie UWV blijkt dat er op grote schaal uitkeringen worden verstrekt aan mensen die bij de gemeente onbekend zijn. Alleen al in Amsterdam gaat het om meer dan 30.000 uitkeringstrekkers die helemaal niet staan ingeschreven."
Rotterdam, waar de autochtone bevolking inmiddels in de minderheid is, komt op het ogenblik 41 miljoen tekort voor de bijstandsuitkeringen. Het wordt hoog tijd dan onze eigen overheid eens actie gaat ondernemen om de situatie in ons land aan te pakken. Dat we druk bezig zijn om in naam van de multikul en de menslievendheid bezig zijn onze eigen ondergang te subsidiëren is in ieder geval een feit. Inderdaad: suïcidaal.
Posts
