Respect. Dat woord namen vrijdag de meeste politici en betrokkenen in de mond die reageerden op het besluit van demissionair staatssecretaris Jack de Vries (Defensie, CDA) om af te treden. De getrouwde huisvader was in opspraak geraakt door zijn liefdesrelatie met een medewerkster van zijn departement.Aldus De Telegraaf.
Laten we de zaak even nuchter bekijken.
Deze staatssecretaris van Defensie van het CDA:
- bedroog zijn vrouw
- had een geheime verhouding met een ondergeschikte
- was daardoor chantabel
Dat de ex-vriend van de minnares intussen als jachtvlieger (dus ook zijn ondergeschikte) in Afghanistan lijf en leven riskeerde maakt de zaak moreel gezien nog misselijker.
De affaire kwam aan het licht doordat mevrouw de Vries haar man de deur uit schopte. Is er iemand die eraan twijfelt dat de situatie gewoon was gebleven zoals hij was als meneer het-gezin-is-de-hoeksteen-van-de-samenleving niet op straat was gezet?
Je kunt niet aan de ene kant met opgeheven vingertje het stemvee wijzen op de christelijke moraal en je vervolgens van diezelfde moraal zelf niets aantrekken. Dat noemen we namelijk in goed Nederlands schijnheilig.
Jack de Vries stapt op omdat zijn positie onhoudbaar is geworden. Ongetwijfeld zal hij na verloop van tijd weer ergens anders opduiken in een dikbetaalde baan, zo gaat dat nu eenmaal bij onze "elite". Dat de meeste politici en betrokkenen het woord "respect" in de mond nemen over zijn aftreden hoeft dan ook niemand te verbazen.
Mag ik even een teiltje?