Wie wordt er beter van 'Kopenhagen?'

De vechtende demonstranten op straat, de trein vol bekommerde landgenoten die Nederland naar Kopenhagen liet rijden, het politieke gezwatel over de toekomst van onze kinderen, het getetter van de media over nog sneller smeltend ijs.... de wereld lijkt in rep en roer.

Maar de 15.000 vergaderaars in het Bella Center in Kopenhagen laten zich niet meeslepen. Helder moeten ze blijven, hun koppie er bij houden, want deze bijeenkomst moeten er spijkers met koppen geslagen worden, of beter: zakken gevuld. Want het gaat in Kopenhagen om geld, heel veel geld. Geld dat uit de zakken van de burger moet worden gehaald en verplaatst naar de zakken van de ambtenaren, wetenschappers en bedrijven die van heinde en verre zijn gekomen om nu toch eindelijk te oogsten.

Ze weten dat het pandemonium buiten nergens over gaat - er is geen klimaatprobleem - maar ze weten ook: hoe meer angst onder de mensen, hoe meer lawaai op straat, des te groter hun perspectief op financieel gewin.

Valt er dan zoveel te halen? Jazeker, er staan hier honderden miljarden op het spel. Landen hopen op bedragen in de orde van miljarden en sommige individu's verwachten hier honderden miljoenen weg te slepen. De kleinere spelers hopen hier hun goede baan op de universiteit of bij de overheid te kunnen bestendigen. Dat klinkt bescheiden, maar als je een hypotheek en kinderen hebt is dat een prima motivatie om langdurig vol te houden dat ons een mega-klimaatprobleem te wachten staat.

Er zijn drie groepen van begunstigden te beneficiaries onderscheiden: de landen in de derde wereld, het groen-wetenschappelijk complex en de banken, 'Big Carbon'.

Follow the money hier: De Klimatosoof