GEERT GEEL
Wie had dat gedacht van een handjevol ongeschoolden uit Noord-Afrika. Nog geen vijftig jaar geleden binnengekomen als verlegen naar de grond starende gastarbeiders, thans maken ze voor vijf procent deel uit van de Nederlandse bevolking. En de laatste voorspellingen zeggen dat ze misschien al deze eeuw een meerderheid zullen vormen in dit land.
Ik heb het over de soldaten van Allah. Moslims dus. Waar lange tijd niemand last van had. Ze werkten hard en vervulden baantjes die door de autochtone bevolking te min werden bevonden. Eigenlijk zag je ze nergens, behalve op het werk. Goedlachse figuren leken het, die zich liever niet mengden met de lokale bevolking. Meer dan een attente groet en een vriendelijk gezicht zat er niet in. Maar dat vonden we (mea culpa) eigenlijk ook best wel comfortabel. En dus wisten we niets van deze mensen. Van het door hen gekoesterde reli-nazisme hadden we wel gehoord, maar wat het voorstelde? Pfff. Aanvankelijk werden er wat ontmoetingsruimtes georganiseerd voor Ahmed en Ali, dan hadden ze nog wat aan elkaar. Alleen is maar alleen, zo was de gedachte. En een paar jaar later mochten ook de eerste islamitische gebedshuizen het licht zien. In den beginne saaie, onopvallende gebouwtjes, maar toen Allah zag dat het goed was, kregen ze steeds meer exotische vormen en waren ze na verloop van tijd al van verre herkenbaar aan de soms tientallen meters hoge torentjes die sterk deden denken aan raketten. Moskeeën werden die bouwwerken genoemd, en moslims verschenen daar steeds vaker in een typische outfit om hun eer te betuigen aan ene Mohammed. Volgens zeggen, de grondlegger van het reli-nazisme. Ze droegen jurken, zoals die ook gedragen werden in de thuislanden en velen lieten hun baard staan. Who cares, hebben we lang gedacht. Ze zien er misschien raar uit, maar ze doen goed werk, kosten weinig en vallen niemand lastig. En daar was geen woord aan gelogen.
Lees de rest van dit uitstekende artikel op Archief Het Vrije Volk
Posts
