By David Paulin
Former President George W. Bush is remaining mum on the tragedy unfolding in Iraq. But as an army of bloodthirsty Islamists rampages across Iraq with the goal of establishing a 7th century religious tyranny -- a caliphate -- it's worth recalling who years ago had predicted this would happen if the Democrats got their way.
It was President George W. Bush and his top officials.
They warned early on that Iraq was ripe for the rise of an Islamic caliphate -- either in a failed state created by Saddam Hussein or, they later contended, if the U.S.-led coalition bugged out without leaving behind a stable Iraq. Two years into the U.S.-led occupation, in 2005, Secretary of Defense Donald H. Rumsfeld warned that a premature withdrawal would be disastrous -- and he foresaw what has in fact happened. He explained, "Iraq would serve as the base of a new Islamic caliphate to extend throughout the Middle East, and which would threaten legitimate governments in Europe, Africa and Asia."
Vice President Dick Cheney also warned of the rise of a caliphate if the U.S. withdrew before Iraq was capable of governing and defending itself. "They talk about wanting to re-establish what you could refer to as the seventh-century caliphate" to be "governed by Sharia law, the most rigid interpretation of the Koran," he said.
Read more at: American Thinker
woensdag 18 juni 2014
zaterdag 7 juni 2014
De Moefti en de holocaust
Vrijdagmiddag, 28 november 1941, vier uur, begint in Berlijn de ontmoeting tussen de Duitse leider Adolf Hitler en de Groot-Moefti van Jeruzalem, Amin el-Hoesseini (1897-1974). De bijeenkomst duurt anderhalf uur. De moefti spreekt Frans, er is een tolk aanwezig, Paul Schmidt. De moefti heeft de bijeenkomst genoemd in zijn memoires die in 1999 in Damascus zijn verschenen. Volgens de officiële Duitse verklaring na de ontmoeting brengt de Duitse oorlog tegen de Joden noodzakelijkerwijze met zich mee dat er ook strijd geleverd moet worden tegen een Joods nationaal tehuis in Palestina. Na afloop van de bespreking geeft Hitler opdracht aan Reinhard Heydrich om binnen tien dagen een werkgroep bijeen te roepen om een definitieve oplossing voor het Joodse probleem voor te bereiden. De volgende dag nodigt Heydrich dertien hooggeplaatste Nazi’s uit om op 9 december in de Berlijnse voorstad Wannsee bij elkaar te komen. Maar, drukdrukdruk, er komt wat tussen: op 7 december valt Japan de Verenigde Staten aan: Pearl Harbor. De heren zijn even een paar dagen met iets anders bezig, en dan ook nog de Kerstdagen
Wannsee vond uiteindelijk pas plaats op 20 januari 1942 en diende om, wat de uitroeiing van de Joden betreft, de verschillende Duitse ministeries en diensten op één lijn te krijgen. Zonder coördinatie kom je nergens. Het Nazi-regime had van 1933 tot 1941 meer dan een half miljoen Joden uit Duitsland laten vertrekken, en was daar financieel beter van geworden: losgeld uit het buitenland, plus de bezittingen van de emigranten zelf. Waarheen deze Joden gingen, maakte Duitsland niet uit. Velen trokken naar Palestina. In 1941 veranderde dit Duitse beleid.
Lees meer op: GeenStijl.nl
Abonneren op:
Posts (Atom)